Alle inzendingen over geen gehoor

In de verkiezing rond de mooiste woorden Is het nu 'desalniettemin' dat leidt En dat vóór 'liefde' en 'geborgenheid' Terwijl ook 'naastenliefde' lager scoorde Naar ik mij wijs maak komt dit uiteraard Door ons gehoor en niet door onze aard…

Ik zou niet willen ruilen met prins Floris, Dan liever nog met Pieter-Christiaan Wanneer ik voor de keuze kwam te staan, Tenzij er iets niet goed met mijn gehoor is, Want ik hoor van de jongste van de twee: Prins Floris heeft van nu af aan ME.…

Vragend naar gehoor loop ik maar door.…

Luister mallerd een redevoering heeft niets te maken met de binnenkant van je jas een redevoering is een vuist maken naar de hemel schijten op de hoofden van je gehoor doe je jas maar dicht voor je kou vat en redevoer niet zoveel.…

ik ben de dichter die in sobere taal zijn gevoel tracht weer te geven zuinig op mijn zinnen geef ik gehoor aan spaarzaamheid uit het alfabet kies ik na wikken en wegen met zorg de letters die werkelijk iets te zeggen hebben…

het mijnenveld tussen liefde en haat betreden dat is verzen schrijven ledigheid en inspiratie die elkaar zo dikwijls dicht op de huid zitten en dan toch gehoor geven aan een intense drang zelfs bij tegenweer…

Ook reddende woorden kunnen vermoorden niet op het juiste moment worden te vaak overstemd het gehoor is uiterst passief ook al is de redder nog zo actief het juiste geluid wordt niet altijd gehoord komt er dan niet goed uit of wordt gestoord het onheil is toen snel voltrokken volgende dag in de kranten, we zijn geschrokken…

Maar ga je lopen klooien op het spoor dan krijg je in een sneltreinvaart gehoor.…

Den Haag Holland Spoor Dat merkt u wel hoor Als u er bent Wordt het u bekend Men Brengt Het ten gehoor: Den Haag Holland Spoor! Station Den Haag Holland Spoor…

Luisteren mallerd 'n redevoering heeft niets te maken met de binnenkant van je jas 'n redevoering is een vuist maken naar de hemel schijten op de hoofden van je gehoor knoop je jas maar dicht voor je kou vat redevoer niet zo veel.…

aan het chronisch verlangen naar lente gehoor gegeven de zon wint aan kracht en jouw voorheen zó koude hart vult zich weerom met warmte dit geluksgevoel vasthouden als het lukt is 't mooi…

Vraag mij af waarheen mijn wegen leiden in een wereld door woorden gebouwd in luchtledig gehoor van universum zijn het stenen of meteorieten die woorden verstommen tot klankloze echo’s als waardeloze golven de kosmos vullen zijn het misschien gevoelens die vasthoudend in waarde van liefde de dampkring ver overschrijden.…

veeg die tranen van je gezicht 'k wil dat je m'n glimlach ziet ween van vreugde ween van verdriet maar voel vooral voel de warmte je zal het zien je komt er door zing een lied ik heb een goed gehoor…

Het covidvirus stelt geen flikker voor De jeugd is danig bij de poot genomen Die jongelui gaat echt niets overkomen Maar hun gebeden vonden geen gehoor Wat zegt u? Snijdt mijn commentaar geen hout Neem dan mijn “peanuts” met een korrel zout…

ik leef in onderkoelde staat en prille lentewarmte dringt niet tot me door - alles glijdt zo ijzig van me af - als de koude kraakt of breekt is het een dans van winter die van geen wijken weet ik woon in een kristallen huis en wat ik schreeuw vindt geen gehoor…

in een huis in monnickendam van de familie stam & zoon is de liefde echt uitgewoond het kraakt kreunt steunt klinkt rheumatisch is pneumatisch van dril en boor bij geen gehoor de buren deden niet meer open de stammetjes zijn afgedropen…

waar drukte noch haast gehoor meer vinden zweef ik eenzaam over groene dreven glinsterende sloten en golvend riet nestel ik in takken en zachte twijgen koester het zwijgen in vacht en ziel…

Er zijn stemmen op straat, wind en hemellicht - om me is droog gepraat, mijn gehoor zwicht. En er is niets in mij over dan het arme hongrig' verlang - ik heb het zo lang, zo lang, het wil niet meer over.…

wij lagen precies op die grens tussen noord en zuid LVGDVNVN hier en nu nu bestaat niet de taal is dood gegaan in een ander universum zijn wij geen aard wezen beweeg maar op het ritme dans maar door de tijd geeft geen gehoor.…

Kwart voor zes, 'k heb nog een kwartier toch hoor ik buiten al veel vertier want daar brengt een tjilpend mussenkoor het krieken van de dag ten gehoor Zo heerlijk om door hen te ontwaken voor de wekker dat nare geluid gaat maken…

Chopin raakt altijd mijn hart als ik hem hoor, Lankmoedig als hij was prachtig zijn werk, Ootmoedig en nederig bij als zijn werk, Vooral zijn nocturnes zijn waard om gehoor Te geven, hij neemt je mee naar zijn wereld, Vol fantasieën en naar zijn sentimentele wereld.…

Ik hoopte dat hij riep tot zijn gehoor: “Goed nieuws, want Rutte III gaat tóch niet door!”…

zacht kruipt de tijd je verzuipt in mijn wachten ik wil je raken contact met je maken krijg geen gehoor bel je maar weet dat ik stoor even je stem warmte die ik ken een lach voor verkeerd verbonden ik heb je eindelijk gevonden…

En vindt hij voor zijn looneis geen gehoor, de wereld draait ook zonder hem wel door.…

Die aerosolen houden van verspreiden Ze vliegen uit uw mond naar elke kant Met kapjes houdt u het niet in de hand Het beste kunt u spreken dus vermijden Ook zingen doet u ´t liefst zonder gehoor Maar niet in ´t Duits meer bij uw mannenkoor…

kijken vermengt zich met inzichten, straling zo intens dit uit zich in een niemandsland jouw verliefde ogen mijmeren in afwezigheid van gedachten terugkomend op jouw vraag geef ik het juiste antwoord een siddering gaat door mij heen ik was dus niet alleen met jou aan mijn zijde ging ik maar door beseffend en wetend jij bent mijn gehoor…

Het notenbrood ervan brengt muzikale geluiden bij de maaltijd ten gehore. - Sonoor, doordat ze, - van gezang bezeten - het met een stemvork van een klankbord eten.…

enkel en alleen dat koude ding overal mee naar toe toch zonder gering Nooit geen gehoor Overal nodig Altijd zij aan zij niet overbodig Tot op een dag hij verroerde zich bijna niet na een enkel gering Opeens in het verschiet ‘K heb je liev, x’…

In ’s hemels tinnen dicht je hopelijk door met Heinz en Driek als levendig gehoor –…

dit landschap doseren is de muziek van Edvard Grieg bij mondjesmaat ten gehore brengen als bij donderslag het mystiek aanzwellen van onweer over gindse bergen later in het dal weerom het kristalhelder zwijgen de rust vermenigvuldigd in veelvoud…