Alle inzendingen over genegenheid OR puur

Welke oprechte man, zweeft niet bij zulk een hemels creatuur Ik meen wel hele velen, wat gaat boven puur?…

binnen de zwaarte rond mijn eigen lijf draag ik een luchtige ziel schoonheid laat mensen bloeien precies zoals ze echt zijn…

mijn vertedering om wat mooi is, te proeven momentopname…

in haar mondhoek streelde haar tong een vlekje chocolade wat haar zucht naar puur verraadde en ik in haar verdronk…

Als verliefdheid niet zo zoet was en verdriet was niet zo zuur Dan was de herfst niet zo kleurrijk en de winter niet zo guur Bergen zouden vlaktes zijn oceanen kleine waters De klok zou geen secondes kennen er is alleen nog "later" Het is nu toch veel mooier alles is nog puur Want verliefdheid is nog zoet en verdriet blijft altijd zuur…

in de uren dat hij naar haar keek verblindde hij de ogen met klonten gips duwde hij de armen strak naast het lijf dat hij havende met spatels zijn vingers en handafdrukken hij zocht niet naar haar beeltenis in een wervelwind van kris-kras lijnen verbeeldde hij het lichaam van de vrouw in de ongepolijste pure…

Puur Als op een goudomrande wolk van emotie spreid ik gedachten, zielenroerselen zo gezegd wandelend langs een stille bouwplaats laat me verwonderen door die ene enkele klaproos voorovergebogen zacht wuivend door de wind alsof ze me groeten wil sta ik even stil en voel de relatie van het alleen staan zo goddelijk mooi, in haar eenvoud…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

maar haar ogen straalden zoveel licht uit bij onze totaal onverwachte ontmoeting haar begroeting voelde licht, zacht en menselijk en heel vrouwelijk, daardoor dit moment zo gelukkig makend wat ze direct deelde met hem, haar man, haar mantel van liefde ze sprak tot haar man: "Ik wil je even aanraken" dat raakte me het diepst, het meest, pure…

' 'ja, doei,' en ze snurkte al toen hij bij de deur was wat kan de liefde toch mooi, vies en puur zijn…

Ik heb haar eventjes gekend, mijn buurvrouw van hier tegenover. Vanmiddag mocht ik haar nog zien, ze lag daar met gesloten ogen. Waarom wilde ik haar nog zien, zo vraag ik mij? Omdat ik van haar hield misschien. Haar leven ging voorbij. Ze was een bijzonder mens. Zorgde steeds een beetje, ook voor mij. Waar had ik dat aan te danken. Misschien…

De nood aan liefde en genegenheid De mensen lopen gewoon naast elkaar. Zonder een vriendelijk woord of gebaar. Vriendelijkheid wordt meer en meer verdrongen. En toch worden er nog liedjes, over liefde gezongen. Ook wij, de volwassenen, zijn er slecht aan toe. Voor een goede dag, of eens een hand opsteken, zijn we te moe.…

Wederzijds diep genegen zien ogen elkaar ontvangt zij en voegt haar bevlogenheid toe de wereld is lang al wakker zij draait haar lijf sloom in zalig serene droom vloeiend versmeltend in een tijdloos bestaan.…

Liefde is een spiegel, Tederheid en Genegenheid worden erin weerkaatst... Wegkijken,...KAN NIET.…

waar ik mijn handen rond jouw stil vertrouwen leg groeit genegenheid…

Voortaan meer slikken En billijken, Dus meer genegenheid. Ook al bent u al met pensioen, Je moet het toch gewoon maar doen.…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Ik mis je genegenheid, je verlegenheid je tijdloosheid het einde onverwacht overmacht niemand die meer zo lacht als jij.…

De avond valt mee De regen valt tegen Wat eenmaal neigt komt zelden genegen.…

Van woorden leeft enkel de zin, Van 'n bloem is honing 't gewin, En die mij werd gegeven; Dus ga ik weer verder zweven, Dus volg ik slechts mijn natuur, Rol ik mijn tong uit en puur.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Zo simpel is dit, wat jou en mij in z'n macht heeft, zo puur en liefdevol, is de liefde die jij me geeft!…

roerend in het schaaltje drijft er plotseling een flinke hap verdriet ik wil het negeren en ontwijken maar de bodem komt in zicht daar zie ik het allerlaatste dipje ik kan het niet laten, levensgenieter als ik ben wil ik ook die laatste hap mijn smaakpapillen werken op volle toeren, het proeft bekend, ja ik weet het weer, het is een puur…

soms eenzaam en zo verloren sta je daar niemand die het ziet tussen bomen onder bladeren verscholen een echte vlegel kom maar uit ik heb je gezien bijzonder rijk bloeiende * Salomonszegel *…

Het draait en draait rondom, rondin het spaakt en steekt langs as en spin het rijdt en rolt langszij en door het ligt en staat soms achter, voor twee handvaten wielen en een stuur hollands puur…

Ik kom nooit meer Van jou af Want jij gaat in repen Ik breek je in blokken, In brokken verwarmt mijn mond Smeltend mijn weerstand Ze zeggen dat het Door een stofje komt Dat zit er dik in Maar de verleiding Is zo ontzettend puur ....…

de ukelele lalaat lustig verleidelijke lambada’s in zinderende zomernachten hahahawaiaanse schonen heupwiegen hitsig hijgend rond zijn besnaarde leest krioelen kronkelend om het springende beest tot hij kreunend de aftocht sjeest poëzie pure…

je laat je gitaar huilen je laat je snaren dansen je stem zingt emoties vanuit je hart klanken puur rauw wonder zacht jij gitarist jij en jouw fado en ik geniet met gesloten ogen…