7171 resultaten.
Nevel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 Nu de wereld je alle hoop op liefde
en geluk, voorgoed heeft ontnomen.…
De achtertuin
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 77 Nu de sneeuwvlokken ook na vijf jaar
op deze dag een laken over 't groen wensen,
de vraag wat kunnen we doen en betekenen
gelukkig geen vrouw als Lot situatie geeft
verweeft mijn pen gevoel niet krassend teder.
We zijn niet meer op zoek om iets te vinden
alles vonden we in elkaar, we hebben rust,
een blik is voldoende, een half woord genoeg…
Mijn wens
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 297 Ik zou al jouw onrust
willen stelen
al jouw demonen
één voor één
Opdat ze jou nooit meer
zullen vervelen
voorgoed laten zij jou
dan alleen
Zodat vreugde zal overheersen
intense liefde
droogt jouw tranen en maakt
je blij
Kun jij je laven
aan het leven
nippen aan het geluk is de wens
van mij
~* Voor Mirjam *~…
Vertrek van dochters
gedicht
2.0 met 249 stemmen 40.205 Er was in ons huis een wereld van verlangen,
geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun
kamers waarin ze verzamelden wat ze mee
zouden nemen, hun herinneringen.
Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie
precies dat zelfde uitzicht, precies die
zelfde wereld van twintig jaar her,
toen ik hier kwam wonen.…
proficiat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 22 P rettige
R ozengeur
O mhuift herinneringen
F ijne gesprekken
I ntiem en eerlijk
C oncentreren
I ntens :
A mour
T oujours…
Jij
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 291 Vol van geluk, voor jou en mij.
Jij.
Jouw leven nam een eind.
Verder nog bij mij vandaan.
Alleen liet je mij.
Jij.
Jij hield van Gods belofte.
Je gaf die ook aan mij.
De hoop op eeuwig leven.
Die belofte maakt me blij.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Wolken
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.180 De wolken boven mijn hoofd
Vormen een verhaal
Dat ik niet lezen kan
Zo eindigt het spel
En verblindt me een ogenblik
De wind laat het voorgoed verdwijnen
Mijn voeten staan op de grond
Maar ik vind geen vaste aarde
Hou me vast
Ik ben bang meegesleept te worden
De glimlach duurt al zo lang
Het lijkt te veel op geluk
Nog even en alles…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.…
Gek van blijdschap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 140 Wanneer je ongelukkig bent,
zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen;
kijk naar het nieuws.
Wanneer je voor het ongeluk geboren bent,
alleen op aarde,
vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws.
Wanneer je door de bomen,
het bos niet meer ziet:
probeer het dan eens andersom.
Pak de bomen, keer de zaak om
en kijk…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Boshuisje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 205 er was eens.....
een huisje in het bos
een heel klein huisje
met één raampje
en een klein deurtje
het deurtje was wat scheef
en de scharnieren kraakten
er liep daar een scharrelaar
die het allemaal wel maakte
ook was er een sprokkel vrouwtje
die rommelde met wat blaadjes
en takjes voor de schouw
en ze vulde alle gaatjes
ze zagen het…
Voor hem die al dees dagen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 370 Voor hem die al dees dagen, zonder bate
voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood,
en langs de huizen liep met kaken rood
van drift en pijn in 't harte bovenmate;
Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood
de moed niet vond om 't leven zelf te haten,
die beedlaars tegenkwam langs gore straten
en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…
Voorgoed verloren
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 3.156 Verloren was mijn leven
toen je me gisteren
in de rede viel en me dankte
voor alles wat ik deed
Verloren was mijn ziel
toen je me vertelde
dat je van iemand anders
hield
Verloren was ik
door jou verlaten
nergens nog kunnen zijn
alleen jij, ik en
de dood…
Drama om gisteren
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 808 waarin een verdwaalde
reiziger verdronk
moeizaam verscheen de ochtend en aan de keukentafel
zat ik lange tijd met verkrampte handen
de hele dag -gisteren- was immers verdwenen
vaak blijft er iets achter, een voetstap in de sneeuw
een lach in een kamer of de tranen van een kind
op een wang waar nog geen zoentje kleeft
maar nu is gisteren voorgoed…
Elke dag een beetje afscheid ( dementie)
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 1.698 met zijn ogen
en houdt ze daarna stijf dicht
Je kijkt naar zijn trillende handen
en ziet, zijn trouwring is te groot
in je gedachten hoor je weer de woorden
elkaar trouw zijn tot in de dood
't Is elke dag een beetje afscheid nemen
en elke keer doet het steeds meer pijn
je kust hem op zijn rimpelige wangen
want niemand weet wanneer het
voorgoed…
Verloren van "die ander"
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 755 VOORGOED!!…
Voorgoed verloren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 168 eigen ogen niet, wanneer je
het heden even uit het oog verliest,
als je er even bij stilstaat, omdat
je even niets beters te doen hebt, blijken
de anderen al lang van de aarde verdwenen:
de geur van dood en aarde, vredig voorovergebogen,
toevlucht zoekend in vage herinneringen,
een bekentenis als een zwaar gewicht drukkend
op je hart; voorgoed…
Oude bomen
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 265 van bestaan,
staan hun plaats af aan nieuwe
twijgen in de wind om tegen
de verwachting in dood te
gaan, gespreide takken in
een hol gezicht, geheven
armen naar de lucht en
naar de grond, het licht
maant voorzichtig om
niet meer te bewegen,
ontleend aan stramheid
in de druilerige regen, ze
zijn verdwenen voordat de
morgen komt, voorgoed…
Dus voorgoed nee
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 384 Dus voorgoed nee is je antwoord op
mijn nederige oproep om nog iets van
de geleden schade in te halen, het zal
allemaal wel, ik ken je niet meer, ik
ben je al veel eerder kwijtgeraakt, je
bent andere werelden ingedoken en mij
allang vergeten, tot fossiel verklaard.…
Leven en dood
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 732 - Niet voor een poosje, maar voorgoed.
Wat heerlijk, dat ik niks meer moet!'
Ik ben er zometeen niet meer,
ook niet bij Onze Lieve Heer,
die volgens mij nooit heeft bestaan.'
Hij is heel rustig heengegaan.
Het levensspoor leidt naar de dood.
M'n pa, een fijne reisgenoot,
zei ooit: 'Ik ben een optimist
en godzijdank een atheïst.'…
Sleutel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 275 Leer mij voorgoed in jouw tijd te leven
Onderwijs mij dat wat jij belangrijk vindt
Geef mij voorgoed jouw sleutel
Die van jouw hart is
reeds in mijn bezit
Geef mij voor eens en
al de sleutel die onze le-
vens voor altijd dan bindt
Tot-en-met het laatste mo-
ment, zou ik willen dat slechts jij
mijn leven bent...…