Alle inzendingen over geest en materie

Ik droom dat ik ouder ben als het heelal wacht in zwangere niets op wat komen zal; ruimte expandeert met baringsgolven die als warmte door mijn lijf stromen; ruimte condenseert tot materie, door zwaartekracht verdicht tot hemellichamen; uit sterrenstof van een stervende ster stolt de aarde in een materie regen; primitief groen leven zet broeikasgas…

Beïnvloeding door verborgen krachten Van materie door gedachten, Kun je als uitleg lezen. Het zijn aangename zaken, Als mijn gedicht je heeft kunnen raken.…

in het anatomisch theater betreden chirurgijns in koelen bloede de arena met de precisie van een horlogemaker inciseren zij de menselijke huid het bloed kruipt waar het niet gaan ontleedkundige lessen zijn geleerd het beademde corpus onder zeil als mes zaag schaar het vege lijf invaseren geen dokter ziet wie je eigenlijk bent…

Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Wie Kan mij zeggen, of ik het ben Dan wel de materie Die ten slotte moest zwichten?…

Er is nu onomstotelijk bewijs Dat Einstein het ooit goed heeft opgeschreven Het universum kan een beetje beven Die mensen krijgen vast de Nobelprijs Ik moet om ook nog kans te kunnen maken Die donkere materie maar eens kraken.…

met bloed besmeurd van angst doordrenkt en voortgedreven mij tot op het bot zo heeft gekleurd dat ik mijzelf heb weggegeven nu ben ik angst en ook verdorie ben ik van mijzelf gevlucht en de God van de materie verspreidt een weeë lijkenlucht…

Er is geen foto die laat zien hoe jij nu bent. Geen landkaart waarop ik jouw huidige verblijfplaats aan kan wijzen. Ik kan alleen in mijn herinneringen reizen, terwijl ik weet dat ik je daar niet vind. Zo sta ik in de tussenwereld van het heden, met achter mij jouw onvoltooid verleden en ver vooruit mijn toekomst die zich achter…

Niemandsland tussen twee werelden. Wonend in het wit tussen de woorden. Ongedachte, onvertaalde leegte, Ruimte biedend aan wat bijna is. Aan nog niet gevoeld gemis. Aan het nog onbestemde.…

De navelstreng, die mij met jou verbond, is losgemaakt. Niet abrupt, zoals bij mijn geboorte, maar één voor één zijn alle vezels losgeweekt. De laatste tijd van jouw bestaan is ons bestaan. Nooit was ik dichterbij Nooit was jij verder weg dan half begonnen aan jouw grote reis. Half hakend naar het aardse leven, half verlangend…

Zou er een pijn zijn van een hogere orde dan vindbaar zijn en niet gevonden worden?…

kom geef mij je hand in het samen ontdekken van de lege plekken in onze toch rijke geest ooit was er een intens contact met alles wat leven materie en verschijnen had maar onze werkelijkheid is zintuiglijk verschraald in onze hersenen zijn die talenten nog niet verdwenen voel hoe de eerste stromen door de neuronen van onze vingers…

Ja, dit jaar is het landschap fleurig en groen, maar voorkom dat je geest teveel meandert. Wie materie aanbidt, krijgt een tekort aan adem. De hang naar hebzucht plakt vast, hij is enorm, onze leegte brengt slechts vernietigende storm. Waarom geven we moeder aarde geen omvadem?…

Langzaam ebden De nachtmerries Weg, toen ik Ze elke ochtend Met woorden Beschrijven kon, Angsten elke morgen Opgeschreven in Mijn dromenschrift Werden tastbaar En ik kon afstand Van ze nemen - En nu ik elke Dag de woorden Van pijn en Rouw angstaanjagend Met verf hun vorm Kan geven Laat ik ze achter, Doen ze geen…

In een stug rieten mand is mijn leed geweven tot breekbare materie Terwijl ik in stilzwijgen verga, tot de steen die mij openen zal Nimmer ging ik tot donkere nachten doch tot tere tranen die uitbreken als Invidia…

De Oeso die heeft het goed bekeken Weg met de aftrek hypotheken In dit kabinet moet vroeg of laat Ook over deze materie worden gepraat Al houdt men zijn mond hierover nog stijf dicht Een Europa, een munt, een grondwet, een plicht.…

Het is materie boven wet, schulden vergeven. Het is een mooie tendens, Voor de kruisdrager om ons te geven.…

Het is een bacterie of bacil, nee geen materie dat iedereen persé wil wat een ander heeft. Het is een ziekte, bijkans gezwel en nou weet ik dat de laatste zich wegsnijden laat, maar let wel, tegen hebberigheid is geen kruid gewassen!…

Nihilisme zal me altijd vreemd zijn want ik zat, zit en zal boordevol gedachten, gedichten, ideeen blijven dat zie je niet direct aan mijn buitenkant wel als ik praat, teveel, te lang, te druk maar niet meer aan mijn interieur daarvoor kies ik nu het primaire met af en toe een secondair boeket met als basis een gelijmde gebroken vaas…

De blauwe stralenkrans met witte stippen Op de vleugels droeg het licht Van hoop en wensen Hij was een vlinder in de geest Een eenling onder mensen Hij zag de ruimte en de zon Zag geen beperking Als hij weer eens aan iets nieuws Had lopen denken en er dadelijk aan begon Het had voor hem de diepte van de onrust En de korte lengte van…

En als een vlinder licht en vrij, danst de geest, als ware zij, zich niet bewust van alle droefenis?…

De lach op mijn gelaat is weergekeerd Mijn ogen blinken, vertaald Mijn mond plooit zich tot een lach Verheven, gegeven, betaald Mijn lichaam spreekt, gedreven Door een leven van ontbering Gekastijd maar nog niet gesneuveld Weergekeerd naar zijn oorspronkelijke staat Mijn handen verlangen een gevoel Mijn ziel verlaat jullie wereld Mijn…

ver van hier ergens in dat niemandsland jou ontmoeten vlees en bloed en in geest reik jij je hand. Samen gaan op vreemde wegen aarzelend en op de tast veel vertrouwen veel herkenning koesterend hou ik je vast.…

Het was ooit een droom om alles te kunnen; op een dag iedereen willen zijn; elk moment heel veel begrijpen Het was ooit een droom om inzicht te krijgen; elke seconde een stukje tijd vergeten; op een eeuw helder van geest zijn ...... Maar ik blijf maar dromen…

geesten die in knopen waaien en uitbreken uit de gevangenis van huid en haar zichzelf tekort doen slingeren tussen de klippen van liefde en dood struinen knarsetandend straten af reizend in verloren tijd al tastend en roerend als dirigent in hun verleden troost vinden in de ogen van eeuwen…

Je hart pompt maar je geest is afgestompt die valt niet meer te repareren ik kan niet blijven corrigeren en ook al vertel je steeds hetzelfde verhaal en ook al zit je in een neerwaartse spiraal aandachtig blijven wij naar je luisteren al begin je steeds meer te fluisteren en ben je steeds vaker moe ik wou dat ik kon helpen maar ik zou…

uit mijn catacomben drommen driften zich een uitweg langs mijn offers die zwak de laatste adem kuchen…

Al nagelbijtend tot kloven toe zit zij daar, wordt gans niet moe frummelt wat hier, schikt wat daar en weet, straks is de donkere avond daar dan komen de schimmen, de stemmen en schaduwen tot de ochtend gloort, de donkerte verdwijnt bijt zij haar nagels.…

De goede god is beter dan een slechte, maar toch een raadsel. Al die ellende is moeilijk te rijmen met een goede god. Soms denk ik: dood zijn is beter dan te leven in die ellende. Er zijn momenten van zalige verrukking, dus het bestaat echt. Maar of dit nu echt god is, of een liefhebbende mens?…

In de geest, van mensen om mij heen kruipen giftige slangen en in het hart, proberen giftige spinnen te heersen maar in mijn hoofd kruipen al jaren meelwormen; het kronkelt... maar zij zijn: voedsel voor vogels, die daarvan gaan fluiten: als een nachtegaal alleen kan!…