Alle inzendingen over geroest OR verdrongen

De deuren van werkelijkheid Met doorzichtige en afgedekte kanten Zijn veelhoekig met verdrongen lagen Tussen de plooien van de jaren gevallen. O jaren, heropent jullie hoogten en niet de dalen.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Miraculeuze mist over mijn gazon Ik fluister, maar geluiden sterven weg Wie verstaat mij niet als ik iets zeg Ik vertel mezelf dat ik weet hoe het begon Langzaam dwaal ik af in haar gedachten Is het mogelijk dat ik haar zou minachten?…

Zelfs de datum is verdrongen Alsof deze onbepaalde tijd Zich nooit heeft opgedrongen Het stille water rimpelt weer En toont je vroege afscheid En je uitgesloten terugkeer Nu beweegt een andere dag En leidt het een ander leven Jouw ziel in mijn oogopslag De pijn slijt traag en stroef En laat mij weer beleven Wat ik naast jou begroef…

Je ziet iets… Bedrogen beeld vervaagt lichtjes gekrompen tot punt niet niets, dus niet geklaagd Je ziet iets… Gedachte door verbeelding vergroot zie je dit of is dit niets kan nooit… Wacht..snel voordat het zicht zich verlengt dit rijmde niet of zie ik het verkeerd ik zie wat denk te zien maar ik denk wat ik weet dus waarom laten vangen…

De boodschap is te hard gedachten te verward niet te weten niet te voelen realiteit vervangen door vergetelheid verdrinken in de roes van zware rode wijn alleen maar drijven onwetend blijven tot het verdringen begint te wringen met elke werkelijkheid…

Mijn Hand Raakt teder de jouwe Eenzaamheid is verdrongen Geen gevaar Jouw hand Raakt teder de mijne Ik zie in hoe mooi de liefde wordt bedreven…

Verdrongen door tijd, door wanhoop beschaamd. Een liefde geleid, door wegen gebaand. Na eeuwen volbracht, tot treurnis' zijn spijt. Gemoedeloos verwacht, maar omarmend bevrijd.…

ben ik een schim slechts uit een verdrongen verleden wordt mijn naam heimelijk de gedachtenis geleden ontkenning van het wel zijn tegen het beterweten in doch het bloed stroomt waar het niet gaan wil het laat je niet vergeten.…

wat ik opgeslagen heb verkreukeld verdrongen onvindbaar gezonken naar de bodem van mijn bestaan het raakt de sterren niet geen storm blaast de beetjes weg over land en water naar een onbeschreven plek…

onder je kleren de verborgen littekens geëtste sporen van verdrongen leed telde iemand de slagen die jouw rug raakten een bitter zwijgen de tastbare geseling onder je kleren…

Fluisterstemmen in de nacht, woorden van een andere oever, van bomen die de knoesten pellen wachtend op het laatste veer, om de geroeste schakels van hun strijd in de kettingen te tellen, in het zicht van de nog te ontdekken bakens om in een ander licht naar hun bestemming te schrijden, in een uitgeslepen stroom, met een voorbepaalde…

Al heb ik het mijn leven lang verdrongen, ik weet het zeker: ik was Kees de Jongen.…

nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong die aan jou toebehoren die ik telkens verdrong woorden als glas zo breekbaar gebroken in mijn mond voor eeuwig onuitspreekbaar omdat ik de moed niet vond…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die jou toebehoorden maar die ik steeds verdrong. Woorden als glas zo helder gebroken in mijn mond, voor eeuwig onuitspreekbaar omdat ik de moed niet vond.…

het licht reisde ver voor je uit sterren dansten om je heen op de grens van het zwart naar het wit doofde het licht elke minuut verdrong de andere toen je levenloos ter wereld kwam…

Woorden die aan jou toebehoren, maar die ik steeds verdrong. Woorden als glas, zo breekbaar, gebroken in mijn mond. Voor eeuwig onuitspreekbaar, omdat ik de moed niet vond...…

Ik zit weer achter mijn bureau Nog 6 uren te gaan Hoe kom ik de dag door Was ik maar meteen gegaan Ik zit nog steeds achter mijn bureau Nog 4 uren te gaan Het is een langzame flow Het lijkt wel of de uren stil staan Ik zit vast geroest achter mijn bureau Nog 2 uren te gaan Het duurt nu niet lang meer hoor Dan kan ik lekker opstaan…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

Weet nog van de liefde Tranen geplengd in de goot Weet nog wat hem griefde Verdrongen wat hem verdroot Op leeftijd gekomen Waar resten slechts dromen Kras, bezopen Resterende vakjes open.…

niet eerder bemerkte zij haar grijsheid `t kwam door die foto op haar deur herkenning verdrong ze toen iemand zei uw naambordje is een recente foto u komt vanzelf aan het einde van de gang sindsdien is ze haar huissleutel kwijt…

hij wist zijn eigen lied nog niet toen de koren zomer zongen speelde met madeliefjes als een griet terwijl jongens zich al om de bal verdrongen heeft de noten toch gekraakt een schitterend zomerlied geschreven ik ben mezelf gebleven…

Feest van vreugde En louter licht Het donker verdrongen Het ademen verlicht Lichtstraal uit de duisternis De somberte doorkliefd Dood van gisteren Vandaag het nieuwe leven Omarmd en voorzichtig geliefd…

Waar met een overdaad Aan digitale wijsheid Het leven zo goed als Verdrongen is, daar zie ik Jouw vleugelslag in de vroege Ochtend als kristalheldere Uiting van het echte leven, Kunst die zich met geen Gigabyte vervalsen laat…

En zijn die u bewonen nors en klein, geroest, gekerkerd in de stugge schijn: wat vreemd en anders is dan wij, deugt niet ... Ik, die u heb geproefd op straat en plein, moet duizelen en soms zelfs dronken zijn van al uw zon en wind en wijd verschiet.…

Het feit dat bij de Britten de naam Jack Als populairste voornaam voor een jongen Inmiddels door Mohammed is verdrongen Vindt Wilders ongetwijfeld veel te gek. Dus komt hij binnenkort hier met een plan Dat men moet kiezen uit Piet, Kees of Jan.…

De boot gemist in volle vaart de dageraad dood en grijnst als bloed gestroomd door aderen en nacht vergeten tranen zweten morgen lacht door dauw verdrongen boze tongen roepen zacht…