Alle inzendingen over genoeg OR geliefden OR genieting

Het is genoeg ik laat de woorden los flarden van gedachten in de film van dit leven de wereld draait en draait wolken sluiten in jouw hoofd tot er geen morgen meer komt het is voorbij maar je bent niet onopgemerkt gebleven…

daar waar wolken drijven over land waar gewassen groeien en vruchten bloeien daar leg ik mij neer ik wil niet meer…

Ik heb er genoeg van, om altijd de eerste te moeten zijn, ik baal ervan, altijd het voortouw te moeten nemen, heb schoon genoeg van haantje de voorste te moeten zijn, en dus besloten, om genoegen te nemen met: mezelf.…

Mijn hart heeft eindelijk gesproken ik wilde kwijt al die onrechtvaardigheid die mij is aangedaan Ik heb de moed gehad om het nu te doen mijn gevoel zegt nu hè hè het is voorgoed voorbij Weet je ik vraag me alleen af waarom Maar ook dat is voor mij voorbij Ik heb nu alles uitgesproken Vrijheid is belangrijk alleen voor diegenen die geen leven…

met genoeg…

Het hebben is ons nooit genoeg. Herken de momenten dat u steeds weer iets meer van het leven vroeg. Wij zijn nimmer lang tevreden met wat we verworven hebben door de tijd. Het is het hebben waardoor het verlangen weer direct slijt. Zo zit iedere ontevreden mens in elkaar. Die nimmer lang blij met een zitting kan zijn.…

Misschien met een keus voor genoeg is genoeg, hebben onze kinderen ook nog een toekomst voor de boeg.…

dit is het moment om leven te vertragen het mooie te genieten dat zo lukraak over is vier het kostbaar voorrecht anderen geliefd te wezen deel vrijgevig het bestaan dat rijker maakt dan geld de verdubbeling van vreugde is wat jij met anderen deelt door hartstochtelijk gelukkig het leven nu lief te hebben…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Verraden en geslagen Tranen van verdriet Waarom nou toch verlaten Een antwoord komt er niet Wat was is gaan vervagen Verdwenen in de tijd Waardeloos geworden Omdat je het vermijdt In schoonheid vroeg gestorven Verdronken in een wel De allermooiste hemel Muteerde in een hel Gebroken en vernederd Vertrouwen broos en teer Gebrandmerkt…

"Geliefd"…

Jij bent mijn wijsheid, mijn verstand Jij kalmt mijn bangend hart met vaste hand Waar ik vastloop denk jij gewoon door, Ik weet me veilig bij jou in het spoor Lang geleden heb ik jou geschaakt, Ik jou de mijne, jij mij de jouwe gemaakt In zegen en wanhoop zijn we samen één Één lichaam, jij linker- ik rechterbeen Ik hoop nog lang in…

de voorlaatste bladzij, papier met gebruinde vlekken kleeft ook nu aan mijn hand ik las het duizendmaal op een rij noch mijn gemoed noch mijn vinger willen verder trekken ik bezweer het einde ontken een mogelijk afscheid berust liever in het onvolledig zijnde wil mijn verbeelde geliefde bewaren eer zij mogelijk naar de stilte…

Met open armen ontsluiten de geliefden hun geborgenheid achter gesloten deuren en een bloempje voor het raam. Gordijnen zijn niet nodig een boek is overbodig nu zijn ze eindelijk saam.…

Waar de rivieren ontstaan beloften van aarde aan de hemel stromend het licht tegemoet wij keren daar terug naar het verborgene vaderland en moedergronden elkaar grijpend in begrip hoe de zuchten 't gevoel vertalen en woorden van verstand vervreemd net als een zuigzoen kleven aan onze lippen onnozele vragen waar was je tien jaar geleden…

Ik heb geliefd met het alinnigst wezen Van mijne ziel zovele lange jaren Lang, al wat daar heerlijk hoogschoon gerezen Naast mij en om mij trok door het stage staren Van mijn uitdromende ogen naar ’t rondwaren Van schoonheid om mij, of niet een van dezen De alenige onvolprezene zou wezen, Die mijn zou zijn in de ongeboren jaren.…

Ik schrik wakker bij de buis uit de keuken komt vaatgeruis een kopje stoot een schotel aan je stem neuriet met het gaan Buiten bewegen bomen heen en weer door het raam klinkt het verkeer We waren jong, de geest oudsher we tellen nog steeds elke ster Het verlangen is een nacht heelal gevat in kristallicht met jouw ogen op mij…

Jij bent de zee, sprak zij nee, zei hij, ik ben het zoete water dat de aarde bevrucht de druivenranken doet groeien zowel rozen als gardenia's doet bloeien de mensen de drank geeft om te leven nee, zei ze weer, jij bent de zee jij golft, spoelt aan trekt je terug alsof het een spel is kijk maar, duinen verwachten je ieder moment zoals…

Zij keken elkaar aan betastten elkaar spraken geen woord liefde heeft zo weinig nodig een aanraking een glimlach zij vonden troost in een harde tijd ze konden een wereld en nog meer aan ze kropen in elkaars lichaam teder, zonder dwang en sloten zich voor buiten af.…

zij is geliefd bij iedereen, als koningin word ze begroet, mensen lopen lachend om haar heen, dit doet haar zichtbaar heel goed, zomaar een zaterdagmorgen, voor het eerst openbaar, samen lopend zonder zorgen, hand in hand dat is ook waar, haar werk zo dichtbij, maar nu geen verstoppertje meer, het maakt haar oprecht blij, mijn schatje…

verborgen achter lijkwades verklaren ze les amants elkaar de liefde intieme vreemden neergestreken op een verstild beeld patina op een oud verhaal niet zomaar een verhaal altijd meer geliefden zonder woorden…

Een bloementuiltje voor jou geplukt uit de tuin van mijn hart met trouw en tederheid verrijkt voor jij die mijn allerliefste zijt mogen ze jou levenslang sieren om ieder jaar op Valentijn nog lang ons liefdesgeluk te vieren!…

Voorzichtige aanraking, tedere streling, speels verkennend voelen, raakpunten zoeken; naakte huid op huid, overal vingers, lippen, als liefde en lust innig verstrengelen; grenzen vallen weg, jij en ik versmelten in èèn vloeiende beweging tot èèn kloppend hart. En de engel zag dat het goed was.…

Laat mij de trotse groene boom in jouw lucide dromen zijn om onze droomgeheimen te delen met zuurstof en zonnestralen laat me de maan in jouw verhaal zijn als de donkere nacht jouw droom bezoekt met ademlucht en sprookjeszinnen liederen die verhalen over beminnen ik wil je kussen in het duister het stille donker van de liefde soms…

Ik wil niet bij je in de buurt komen Want als ik je zie, zie ik de dingen die ik je heb aangedaan En als ik je zie huilen, weet ik dat het door mij komt…

in schoonheid stierf de schrijver zijn zinnen kleuren rood en hoe ik ook naar woorden zoek het rijm loopt telkens dood een leven lang geletterd geliefd en onbemind en hoe ik ook zijn woorden lees naast hem ben ik nog kind met woordeloos genieten begraaf ik mij in tekst maar hoe ik ook mijn woorden kies zijn woorden zijn behekst…

Met je pracht aan warme kleuren weet je stad en buiten op te fleuren, de diepste tinten oogstrelend mooi die de wind speels door de lucht verstrooit en als zwevend blad in groten getale dwarrelend naar de grond laat dalen Genietend struin ik door het bladertapijt van jou, mijn geliefde herfsttijd…

zoals je wel bij nieuwe maan een lichtschijn tussen de nevels door ziet komen of dat meent te zien haar onverwacht ontmoet er vloeien tranen, woorden zingen van een zoete liefde eens, een schim haar verbitterd hart, ogen vol boosheid zijn niet milder te stemmen bewegen tot een traan vergeefs vergeven doet zij nooit en niet het hoofd…