Alle inzendingen over gedicht onvolledig o

Dan, dan: o kinderen van de overspelige moeder, je gescheiden papa leeft in het huis naar links. maak je nagels schoon de omroeper zegt: het is lente. angst voor wat? De wolken zijn een gerafelde sok van God. o lentegeuren! 9 mei 1948 ----------------------- Gedichten (1948)…

De schrik van de dichter: een lek gedicht! Je o zo mooie woorden zijn gezonken, je vormvast sonnet is gewoon verdronken. Maar iets anders zei het krantenbericht: 'Men hoeft de reactor niet stil te zetten.' Toch kun je je beter hoeden voor Petten. (Volgens een krantenbericht is er een lek gedicht in de kernreactor van Petten.…

O ja, al had ik potten verf dat maakte mij geen schilder Al had ik 't beste instrument, de stem die ik zou willen dan nog zou ik geen kunstenaar zijn Mijn gedichten schieten ook tekort en toch, ik kan niet zonder want bij iedere poging lukt het steeds mijzelf de kunst van leven aan te praten…

Aanvaard, o lezer, zij die ’t werk verricht Bewonder vast haar naam in dit gedicht…

Mijn lief Welkom in mijn keuken Waar alles gratis is Eet van mijn ziel Gevuld door mijn gemis Met jou wil ik delen De vruchten van mijn droom Rijk gevuld met liefde Mon fruit de la reve Jouw hart de drum Mijn hart de bass Ik dans weg van de realiteit Waar ik voor vrees Zacht melkwitte huid Die ik streel met deze woorden Uit een onvolledig…

de wimpers van george gershwin hij warmt in armoe zijn handen aan de hete klanken van summertime ------------------------------ uit: Gedichten 57/70, 1972.…

streven geeft een aanvullend licht kan je bijlichten en dragen o ooit hoop ik er zo een te mogen maken…

O muren en o grond, o welgevoegde stromen, Wijkt voor de wildernis der averechtse bomen, Maar wijkt voor haar geluk. En, vreemdeling, zegt gij, Hoe ver en wint het niet mijn Maze van haar IJ? --------------------- uit: De Gedichten…

Een Irakees werd gedood, volgens de letter door dader, volgens de geest door soldaat, dus volgde vrijspraak. Een hoog van de toren blazende Wijkerslooth werd daar afgeblazen door opgefokte politici die de taal van de straat spraken, het volk opzettend tegen Openbaar Ministerie. Doodsbedreigingen per e-mail volgen, waarover schande gesproken…

Ik huil voor u, O België, men draagt daar zonder trots haar naam.…

Ik heb een rustige rustplaats gekozen al kan ik die plek niet zelf benoemen , na de omzwervingen van de geest, heb ik het vermoeden, zonder die te roemen, dat ik overal al eerder ben geweest , als je mijn laatste steen zult vinden. Zoek hoe de oude olm is vergaan, waarvan de wijze uil lang is uitgevlogen steeds verder van de rotte kern…

I am farloved on Gorman, yummy much She spooked her popsy poem with inspiration I felt a heartlust for an own translation In stonegood Nedderlands, my double Dutch But years ago I climbed to heaven’s hill So no one thought of me (argh!): John O’Mill…

Een stem die loeihard en triangelfris beklijft Gloedvol intens rake woordenkudden drijft Muziek van een zeestad in groen golvend land Kerk en politiek stonden er in goor verband Ze heeft als kind gruwelijk geleden Nu verbergt vaak een schrijnend verleden In een land vol van dans, woord en muziek werd speelsheid lang wreed paaps verziekt…

treurende wolken benevelen grijs de zon de dag playbackt de avond ingekerfde stenen rij aan rij uiten gedateerd het verlaten half vergane bloemen rotten boven lijken diep begraven stil knerpt het grind schuifelend de dood aanvaardend.…

In deze nacht meedogenloos diep en zwart en zonder troost in deze leegte waarin noch vraag noch antwoord maar kilte heerst en dood in deze ondergang moederloos en krachtenloos zonder iemand zonder iets daar stolt mijn bloed en sterf ik eindeloos naar geen bestaan... naar niets…

Er lijkt geen uitweg keel en darmen zitten dicht met weerstand van een levenlang maar wanhoop wanhopig sterker wint en vindt haar weg ik buig ik breek ik barst en spuiend spat ik uiteen in niet te lijmen scherven.…

Het hoofd rust moegestreden in de stralen van de nacht het hart warm en zacht leeft, oneindig tevreden.…

De vriend van m'n moeder, Hij is wel een beetje gay. Lang, kaal en lelijk, Maar daar zit ik echt niet mee. Het probleem is dat hij kinderen slaat: Niet kindvriendelijk maar kinderhaat. Dat hoort niet in mijn leven Want ik wil naar de top streven. Dat kan niet met blauwe plekken En als hij aan m'n armen en kleren blijft trekken. Laat mij…

Gedichten met een gouden randje ik lees ze o zo graag er lekker even mee wakker worden zo ook weer vandaag. Toch lees ik ook gedichten die missen die gouden rand wat één en al verdriet is wat is er met hen aan de hand. Men zit met zoveel vragen doen zichzelf weer dingen aan ik wou dat ik het begreep en die mensen kon verstaan.…

O moeder der wateren, natuurlijk, ik blijf het proberen, maar het Grote Gedicht, dat handel en wandel op aarde geruime tijd lam zal leggen, is enigszins moeilijk te maken. ---------------------------------------- uit: 'Een toerist in Atlantis', 1980…

O, het zou mijn oog wel strelen stond er een gedicht geschreven. Een gedicht over de zon, zee de liefde, leven!…

— Men heeft er woningen gebouwd van nieuwe steen en blinkend hout. ------------------------------ uit: Nieuwe Gedichten, 1934.…

Haiku gedicht O zoekende mens honkvast of losgeslagen, de scheefgegroeiden. Samengeplooiden, de liefde verstild,voldaan, twee en een is drie. Wij tellen uren, dagen, maanden, de jaren, voor wie telt leven? Als nadert de dood, de verlangens zijn doorleefd, is het zoet rusten.…

laat mij de zee naar jou schrijven op de zilvermeeuwenvleugels in treffende verhalen ik zal niet dralen maar duinbosjes schetsen met bloemen, bessen kleurend als nooit tevoren o, wil je mijn woorden horen.. omvat de letters uit mijn pen het bewijs van liefde een schepping van licht voor jou, voor jou is mijn gedicht…

winter, jij bent een slechtaard in de huizen verstop je je als een kind zie ik je alle scholen binnen hollen met je lichaam in een tas o winter jij bent een slechte meester een klein beetje vuurwerk daarmee ben ik tevreden o winter geef mij wat vrolijkheid knip een stuk van deze middag af gooi een sprookje in het water van de nacht o slechte…

Ach hoe guur is het toch buiten, hoe hard waait toch de wind, de temperatuur doet weten, dat het zich rond het vriespunt bevindt. Echter eenmaal buiten is het kouder dan koud, echt gemeen, het dringt je door al je lagen kleding heen, Niet al te lang stilstaan, niet talmen onderweg, snel de brievenbus, voor je het weet, ben ik…

In je gedichten leef je, Kun je onbekommerd reizen Door de tijd, Kun je schrijven Hoe de oertijd was, En na jouw tijd De eeuwigheid - Voor ons werd je Stilaan een vreemde, Die onmerkbaar uit Het zicht verdwijnt…

Met achtentwintig benen – niet met één - staan we met Nederland in de finale. Nu vol erin na deze generale. De borst vooruit, met het gestrekte been. Ik ga ze helpen om de strijd te winnen. Mijn pils en chips werk ik ‘vol gas’ naar binnen.…

Luister mooie woorden brakers, harteloze zinnen krakers, gedichten komen uit het hart, o ja op hart volgt altijd wel weer tart. Wit gemarmerd in't azuren blauw, klinkt afgezaagd ook veel te lauw. Een gedicht moet zitten vol gevoel, in transparante eenvoud, dat is nu net wat ik bedoel.…

Het gedicht!" Ze haalt de schouders op en zegt: "O dat,dat stoort mij niet," En maakt zich uit de voeten. En ik zak zwijgend van mijn zelfgeschreven voetstuk.…