Alle inzendingen over geschiedenis OR ontvolking

je proeft de hete lucht gespreid aard je de rots je geest verlaat de tijd in rimpelloze vlucht zand straalt de eonen terug, de wind waait vroeger in een lange zucht geurt naar eerdere bewoners emoties in gepleisterd wit het leven hardt en stikt in de natuur, door bevingen spuit bloed tegen de muur ploegen met een steen groeien…

al een tijd lang hoor ik kinderkoren breken takken in verbaal geweld van bomen die maar niet tot lente willen komen ik kan geen rots verpulveren zoals ijs, mijn waterstromen worden steeds gespleten door obstakels op hun lange reis ooit gaan ze weer samen vloeien in de delta bij de zee water zal zichzelf herkennen want het kabbelen…

De mensenbrander Janus was tamboer Zijn bijnaam was 'de rammelaar der prins' De 17e eeuwer was geenszins Van vrouwvolk vies, hij stond bekend als stoer Toen op een dag kwam er een schuit retour Retranchement raakte totaal van slag De pest heerste aan boord, een hard gelag Want wat te doen, nou, Janus nam het roer . Na tumulteus beraad…

ik streelde bergwanden en mijn handen voelden weer jouw ziel je gebeente was versteend, alleen de graven kenden nog je tekening het was de rekening die je ons schreef toen jij hier in de rots verbleef ze hadden alles uitgemoord je dagelijkse bede voor bestaan werd door de goden niet verhoord de muren bloeden door de beelden van…

gelezen op de binnenzijde van een roestige spoorstaaf 'Osnabruck 1912' een spoortje geschiedenis…

geschiedenis is niet om te vergeten of om te ontkennen maar om van te leren besef respecteer twee minuten stil…

Als ik kijk naar mezelf in de spiegel dan kan ik niet ontkennen dat wat ik zie geschiedenis kent. Ja, het is waar mijn ogen liegen niet.…

10 jaar na dato hebben wij samen geen geschiedenis gemaakt kunnen we samen niet achteromkijken naar ons…

omdat geschiedenis moet zijn…

~~~ als voering van zijn rafelgeheugen lapte ze flarden op tot een geheel ontvoerd was de kou botrakend fragmenten zonder pasvorm bevlekken nu zijn geschiedenis ~~~…

jij schrijft je geschiedenis al weer ergens anders terwijl ik hier nog steeds in cirkels om me heen loop te krabbelen…

En weg is die weer; voor eeuwig veroordeeld tot de geschiedenis…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

misschien dat mijn vrouwelijke alter ego u in de toekomst nog eens lastig valt maar ik heb het met u gehad ik ben geschiedenis reageer maar tot u een ons weegt dan haal ik mijn gram…

Als de liefde geschiedenis geworden is baant een manuscript zich een weg naar een ontroerende liefdesgeschiedenis. gedicht bij het gelijknamige boek van Nicole Krauss.…

Ik herken het verdriet geschreven in jullie ogen Ik voel jullie pijn gegraveerd in jullie hart. Ik weet van jullie strijd het vechten met je gevoel het doet me zo'n pijn ik had voor jullie een ander doel. Zo graag had ik het anders gewild jullie deze pijn willen besparen Zodat je alleen maar de fijne dingen van je jeugd zou kunnen bewaren…

Vele liefdes zijn gezonken in het drijfzand van de lol spijts hun roepen en hun bonken was het maatje nu toch vol. De zomer begint te lonken de terrassen zitten vol de dametjes staan te pronken en brengen ons hoofd op hol. Vele liefdes zijn gezonken...…

Wat in een tijdperk maakt een dichter? Als plotseling een door het slichte Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt, dwars door de christelijke gebeden vloekt, Maar in de avond is te vinden op de knieën Van stilte en schemering, en 't zoet Dat hij verwierf, afgeeft, en boet.…

zakte ik in negentien vierenzeventig 's ochtends op een dag door de planken er lagen kranten onder de vloer tot zeventien december negentien honderd en drieënveertig op het Gemeentearchief bleken de toenmalige bewoners in hun eigen huis in mijn huis door de bezetter op die dag naar boven gehaald zonder taal of teken in de geschiedenis…

Wat in een tijdperk maakt een dichter? Als plotseling een door het slichte Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt, Dwars door de christelijke gebeden vloekt, Maar in de avond is te vinden op de knieën Van stilte en schemering, en 't zoet dat hij verwierf, afgeeft, en boet. ------------------------------------------------------ slicht - effen…

Vaders en zonen, moeders en dochters hebben zich altijd gewillig naar de slachtbank van de geschiedenis begeven. Slechts geboren om de verborgen agenda van de genen te vervullen.…

De aarde werd geopend. Het gat gemeten. Het gat werd de maat van het beest. En het gat werd weer gesloten. De maten van het beest leken nu bekend. Klakkeloos werd aangenomen dat dat kon. Maar de maten kan men vergeten. Het beest bleek groter dan het gat dat het achterliet. Van zulke mateloosheid zien wij slechts de genummerde beenderen.…

Ooit dreef er in de Nijl een biezen mandje. Toen dacht de dochter van de farao: Daar ligt een kindje in, dat hoort niet zo; Ik help die arme vondeling een handje. Maar uit de mand weerklonk een luid gekrijs: “Laat mij met rust! Ik ben op wereldreis!”…

WILLEM VAN ORANJE (1533-1584) 'Zoekt u hier iemand, vriend?' 'Ik kom u doodschieten' 'Hè, wat vervelend - En net op de trap!' 'Ja, op de trap! En als Semiberoepsrebel Maak ik een eind Aan uw stadhouderschap' * KONING WILLEM I (1772 - 1843) 'Zoek je nog werk, Willem? Heb je ook voorkeuren?' 'Ja, liefst een baantje…

de hunebedbouwers van weleer dekten zich met zware stenen toe ze leviteerden in deze dat het een ware aard had en lieten de wetten der zwaartekracht in de ruime mate links liggen het resultaat hiervan treft men vandaag de dag nog af en toe aan in verschraalde landschappen te Drenthe achteloos achtergelaten als in een uitverkoop: late…

De prins uit vroeger tijd gaat op een briesend paard door gevreesde woestenij tart loerende gevaren zijn zwaard en diadeem blinken van strijdlust blijmoedig zoekt hij moeizaam veroverd geluk en geheel zelf behaalde roem diens dapper vertrouwen woont in het dennenzaad dat zich berustend _ toch vol hoop aan de grillige wind geeft als haast…

Haast alles wat de jongste generatie Zo tussen wieg en graf in doet of zegt Wordt ergens op het web wel vastgelegd Als onherroepelijke registratie Als pre-PC-kind vind ik het heel fijn Om voor zoiets ronduit te oud te zijn…

zijn hoofdpersoon die zich de regen realiseerde toen zijn geliefde hem vertelde hoe ze ooit echt van iemand anders hield wat hij toen vervolgens dacht ging over het heelal en hoe je je verliest als een vrouw je iets vertelt wat je nooit had willen horen drijven je gedachtes ver weg om niet te hoeven horen wat zij zegt dat is de geschiedenis…

Op de dagen achtereen dat ik schreef vergat ik nooit mijn levend verleden in me dat me gevormd had en ik toch een zelfbewustzijn bezat in het heden waarin ik leerde van een ver verleden, waardoor ik niet had vermeden maar verder leefde in een toekomst.…

Wie schrijft geschiedenis? Niet zij die met hun lichtste voeten meelopen in bevlogen stoeten. Maar ook niet de benarde heren die vanuit burcht of binnenhof een vloedgolf denken te dicteren. Een dagje mensenzee. Of was het meer? Een ommekeer of nieuwe wijn voor oude poëzie?…