Alle inzendingen over gestoord OR eenzaamheid OR verleden

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

ik schreef kleuren op je huid trapsgewijs van licht naar donker je onderging de steek van het puntig pluis gelaten gaf jij niet thuis in emoties die de kop opstaken voeren wij op onbekende wateren gingen nergens heen in het intens verlatene waar aantrekkingskracht geen baas over de polen was…

Niemand die naar je kijkt of je iets zegt Geen mens die naar je luistert Er wordt geen woord tegen je gezegd Er wordt zelfs niet eens gefluisterd De minuten worden uren De stilte duurt maar voort Het kan nog heel lang duren…

eenzaamheid gezworen was in mijn eentje gestrand wist niemand te bekoren mijn hart aan de stilte verpand verbonden aan vrijheid verknocht aan de rust niet gehecht aan tijd geen behoefte aan lust zo leefde ik voort mijn leven onachtzaam door niets of niemand gestoord ik werd zeer bekwaam bekwaam in de wijsheid ik beschouwde mijzelf…

Want wat wij samen hebben is enig in zijn soort niemand kijkt er raar van op want wij zijn gewoon: Prettig gestoord.…

een mistrouwig hart vol diepgevroren bitterheid gehouwen in het stenen gelaat de mond gestold in wrok in de ogen angst en haat het theater van beminnelijkheid uitgelopen en gesloten behoedzaam trachten woorden van liefde en genegenheid de ijzige hartenwereld te betreden waarin zij houvastloos verglijden nu die plots een gletsjer…

Verliefdheid is als opstijgen van de aarde tot in de wolken; daarboven, koud en helder komen we traag bij zinnen…

M’n vrouw’s funktie in de zwakzinnigenzorg? Zwakzinnige! Vandaag kijkt ze naar de herhaling van een film van gisteravond; ze hoopt dat ‘t deze keer beter afloopt als gister…

Ik mis mijn ik nu jij er niet meer bent ik zuig mijn longen vol maar stik immers een ander in mij heeft mijn persoon verstoord Ik mis mijn ik omdat jij mij en die ander zo goed kent snap ik best dat jij mijn ware ik ook mist zoals het was in het begin ik mis mijn ik kom bij mij terug en blaas me adem in ik wacht niemand anders…

Want de KNVB die zat er behoorlijk mee, te worden gestoord op de zonnige zondag! Al lag er geveld een slachtoffer op het grasveld, zij wensten niet te worden gestoord, wie oh wie heeft ooit iets absurder gehoord, dan dit van de KNVB die zaten er op zondag mee, dat een man, werd afgerost.…

slaapstoornis heel vervelend gestoord in slaap een hard snurkende echtgenoot geronk!…

De sluipende eenzaamheid Zonder alleen Verlamt verlangens Drijft drift uiteen De bomvolle leegte Onbeschreven Ontbeert ruimte Vulling te geven Wat zijn zal vergt De moed van het heden Hier, vandaag Toekomend verleden De leegte leegvegen, de eenzaamheid alleen Dromen doen, daar ligt de eerste steen…

niet anders willen zijn niet raar, niet bijzonder niet leven bij het wonder niet meer alleen op een lege bank in het overvolle park niet een dwaling een eenzelvige gestalte frêle hangend in de mist niet verloren in een geschapen wereld die niemand kent niet de grijze droom tussen de blozende slaap maar weten wie je bent…

Het krasse woord wordt net als veel mensen vermoord, het woord mag worden gehoord,wie moordt is echter gestoord!…

een schim uit het verleden…

voor vanzelfsprekende woorden die ontdaan van de beschermingslaag zich blootstellen aan alledaagse horden maar immer standhouden bij elke plaag ik prefereer de doodgewone mensen die weerstand bieden aan chagrijn hen verkies ik boven de gestoorden die altijd elders of een ander moeten zijn Lejo van Kuijeren…

Een journalist uit Amersfoort werd van zijn opdracht ontzettend gestoord Het moest gaan over een heer En wel in het verkeer Maar, daar had hij nog nooit van gehoord...…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

tweehonderd onschuldigen vermoord gesmoord in bloed hun kreten door hen zonder geweten gestoord laten zij weten dat hun gebeden zijn verhoord.…

Al als kind had ik mij met boeken omringd het heeft mij nooit gestoord wanneer mensen mij als anders zagen ik heb hun woorden nooit als echt gehoord.…

Houten versteende muren tussen wat te zien is, - ooit zichtbaar was wat nu in het verleden past - staat buiten de grens van blindeloos verlangen gevallen glas door geschiedenis aangetast. Veilig gedwee leven met slechts regelmaat, gaaf gekwetst door turbulentie gestoord.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het verleden is er niet meer, het heden doet zo'n zeer. Gebroken door de twee tijden kan ik alleen maar eenzaam lijden. Een gegil diep in mijn ziel overtreft alles wat ik beziel.…

eenzame zwerver geruisloos heengegaan in eeuwigheid De armen van de dood hebben zich over hem ontfermd Hem opgehaald van het stenen plavei in vergeten eenzaamheid.…

ik als door een waas als een schim leef ik zo voort in de nacht zelfs nog gestoord door pijn en rare gedachten wat kan ik nu weer verwachten?…

Zie ik niks dan bloemetjespatroon Het verleden is voorbij…