13081 resultaten.
Decemberkinderen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 2.084 diegenen die op of omtrent
Kerstmis hun verjaardag vieren
eens dachten dat al die lichtjes
voor hen waren, de kadootjes klein
december is een dure maand
wat regels soepel gevloeid uit een pen
een Waterman natuurlijk, rustend
tegen het schrijfknobbeltje
gevolg van mijn fijne motoriek
er is niet meer dan de warmte
in botten, de glimlach op het gelaat…
Mama, waar heb jij het geluk gelaten
gedicht
3.0 met 47 stemmen 24.618 Mama, waar heb jij het geluk
gelaten? Ik had het hier
neergelegd en nou is het weg!
Je zult het wel ergens hebben laten
slingeren of het is gestolen of
misschien per ongeluk weggegooid.
Wie zou mijn geluk willen stelen?
Wie niet?…
een neus die boog en krulde
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 310 beiden hebben we
gedachten geschetst
het werkelijke moet nog komen
een vervolg op dit virtuele
beeld met ongekende dromen
ogen waren transparant
ontmoetten lange vingers
aan een hand die popelt
creatief te zijn als spel in gein
maar ook zacht strelend over pijn
zag stilte en verlangen
in rode lippen hangen
een neus die boog…
Vertrek van dochters
gedicht
2.0 met 249 stemmen 40.194 Er was in ons huis een wereld van verlangen,
geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun
kamers waarin ze verzamelden wat ze mee
zouden nemen, hun herinneringen.
Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie
precies dat zelfde uitzicht, precies die
zelfde wereld van twintig jaar her,
toen ik hier kwam wonen.…
Gek van blijdschap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 139 Wanneer je ongelukkig bent,
zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen;
kijk naar het nieuws.
Wanneer je voor het ongeluk geboren bent,
alleen op aarde,
vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws.
Wanneer je door de bomen,
het bos niet meer ziet:
probeer het dan eens andersom.
Pak de bomen, keer de zaak om
en kijk…
De gelatene
gedicht
4.0 met 33 stemmen 13.440 Ik open 't raam en laat het najaar binnen,
Het onuitsprekelijke, het van weleer
En van altijd. Als ik één ding begeer
Is het: dit tot het laatste te beminnen.
Er was in 't leven niet heel veel te winnen.
Het deert mij niet meer. Heen is elk verweer,
Als men zich op het wereldoude zeer
Van de miljarden voor ons gaat bezinnen.
Jeugd…
Laat maar, ik ga mijn eigen gang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 130 Al doende leert men zwijgen
“yapma”
een wijs woord
leven is laten leven
een glimlach kleurt lippen
ogen vertellen
laten handen spreken
de wind krult haren
vrolijk lokkend
een schouderophalen
en ze luistert
want het is nu
zoveel stiller
in Amsterdam
en ook Den Haag
zwijgt maar troost
de regen klettert neer
in pijpenstelen
er zijn…
laat maar, ik ga mijn eigen gang
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 243 Al doende leert men zwijgen
“yapma”
een wijs woord
leven is laten leven
een glimlach kleurt lippen
ogen vertellen
laten handen spreken
de wind krult haren
vrolijk lokkend
een schouderophalen
en ze luistert
want het is nu
zoveel stiller
in Amsterdam
en ook Den Haag
zwijgt maar troost
de regen klettert neer
in pijpenstelen
er zijn…
Sporen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 371 Gelaten zit hij daar met handen
in zijn schoot werkeloos en stil
zegt woorden die in niets verloren
gaan niet meer worden gehoord.
Het leven heeft zijn sporen achter
gelaten met het tikken van de klok
verglijdt de tijd en berust hij in een
vaag weten van zijn hulpeloosheid.…
geluk
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.493 Wacht, wachtend op geluk
passief gelaten
ondergaande zon wil motiveren
grandioos in kleuren
weidevogels spelen paringsspel
gelaten in avondgeuren wacht
hij op geluk maar
verlaat avondrood passief
ontrekt zich aan `t nachtelijk spel
nachtpiraten aan zet op `t bord
van `t schakenspel
vinden verborgen schat, ‘nacht-
prinsessen’
hij?…
gelaten
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 569 de nacht berust
in zachte dromen
haar levenslust
werd nooit ontnomen
het verlies was groot
tranendal diep
haar snik gesmoord
intens verdriet
ontwaakt in een lach
verborgen tranen
kust heel zacht
haar baby
gelaten…
gelaat
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.624 in jouw gelaat
zie ik de blik
van beantwoorde liefde
tot de dood ons raakt
als dan de dood
ons plots wreed scheidt
dan verbindt onze liefde
hart en gedachten
door de dood heen
zijn wij nog een
tot in volgend leven
jouw gelaat ontwaakt…
Maar zo gelaten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 924 Zo maar gelaten kamer,
gordijnen dicht, strepen
zon in een leegte waar
jouw beeld en motieven
in verbleken, een door-
schenen put, wind
uitgeput de laatste
adem tegen ramen baart,
aan de halsband rukt
van bekentenissen die
we vermeden in een
monoloog van pijn.…
Gelatenheid
poëzie
3.0 met 6 stemmen 516 Gelatenheid in 't lot
Toont eerbied voor een God,
Die alles, wat Hij geeft,
Zo wijs berekend heeft.
Rotterdam, mei 1819.
----------------------
maag - familie
krijg - oorlog, strijd…
Gelaten.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 198 De stilte buiten op straat,
in huis.
Slechts het zachtjes tikken
van de klok.
Overpeinzend, beschouwend, doch
niet wetend wat komen gaat...
Telkens dat ene moment dat telt
en steeds die rust, niets dat
wordt verondersteld.
Geen verwachtingen, noch het pogen
naar wat dan ook.
Dat is geheel uitgeblust,
als ware het opgegaan in rook…
Gelatenheid
poëzie
4.0 met 1 stemmen 620 Gelatenheid in 't lot
toont eerbied voor een God
die alles wat Hij geeft
zo wijs berekend heeft.…
Gelaten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 50 Na dagen door zonlicht beschenen
straten in zee van neonlicht gehuld
uit etalages schreeuwen reclames
en kassa’s worden rinkelend gevuld.
Dan loop ik later door duistere wereld
als ook het neonlicht is gedoofd,
verdoofd, versuft, doelloos dolend
door eenzame straat van geluiden beroofd.
De nacht blijft wachten op nieuwe morgen
en vraagt…
Opeens.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 105 Een moment van waar geluk.
Wat jezelf niet lukt.…
Aan mijn wandelvriendin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 673 De vanzelfsprekendheid,
hoe je meeging,
hoewel nieuw voor elkaar
jij voor mij als een anker,
een treinvakantie,
alsof jong.
En dan na aankomst
in de bergen en regen
naar het einde lopend
van een kaal dal
terug langs een helling
op een schapenspoor.
De passen en angst die je overstak,
op keien die groen-blauw blonken,
beekjes, niemandsland…
Zachte dekens van geluk
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.091 Heerlijke in zachte dekens van geluk
ervaar ik telkensmale het oneindige
niets lijkt op een doortrapte ervaring
waaronder we wel vaker zijn gepaard
Kijk! zie daar een vogel van de lach
nimmer zag ik zulk geluk op een gelaat
terwijl we zingend langzaam, teder vrijen
hebben we de slaap voor vannacht bewaard…
Samen
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 2.425 Samen begin je
Samen ga je uit
Samen bemin je
Samen neem je een besluit
Samen kies je dan voor kinderen
Samen heb je een goede baan
Niets, denk je, kan het verhinderen
Je geluk nog in de weg te staan.
Samen maak je iets van 't leven
Samen weet je er het fijne van
Dat is een vast gegeven
totdat samen niet meer kan.…
Kracht
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 900 De ellende die je meemaakt
geeft je een innerlijke kracht
en het maakt je sterker,
ja, meer dan dat je zelf ooit dacht.
Anderen kunnen je raadgeven,
soms is goede raad ook duur.
Maar als je werkelijk goed wilt leven
moet je zelf door het vuur.
Want goed beschouwd
ben je als mens toch altijd weer alleen
Wat of je ook hebt opgebouwd
om…
Bruin is ze
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 1.738 Bruin is ze,
Een mooie donkere dame
woonde eerst in Lisse.
Was geboren in Suriname
is nu verhuisd naar Bruinisse.
Ze houdt van zee-land en de zon
hoopt dat ze bruiner worden zal
Ik zag ze liggen op 't balkon
en geloof me maar bruinisse al…
Uit de put gekomen
hartenkreet
2.0 met 50 stemmen 14.223 Ik heb in de put gezeten
en in een heel diep dal
Ik heb ervan geweten
maar ik wist het al
In putten en in dalen
heb je weinig licht
Er valt ook niets te halen
ze ontnemen je het zicht
Zo zoek ik iets hogerop
je het kan het beter overzien
Kijk gewoon vanaf de top
daar schijnt meer licht misschien
Ga je hoog aan die top staan
dan kun…
Eendagsvlieg
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.203 Vroeg bij het ochtendgloren
werd de eendagsvlieg geboren
't Was bij het krieken van de dag
dat hij voor 't eerst het daglicht zag
Hij vloog, hij vloog
als maar omhoog
Viel plotseling naar beneden
voor hij het wist was de dag om
en is toen overleden.…
Bloemen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 120 Op de tafel staan de bloemen
er fris en fleurig bij
ik heb ze net gekregen
het is één groot schilderij
In mijn grote witte vaas
staan ze nog heel even
ja het klinkt misschien wat dwaas
aan het einde van hun leven.…
Rust
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 256 Er is gesproken al waren het enkele woorden
veel meer dan een lange rede zeggen kan
Ze klonken als harmonieuze akkoorden
zoals de ware liefde tussen vrouw en man
ik hoefde het zelf niet uit te leggen
en zag de glimlach in je lieve gezicht
het was goed je hoefde niets meer te zeggen
je was verlost van pijn en deed je ogen dicht…
Herinneringen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 128 Waarom kan de tijd niet terug
al was het maar voor even
Dan zou ik toch nog heel vlug
Jou een dikke knuffel geven
Ik zou het niet kunnen laten
met veel humor en een lach
Om nog lang met je te praten
Ik wou dat ik je nog steeds zag
Het is een stil verlangen naar
dierbaren die er niet meer zijn
terugblikkend naar een bewogen jaar
met intens…
Spiegelen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 156 spiegel of mooie prent
geen make-up of rouge op wangen
of met sieraden van goud omhangen
Ze laten niet zien hoe mooi je bent
maar de buitenkant die men al kent
De ware schoonheid zit echt van binnen
wat moest je zonder die schoonheid beginnen
die schoonheid daar moet je zuinig op zijn
al zit die schoonheid vol rimpels en pijn
en kun je even het geluk…
Zoutelande
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 98 Branding
De zoute branding komt aan land
Met schuimkoppen in het volle licht
De golven rollen over het strand
Waarbij ze het mulle zand verdicht
De waterlijn, ligt bezaait met wier
en restanten van wat we hier laten
De zee brengt ze met de vloed naar hier
tot ze met eb ons weer gaan verlaten
Het paalhoofd is bevolkt door meeuwen
enkele…