Alle inzendingen over gevangenis OR papa OR oen

Maar zelfs de grootste oenen Worden kampioenen, Al zijn ze met zulke oren geboren. Ondanks hun handicap Zetten ze wel de juiste stap.…

Dat een “kwartier” eindigt op IER, dat is zonneklaar, en een “seizoen” op OEN dat is eveneens verstaanbaar, alsook “weekend” op END, maar ’t is niet altijd zo evident, want een “jaar” dat eindigt op 31 DECEMBER, nietwaar !?…

op het hoge duin nu al uren loerend een vogelaar terdege verkent hij ons aller gevangenis…

Als ik de zon zie schijnen door mijn tralies heen en ik denk dan aan God daarbij dan ben ik niet alleen. We zijn dan met zij tweeën heel dicht bij elkaar dat is voor mij dan mijn manier waar op ik God ervaar. Al is hij dan niet zichtbaar hem voelen doe ik wel hier in deze eenzaamheid van mijn kille cel.…

Ze had met een lepel een tunnel gegraven en kwam aan de buitenkant van de gevangenis via de stoeptegels naar boven.…

Maar ja, dan heb je altijd van die oenen die daarna de soldaten weer ontgroenen.…

Lieve papa. Wat maak ik mij zorgen. Ik raak je kwijt. Ik bén je al kwijt. Lieve papa. Dit is het ergste. Het is wachten op erger. Het is wachten op de dood. Lieve papa. Kon ik maar iets zeggen. Kon ik maar iets doen. Kon jíj maar iets zeggen of doen. Lieve papa. De hoop is weg. Onze sterke band is weg.…

Maar ver over zee was het bruidje gevlucht, gevlucht met haar Oene van Sneek.…

papa, je betekent nog steeds veel voor me, wat er ook maar is gebeurd, je bent en blijft m'n papa <3.…

Een meloen zonder fatsoen, een rijkdom zonder kalkoen, het gesloten paradigma van een oen. Dat is wat de wereld raakt Niet de lol die het beter maakt.…

In het Utrechtse Loenen woonden twee verschrikkelijke oenen. Toen ze een verschil van mening kregen hebben ze lang tegen elkaar gezwegen, om zich daarna weer te verzoenen. Ik weet niet of het je iets zegt, Maar het was in Loenen, Loenen aan de Vecht.…

Hoeveel kans op 'n miljoen Geschat volgens kenners Vrees voor vele renners Bedankt voor het gezwoeg Sterkte van gans de ploeg Nu WE-RELD-KAM-PI-OEN !…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Dag papa zeg ik, dag. Maar jij, je hoort me niet. En ik heb het gevoel dat je me ook niet ziet. Ik ben je kind en ergens brandt een diepe stille pijn, omdat wat ik graag wil er nooit meer echt zal zijn. Waarom je zo geworden bent? ik weet het eerlijk niet, Een andere man heb ik gekend, dit doet me zo'n verdriet.…

Jij hebt mijn ogen geopend in dit leven. Jij hebt betekenis aan onvoorwaardelijke liefde gegeven. Jij hebt mijn wereld groter gemaakt. Door jou weet ik wat mijn hart echt raakt. Jij bent een deel van mij en mijn bestaan. Al moet je later vliegen, ik zal je nooit echt laten gaan. Jij bent mijn deel waar ik trots op ben. Je bent nog zo klein,…

Ik val in mijn stilte Zink terug in diep gepeins Overdenk al mijn gedachten Beleef gevoelens tot het kleinst. Ik hoor niet meer de stemmen Van hen, voor mij druk pratend Ik reis alleen, graaf dieper De bodem achterlatend. Dan een vraag, aan mij gericht Ik antwoord snel en stug Wanneer men zegt: "Vertel dan meer!" Keer ik hen al de rug…

Ik kijk naar je, naar al je grijze haren, naar hoe je je verschuilt achter je krant. Rimpels, bijna als onneembare groeven, trekken hun sporen op je oude gezicht. Ze zijn gaan tellen voor je: De jaren, alleen de tijd had jij nooit in de hand. Maar je kon wel van het leven proeven, ieder moment was voor jou een gedicht. Ik kijk naar je, zoals…

Zomer op een foto Van lang, te lang geleden. Het kind dat ben ik, Jij, de man met de verre blik. Zo heb ik mij en jou, zo heb ik ons Kort, veel te kort samen geweten... Maar jij blijft Mijn vijfde seizoen, De schemerzone tussen toen en later. Ik blijf het kind Jij, voor altijd de vader.…

Die gaan niet weg Ze blijven eeuwig leven; Als jij, mijn lieve papa…

Papa, ik lijk zoveel op jou dat is een lied waar ik zoveel van hou ik luister intens naar de woorden ik galm mee met de muziekakkoorden opa, vader zoon en kind allen zijn ze eensgezind ze lijken zoveel op elkaar vier generaties stonden daar trots sta ik naar jullie te kijken ik behoor tot een van de rijken die kan genieten van zijn gezin…

Lieve papa Dit gedicht schrijf ik aan jou Jij was de beste papa die ik hebben wou Waarom ben je al zo snel van me weggenomen? Hoezo was het niet te voorkomen? Jij was altijd met je fuchsia's in de weer.. In de vrieskast, er weer uit, keer op keer.. Ook hielp je altijd met toernooien van het badminton En wij kwamen kijken als dat kon..…

Waarom bel je me niet, waarom doe je mij zoveel verdriet? Ik heb nog zoveel vragen waar ik graag een antwoord op wil. Maar van jouw kant blijft het alleen maar stil. Ik zit bij de telefoon te wachten: kom ik nog wel voor in jouw gedachten?…

Papa, ik zie je toch zo graag.…

in mijn herinnering neem ik je hand je staf en blije kinderogen warmgezongen door de onsterfelijkheid van elk decemberlied zie hoe ik geniet papa, je was de mooiste en je droeg jouw mantel graag een roodfluwelen kerstmis antwoordt traag op wat mijn hart in zoveel beelden ziet…

Van papa naar mij als doodgewoon persoon. In mijn ogen worden ze steeds kleiner mijn jongste en oudste zoon. Al scheurt de hemel open en dalen alle engelen naast me neer. Gaven ze allemaal hun kracht dan nog deed het zeer. Het enige wat ik kan is daar staan met de kop van een biet. Ben ik nou een papa of ben ik het niet?…

Ik wil al zo lang iets schrijven naar jou. Je bent nog steeds iemand waar ik zielsveel van hou. Je was mijn vader maar alleen niet van vlees en bloed. Toch altijd wijze raad en een hartelijke groet. Ik voelde me thuis kon goed met je praten. Soms leek het wel alsof je de vulling was voor al mijn gaten. Wil je graag zeggen dat ik je vrouw…

De tijd Trekt jou Verder en verder Weg Maar Ik wil niet vergeten Je stem, Je lach, Je geur, Je laatste blik Ze staan gebrand In mijn geheugen Ik koester ze, Diep in mij Verborgen, Geborgen Wil ik nooit Vergeten…

Jij toen in die kamer van het witste wit en ik het kind met nog vele zomers te gaan jij die nog vader moest blijven hoe ze toen bloeiden daar buiten de rode rozen augustus trok nog een keer alle registers open en daarna dat zwijgen van de uren waarin vroege herfst lag ingesloten Zoveel later danst in een huis vol kleur…