Alle inzendingen over gedekte

Donkere sneeuwwitte straten Opweg naar een gezellig samenzijn We waren de laatste van het gezelschap Vrolijke kinderstemmen en schaterlach Gedekte tafels,voor elk wat wils Even bekroop mij een gevoel van...eigen Zonder mij waren deze mensen hier niet Geen zonen en dochters Zeven kleindochters en één kleinzoon Ondanks mijn verdriet Ben ik een…

Ik zie een prachtig gedekte tafel en krijg de neiging om alles omver te werpen Stilletjes trek ik mijn schoenen uit en klim op tafel, mijn rok omhoog Zachtjes tik ik met mijn tenen tegen het eerste glas het rinkelt zacht, en dan ga ik los Met elegantie wip ik ze eraf en dan krijg ik het te pakken ik schop ze eraf als een voetbal maar met gevoel…

het buffet gedekt plots een keffend keeshondje valt in de vijver in grote chaos schilder je een gouden streep met duizend kleuren een gloeiende huid vloeiend uit honderd kwasten op armlengte - de baby's zingen met macht over leven en dood tegen gefilmd licht een kromme spijker en de eeuwig wrede vrede van vlindervleugels…

de tafel is gedekt met fris laken groen kopjes klein, staan tussen madelievenzoen te pronken in krokuskleur worden door de zuiden wind gevuld met lentegeur terwijl de schemering aan de winternacht het teken gaf " wij moeten gaan" toen ben ik opgestaan om de lente te begroeten ik wist wel dat je langs zou komen verlangde naar je…

De tafel niet gedekt Het onbeslapen bed Alleen de leegte Die aanwezig was Nadat onmin hoogtij vierde En de verdraagzaamheid Verdwenen was, en het Naast de rommel vooral De heimwee was die Ik bij je achterliet inspiratie: prof.…

met kaarsen verloor de schemering zijn licht vlammen dansten warmte en intimiteit rond fraai gedekte tafels maar de muren kenden schaduwen van mensen die worden gemist waar vroeger het café nog vol liep bij de reünie speelt nu het gebeuren in zaal twee het afscheid is weer zwaar maar altijd zegeviert de hoop op een weerzien…

En dan drukt winter zijn stempel op pad en perk in mijn tuin Jaagt wind en metgezel sneeuw tussen struik en boom hun laatste blad verloren De prietpraat tussen fris groen van bol en knol met stilte bedekt De tafel voor vogels door mij gedekt, de vetbollen gehangen Dempt even...…

Wie Nederlands als tweede taal studeert, die vraagt zich af: hoe zit dat met de y? Het is de vreemdste klinker in de rij, zoals het woordje ~yoghurt~ demonstreert. En snapt ze deze letter? Mooi gedaan! Houd goede moed - nog negentien te gaan.…

voor iedereen waarvoor geen tafel is gedekt voor iedereen die voor zich uit moet staren voor iedereen die zich eenzaam voelt voor alle vluchtelingen wereldwijd laat ons zingen ‘Komt allen tezamen’ verschoond van haat en nijd voor iedereen die hunkert naar wat liefde naar wat warmte met elkaar daarom deze wensen aan al die mensen…

De tafeltjes staan keurig gedekt met schriften en pennen De nog lege lokalen zijn morgen weer gevuld Het is even wennen Het wordt puzzelen in het geven van voldoende aandacht met een schrijnend tekort Toch staan ze klaar met open armen voor een goed rapport Elk kind is speciaal om te mogen groeien Daarom geven zij 100 procent…

Het was een fijne dag samen uit, samen thuis zoals alle dagen zouden mogen zijn De tafel mooi gedekt elkaars blikken gevangen alles op zijn mooist gespannen en gerekt Na het douchen sta ik in de slaapkamer voor mijn kast zonder sexy kleren Niets om aan te doen om jou te verleiden op de schone lakens romantisch zoals vrouwen zich…

Dreigend en aanvalsbereid, door kastanjebomen in de rug gedekt, hunkert hij naar de tijd dat hij weer tot leven zal worden gewekt.…

De gordel van smaragd met schitterende natuur Doet de realiteit vergeten maar verborgen in bamboe sterven zielen ieder uur De groene kleurschakering verbijstert eenieders oog De welriekend gedekte rijsttafel behoedt de gast voor negatief betoog Miljoenen trachten te overleven ontzegd van miniem sociaal beleid Ontkennende in gebed…

op de gedekte tafel het thé-complet met petitfour, koekjes, bonbon naast thé-kannetje en suikerpot voor de kleintjes de wonderschelp vanuit het grote bed onder de warme oranjerood gestikte deken samen turen naar het grote waterglas minuut....na minuut...na minuut tergend langzaam ontvouwt zich het bloemenspektakel en verschijnt voor minder…

De prins had gerekend op een groots banket gasten van heinde en verre genodigd lakeien in livrei tafels gedekt zelfs de tafelschikking niet vergeten want je kon maar nooit weten of nee toch niet hij vergat met de prinses te praten op de avond van het feest glom hij van alle gasten het meest maar al wie er kwam geen prinses om hem te kussen…

Ik wandel haar sferen door bloemen gedekt grind van voetpaden knarsetandt en raspt. Een groep jongeren hangt maar zegt braaf gedag. Het zijn de kabouters van lentepaddestoelen. Zij kijkt nu op mijn rug ik zwaai met gedachten zie op naar beelden die hier woorden dichten.…

was het niet daar dat de vrede toen al in verschiet lag op dat rode plein waar kus en lach tanks verpletterden jij onzeker vertelde dat de hemelse vrede bijna hier was onder twee kruinen aan de met vriendschap gedekte tafel en van die merel, weet jij nog dat ze mensentaal strooide over het gesprek van de dag en dat wij als bloed…

De zomer is rijp klaar om te oogsten vruchten hangen zwaar aan de knoestige tak het zonlicht komt later gefilterd naar binnen en buiten geurt de lelie onder 't warme rieten dak mijn hart wordt onrustig alsof je zult komen brood en wijn, de tafel gedekt maar je stap zal niet klinken achterom tussen de rozen je glas voor vanavond maar…

De tafel is gedekt voor twee personen De maaltijd is gereed Voor die twee die hier wonen Alleen de stoelen zijn nog leeg Ik zit aan tafel en ik wacht Nog hoop ik dat je terug zult komen Al is het in de nacht Ik wil het blijven dromen Het wachten duurt en duurt Het eten wordt al koud Ik wacht nog of je binnengluurt Ik wil het blijven dromen…

naar de kapper voor een beetje fatsoen in het bos op mijn hoofd dat daar wild nu woekert het is de hoogste tijd nu dat een snoeiend mes daar korte metten maakt met mijn te lange manen voor het laatste nieuws de roddel en het geklets die de barbier achter mij aan mijn oren dan vertelt kort aan de zijkanten zeker maar de bovenkant gedekt…

Ik woonde niet eens aan een rivier toch staar ik weer in de verte naar niets, naar het water dat ook niet kiezen kan waar het terechtkomt over welke giftige gronden en stekelige verwachtingen verdund, bevroren of aangevreten door duizend kilometer zon Aan mijn schouders groeien zwarte vleugels van heimwee maar ik weet me gedekt door…

neem de uren onder je vleugels en laat de dag maar vervliegen vanavond zal ik je opvangen met wijd gespreide armen we vluchten naar de gedekte tafel besprenkeld met eau de lavande opgeheven zonnebloemen in een vaas voeren ons weer naar zuidelijker sferen de mosselen à l’escargot -bereid met een Franse slag- blussen we met een goede bordeaux…

jij hebt nooit wenkbrauwen getekend stipt enkel illusie aan waarbij gedekte mascara kleuren iets verder dan hun magische pigmenten gaan waar samen zijn beperkingen laat gelden groeit hier het kosmisch wonder van de niet aan te duiden meerwaarde in het mythisch geheel het zijn ogen en lach die op wonderlijke wijze de impact…

had de paden geschoond stenen weggedragen ballonnen opgelaten voor het grote feest deuren stonden open tafels gedekt van heinde en verre zouden zij komen voor de bundel van mijn dromen maar in de ijzige wereld van toen sneeuwde het uren geen snelweg of trein bleef gespaard een kleine groep had de heenreis geklaard wij hebben samen…

Gedeeld door beide lippen, vanaf een tere huid en bot gedragen naar een lichtend plekje in het landschap, een vol gedekte tafel maakt de spijs zo zoet, gewild door de bruisende lach van je anatomie, de blik van genot in het ongekuiste bloed.…

vinden ze in dit struikgewas: deze gedekte tafel gunnen.... doe ik hen van harte.…

Als je niets meer hoort of voelt zodat wellicht vroeg onbedoeld je niet meer bent waar je denkt te zijn verdwijnt alle aardse pijn want oh, wat is het er fijn met die gedekte tafels en romige engelen die met blote borstjes boven je bengelen Hé daar is Jezus, Jesses nog aan toe Hier wil ik wel blijven Hier word ik niet moe Die 70 maagden…

vaag klokt de tijd verdwaalde uren zijn slagen ben ik kwijt verdwenen tussen onherkenbare stemmen die mijn stilte storen er lijkt gezelschap in de kamer want de tafel is keurig gedekt maar de stoelen die als garnering dienen zijn nog onbezet het donkert zonder het gezellig rommelen van bestek nog niemand heeft de kaarsen…

ze had gedekt voor twee borden en bestek de glazen op een rij een waterkan erbij vroeg mij de wijn te openen naar de keuken mee te lopen om de schalen te gaan halen waar is de gast vroeg ik voorzichtig zij keek wat schichtig fluisterde ga jij maar op de bank de kranten doen hij was er al ze zwaaide aaide door zijn haar blij…

Ik wacht niet op de bus ik ben al onderweg het is de vooravond een beetje druk op straat iedereen zijn beste schoenen aan, gepoetst voor het feest Open gordijnen, tafels gedekt binnenpretjes en zachte muziek de mensen zijn thuis vannacht De kaarsen dansen om ons heen de grote broden geuren naar vrede we hebben geen vragen nu De…