je regende
en ik schoot foto's
van een zon die
steeds wilde verdwijnen
verfijnde instelling
veranderde het plot
vergat de paraplu kou en
regen maakten zo het beeld kapot
zacht heb ik je haar
gedroogd je natte huid
met warm gedoekt je zont nu
stralend in een nieuwe lentegloed…
de zon
kleurt zacht
jouw speelse vormen
geeft ze kracht
om de illusie
van het doek realiteit
te laten worden
jij stond daar
met die ogen
gedoekt in olie
en acryl toonde
sprankelend je
creatief vermogen
waarvoor de koper viel
ben met je meegegaan
na jouw gedaan
op je mooiste
schilderijen stond
verkocht en ik dank god
ze…
Vroeg bloesemtapijt sneeuwt de bühne
onder, sneller wat ik had verwacht,
bewonder ik het schrale vuur al was die
wat kwijt, las de liederen van de blind -
gedoekte jaren, schreef de teksten in as,
die weer te vegen, onthul de zinnen
dieper achter elk woord, souffleur
en acteur in een laatste act, voor het
doek zal vallen om samen op te…
420
Bezig met laden