Alle inzendingen over geloof en ongeloof

In mijn leven heb ik vaak aan jou gedacht en voor je gebeden ik heb mijn geloof en liefde voor jou beleden.…

Emoties, liefde, hoop- en haat, toch beter als je verstand werken laat, daar: haat wordt verward met liefde, terwijl de hoop is vervlogen, de liefde vertrapt en haat een voor haar: onbekend gevoel is.…

Hoop, geloof en liefde zijn de pilaren van ons bestaan. Het zal ons steunen, waar we zijn of gaan. Dat zijn de dingen die gratis zijn in het leven, waardoor we rust in ons hoofd en lichaam kunnen creëren. Hou de moed in het leven, want het leven is ons maar 1 keer gegeven.…

Of putten uit een bron van ongeloof dat er sluimerend is in het geniep. Wij kleine mensen denken vaak dat het in het leven alleen om mensen gaat. Maar geloof het of niet, weet ook dat er een geestelijk leven bestaat.…

Geen openbaringen bezit ik anders dan die van de toekomstroman; uw wetenschappelijke dromen zijn mijn geloof, en mijn lachend ongeloof. Hoewel ik in kontakt sta met het water mijd ik het hoger vliegend vuur niet en beweeg mij graag door een hemels woud van aardse benen. Ik ken die mij herkent: innerlijke fotografie.…

geloof verzet bergen. ongeloof graaft onoverbrugbare ravijnen. geloof durft te springen in het diep en ervaren dat water heerlijk is, al je er door bent. geloof reikt handen van samenwerking aan een nieuwe aarde terwijl we hopen op een hier en nu al hoopvolle hemel!…

Maar wat wij, als mensen elkaar soms aandoen grenst werkelijk aan het ongelofelijke. En dat zien we niet?…

neen ik roerde in de pan ja bruinbakkend het vlees op de andere kant misschien ben ik altegaar ik stoof een kool soms ik ben ergens wel waar maar dan nog ben ik nergens vraag af of God bestaat…

Dat iemand zó kan liegen, dat iemand zó kan draaien en bedriegen. Zó disrespectvol met vrouwen omgaat, zo'n meisje aan haar lot overlaat. Crimineel gedrag vertoont, dronken is of stoned. Weet je dan niet wat je mensen aan doet, is je geest zó vertroebeld en keur je dat goed? Opsluiten...meer gun ik je niet, en hopen dat je nooit meer de buitenwereld…

Bouwden ons kaartenhuis met voorbestemde liefdeshanden blikken, liefdevol, alles omvattend, begrijpend en voor elkaar bedoeld zachte strelingen maakten plaats voor koude tocht Zag ons bouwwerk neerstorten door mijn tranen heen zag ik in je ogen water branden Mijn God, wie zal mij geloven?…

sinds de waarheid op zijn kop staat lijkt zuiverheid overbodig Weesgegroetjes hebben afgedaan daar het ongeloof zich uitstrekt valse triestheid druppelt op de knoppen die zich schuilhouden voor de zon verlegenheid zich kleurt roze wanneer wind hen talmend wiegt…

soms hangt het achter wolken in een ongrijpbare blauwe zee achter mist van vervuiling diep tussen de halve maan mensen gekenmerkt als mieren zo ongrijpbaar dat het lijkt. zoveel miljoen lichtjaren vertekend dit enorme gevoel…

Ik heb mij altijd tegendraads gevoeld, wanneer op zijig zoete toon en goed bedoeld de "sekteleden" aardig deden, zó hervormd 't geloof beleden en vooral degenen die zich vooraf vroom, maar sterk beriepen op hun onbaatzuchtig werk voor deze kerk.…

Tot voor kort leek het alsof de wereld ons dorp was. Mensen werden wereldburger. Verlieten hun woningen om te gaan wandelen in Peru en Maleisië. Bezit was niet langer belangrijk. Beleving was het nieuwe bezit. Veel meemaken. Overal bij zijn. Alles gezien hebben. Plotseling bemoeilijkt het coronavirus dat perspectief. Sportwedstrijden…

Als klein meisje lag ik in het hoge gras tussen de boterbloemen Ik wist hoe mooi de wereld was en hoorde bijtjes zoemen Ik zag de wilde wolken gaan met wollige witte randen een hemelsblauwe achtergrond deed mijn fantasie ontbranden De hemelvaart, was mij verteld: Je kon op wolken reizen ieder mens, zo was gesteld zou op een wolk de…

Pasen Opstaand uit de dood De magie van het geloof is groot Jezus wordt alom aanbeden Heeft voor ons geleden Door zijn verscheiden zouden wij minder lijden Maar een ding verbaast je De haas is nog steeds het haasje.…

ik sluit mijn ogen denk meteen aan jou en besef dan plotseling hoeveel ik van je hou je komt op mijn pad een vriendschap ontstaat onbegrijpelijk dat zoiets bestaat je zit in mijn hoofd je zit in mijn hart 't is het ongeloof wat mij zo verwart je bent nu verweven met mijn doen en laten dat vriendschap zo kan zijn had ik niet in…

Ongelooflijk dat jij mij liet staan in de koude regen Of waren dat de tranen van ongeloof? Ongelooflijk dat jij mijn liefde niet meer kon beantwoorden Waarom Wat deed ik verkeerd? We hebben nooit problemen gekend Waarom hield jij niet meer van mij? Het is koud zonder jou De vraag doet meer pijn dan het antwoord wat kan het zijn?…

En ik zwijg... ik zwijg uit puur ongeloof.…

Jouw mooie lieve ogen jouw lichaam mooi en slank Jouw on-evenaarbare lieve karakter waarvoor ik God nog dagelijks dank Dit durfde ik nooit te dromen toch viel het mij ten deel Ik verwachtte eigenlijk heel weinig en kreeg zo ongelofelijk veel…

Langzaam elke avond Kniel ik op de vloer Sluit mijn ogen en glimlach Oh, God, wilt U alstublieft Haar ziel en leven zegenen Dan kijk ik naar omhoog En weet dat ze het goed maakt Dat de Heer haar zal zegenen dus Zelfs hoewel ze ver weg is Mijn vertrouwen zal het altijd weten Dat er liefde genoeg is Om haar aan te raken als ik bid Dus…

De dood is voor de dieren nooit een juk. Beschouw de poezen die tevreden spinnen: ze zullen geen hiernamaals ooit verzinnen. Hierover maakt geen enkel dier zich druk. De kerken, synagogen en moskeeën zijn steeds gebouwd, zo hoort men Tom beweren, voor mensen die de dood niet accepteren: religie is 't product van waanideeën. Besef van sterven…

Waarom schiet hij zich niet een kogel door het hoofd als hij dan toch gelooft dat men zo 't einde ziet?…

we vormen een lange lange rij van tachtig mannen gearmd een weggevaagd perspectief we waren eens keurig begraven gruwel onttrokken aan het zicht na bijna een eeuw aanschouwen onze bruine knoken het daglicht zie eens onze versplinterde botten die verroeste tommyhelmen met daarin onze verwoeste hoofden en onze modderlaarzen nog aan zie…

een vlinder vroom en bijbelvast stond in de vlinder-zondagklas bekend als vliegende fantast zo sprak hij bijna ongepast dat hij de here Jezus was vaak als ‘de heer’ was opgekrast klonk luid het ‘deo gratias’ toen vlindervanger Benedict hem met zijn vlugge vlindernet uit hemelvaart had opgepikt en met een speld als bajonet zo spijkerhard…

En dat allemaal voor mijn neus Ik keek je vol ongeloof aan Ik wist wel dat je het in je had. Ik wist gewoon dat het ging gebeuren Denk je dat ik je dit ooit vergeef?…

Vanmorgen uit bed getild. Een dikke, brutale verpleegster ordonneerde: meekomen. Ikke, in de ambulance in kapotte slofkes, oude badjas Alweer, werd ik misbruikt, de vieze geile pervert. Hij belde prompt de flikken, zijn ontbijtje stond niet klaar Ach, hij is van een zeer goed jaar; Een zeer gekend psychiater stond me te woord Dit keer legde…

Het geloof zegt, dat kinderen ziek mogen worden, het geloof zegt, dat men een aantal malen op zondag te kerke moet, het geloof zegt, dat leven, in de hand van God is als je kind ziek wordt, is dat zijn wil.…

Dat ik het, met mijn leven tot hier heb gehaald is bijna ongeloofwaardig toch ben ik met mijn eigen geloof trouw aan mezelf, mijn ziel en lichaam gebleven.…

Langzaam glijd ik weg met jouw kus vol ongeloof in deze straten.…