Alle inzendingen over geslotenheid van het

Jouw gesloten lippen opende sprakeloze woorden in stilte toonde jij jouw temperamentvolle wereld je serene gelaat verbond jouw passionele hebzucht. Jouw gesloten lippen verzegelde je laatste gebaar dat zich illustreerde in kleuren van zonsondergang met het requiem vanuit de horizon in een ijle lucht.…

Wanneer haar hart gesloten is, is een vrouw een dier. Wanneer zijn hart is gesloten, is een man een stier. Diep in elke vrouw verborgen, klopt haar warme moederhart. Daarnaar verlangen bange jongens, en bijna iedere oude man. Bij ziekte en bij smart, troost, alleen een moederhart.…

jij bent gesloten ik probeer duizend sleutels krijg je niet open…

Gesloten De kazerne, geur van bevel. Officieren geven er acht. IngeBURGERd.…

Soms blijven bloemen vele jaren gesloten – wachtend op liefde.…

Twee meisjes zitten recht tegenover elkaar: een gesloten kring.…

De deur je staat ervoor voor 'n gesloten of voor 'n open deur Je snuift de geur op van moeders zondagse maaltijd al zaterdag bereid Moeder neemt de tijd de spijs te bereiden en vader zorgt voor drank Met dank komen de herinneringen die zingen als 'ons kinderkoor' Bij het staan voor een deur nu -voor altijd- gesloten.…

Poorten, die steeds gesloten worden. Muren, waartegen bange woorden, woedend te pletter slaan. Wie open is en blijven wil, laat zich in de ogen kijken. Wie angstig woedend wordt, wil moedig in het leven staan. Kijk! Hoe alles weer nieuw wordt. Zie! Hoe totaal gesloten deuren, liefdevol weer open gaan.…

Ogen waarin de glans Ontbreekt, haren Dof van eenzaamheid Sprankeling die al Lang verloren ging aan Oceanen van verdriet Open blik die levens Lang gesloten is Leven gesloten ingericht En stem die alle Leven kwijt is En als hij iets Te zeggen heeft komt Hij niet verder dan Toonloos vertellen - Toon van oneindige Vergankelijkheid…

gesloten heeft zich aan de wereld weer getoond…

Hoekige kleuren zoeken een weg in het gesloten kader. De ruimte is krap in twee dimensies.…

mijn geslotenheid ligt niet in sleutelgaten en dikke muren doorzie de barrière je hoeft slechts te openen…

vandaag is het sterven weer daar een dag met onvoorspelbaar aantal uren dat het nu oneindig doet duren terwijl ik met gesloten ogen staar de versteende pijn door mij te dragen is niet te verwarmen door welke gloed dan ook ben zelfs niet in staat om naar lucht te vragen ik ben gesloten, gevangen in de levende dood; een uitgedroogde…

een bloem in het veld ze lacht naar me jij bent die bloem een bloem met gesloten bladeren aantrekkelijk kroonblad ga open een bloem van blauwe ogen en de sproeten op je huid, mooie borsten de bloem opent toont zichzelf ik denk er aan als ik naar je kijk de gesloten bloem jij bent die bloem aantrekkelijk kroonblad ga open…

Gedragen tussen de luchtlagen ontvlucht aan de dood in nood verworpen door de armoede zijgen de kinderen neer op stalen frames met kappok en dansen voor de gesloten ramen tot ze vermoeid inslapen in de kille nacht dan krommen ze als foetussen onder het lage landen dons en achter de gesloten ogen droomt de hoop Ontwaakt, rukken de armen…

gedachten het duister van de nacht in… …achter mijn gesloten ogen Ben hier alleen met mijn individuele gedachten en kan me ongestoord verbeelden dat het nog zo is terwijl de wind de regen in mijn gezicht slaat maar geen druppel mijn dorst raakt of het vuur blust… …achter mijn gesloten ogen hoewel de tranen daar het vuur blijven overleven…

ik verblijf vandaag in een cel niet dat deuren gesloten waren of dat er iets is met de voordeurbel neen, zit de ganse dag met gesloten ogen vanuit mijn stoel te staren het is zo'n dag waar het leven niet wil waar niets er toe doet of misschien wel maar in en buiten mijzelf blijft het stil het is een verdichting waarover ik vertel vaak…

oorlog scheurt de aarde en laadt op ons de schuld wij zwijgen met gesloten ogen ontdaan... door het tumult…

oorlog scheurt de aarde en laadt op ons de schuld wij zwijgen met gesloten ogen ontdaan door het tumult…

Het masker valt af schaduwzijde staart je aan gesloten ogen ondoorgrondelijke pijn ontsluierd in het zacht zijn.…

Zinnelijk haar mond haar ogen half gesloten haar strijkstok haar hand Zubin Mehta dirigeert zij een en al vervoering…

Ogen gesloten contactloos in de stilte in tijdloos kledij blijkt de verbinding constant tot eindeloos beademd.…

Of helemaal niet weg maar onzichtbaar in een gesloten ruimte.…

Geslotenheid Onzichtbaar Geheimzinnigheid Verborgen Alles achter slot en grendel Niets in zicht Dit Alles Maakt Onveilig Breek binnen en gooi de boel open…

Huis met een demonisch lot, gesloten deuren, gesloten luiken, van binnen en buiten op slot. Vesting van verbeten smart, zonder licht of leven prijs te geven. Zelfs de leegte verdwijnt in het zwart, zwelt aan tot ontilbaar gemoed. Huis van de versteende bewoner en muren van vlees en bloed.…

stroom, De open verbinding Die voor beiden zo Lang gesloten was…

een mooi bericht wat ze zullen schrijven al slapen ze nu achter gesloten gordijnen…

in willen begrijpen zit rijpen besloten als ik dat zo beleef ontdek ik mijzelf in jou en word jij in mij gesloten…

Ben beklemd mijn gouden belofte na kneuzing klemring mijn broeksriem kleding zuurstof buiten zijn met gesloten voordeur beklemd.…

Ik heb de deur gesloten het gebaande pad verlaten een nieuwe weg een andere koers mijn voetstappen trekken een vers spoor…