Alle inzendingen over gevoel OR verlangen

Ondanks de TOMTOM, zoek ik me verloren, ondanks de route beschrijving rijd ik fout, de uitgestippelde route uit het hoofd geleerd, heeft zich in mijn kop omgekeerd. En wat ik ook doe, of wat ik ook nalaat, ik ben de weg kwijt, vandaar dat ik het blad maar omsla!…

Ik zie een prachtig gedekte tafel en krijg de neiging om alles omver te werpen Stilletjes trek ik mijn schoenen uit en klim op tafel, mijn rok omhoog Zachtjes tik ik met mijn tenen tegen het eerste glas het rinkelt zacht, en dan ga ik los Met elegantie wip ik ze eraf en dan krijg ik het te pakken ik schop ze eraf als een voetbal maar met gevoel…

Tranen rolden vanmorgen: “Stel dat het Uw kinderen zijn.” Ja, stel dat het mijn kinderen zijn. Grote bruine ogen, die verbaasd de wereld in zien. In wat voor wereld worden ze geboren, heen en weer gesmeten. Hen wordt niets gevraagd. Beslissingen van mensen zonder honger. Gierig om elk stukje brood. Vondel beschreef het al: “Wat kan de…

Dat gevoel te vangen, erdoor te worden gegrepen op mijn meest kwetsbare punt. Ernaar te verlangen te worden overspoeld door een overweldigende drang, te schrijven over iets wat onbedoeld, je diepste werk'lijkheid onthult. Dat gevoel, zoekt beweeglijk als een slang, kronk'lend zijn weg naar buiten.…

't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven.…

nog heel even dan spreidt het blad het bloemhart laat zich zien bovendien de eerste bonte vlinder raakt mijn ziel in een fase van extase op zulke momenten wil ik alleen zijn om het hart te laten lenten te delen met de jubeltonen van de merel en de eerste zwaluw loopt de schaduw voor me uit die zich niet laat vangen zozeer is mijn verlangen…

Ik weef mijn draden op gevoel en spin intens verlangen in diepere lagen naar eenwording. Onzichtbare trilling meandert als ontwaakt en ik verblijf in zijn intieme fluistering.…

dat leeg gevoel na warme innigheid verlangen dat niet rust na eenzaamheid jou en mezelf hervinden in nieuwe eenheid hoelang is niet gegeven ik heb het leven lief…

De wegen had ons in lettergrepen in de greep maar woorden verbonden ons gevoel tot een zin het verlangen duidden we met een uitroepteken om zonder vraagtekens te verlangen naar ons begin.…

In de diepte gevallen door angst en twijfel op golven van gevoel zweven in het schemer. Waar je dan tussen verlangen en vechten in het donker blijft hopen dat licht je zal omarmen.…

haar strakke vel omringt de verlegen sierlijke pose terwijl mijn gevoel zingt van verlangen en mijn armen zich naar haar willen strekken; zij, een bouquet van ontluikende witte rozen…

Ik hoef naar niets meer te verlangen behalve naar jou, we zijn door een heerlijk gevoel van liefde gevangen.…

wat zouden we graag weer even mopperen over het weer elkaar omver lopen in drukte irritaties over flauwekul en meer wat zullen we straks vriendelijk in weer en wind belangstellend groeten begripvol en eensgezind toch?…

Nu ik ze buiten mijn bereik weet, mijn vosje rood als de schuchtere ochtendschemering, lees ik de oude Russen en trek ik me terug knus in mijn compartiment van oud verdriet en verse wonden, oh zie me toch verlangen....…

Eenzaamheid is een gevoel. Het drukt diep van binnen, als een grote klem in m’n borst. Geheel los van alles om me heen, die o zo objectieve werkelijkheid, leidt dit gevoel een eigen bestaan.…

Zonder te spreken, blijf ik verlangen. Een tinteling, een gevoel. Misschien is dat wat ik bedoel...…

mijn vingers voelen als opgezette ballonnen watten in m’n kop m’n hart is doof en luistert niet waarnaar ik verlang strandend in het donker ga ik terug naar mijn gevoel…

Als je zwanger bent lijkt alles langer intenser en mooier zoals in een ballon met hemelse stilte en gevoel in de diepte het blijvende verlangen het blijvende hangen vormt dat buikgevoel…

Ik voel je armen om me heen Het is zo’n teder gevoel Jij kent dat ook Je weet wat ik bedoel IK zie je twinkelende ogen En je schaterende lach Dat is wat ik wil zien Ja, het liefst elke dag Mijn gevoel stijgt naar ultieme hoogte Ik word gek van verlangen Laat me je zien Een stille kus op je wangen…

Verlangen naar jou Het gemis van je aanwezigheid Doet pijn Het niet in je armen zijn Een gevoel wat ik niet kende Nu je niet hier bent Verlang ik zo naar jou Het vanzelfsprekende is er niet Te gemakkelijk steunen op jou Die er altijd is Voel me zo alleen Verlaten zit ik voor het raam Hopend dat je gaat komen Kan alleen maar dagdromen…

Jij en ik zijn elkaars woorden Jij de inkt,... ik de pen Jij de inspiratie,... ik de zinnen Jij de kaft,... ik van binnen Samen gebundeld en gekleurd door gevoel gekruid met verlangen gesierd met hoop. Samen beademen we het verlangen in onze vriendschap Wij willen elkaars woorden niet kwijt.…

Jij en ik zijn elkaars woorden Jij de inkt,.. ik de pen Jij de inspiratie,.. ik de zinnen Jij de kaft,.. ik van binnen Samen gebundeld en gekleurd door gevoel gekruid met verlangen gesierd met hoop. Samen beademen we het verlangen in onze vriendschap Wij willen elkaars woorden niet kwijt.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Haar wimpers die mij steeds beademen met windvlagen zenden zij mij over de aarde haar lippen die mij voeden met dromen van het mooiste het zoetste haar lach overstemt elk verlangen en elk doel haar gevoel onbewust sterk mijn gevoel door haar beperkt kwetsbaar op mijn plek volg ik elke glimp die ik van haar kan zien de stille aanbidder…

Ik wil dat je blijft, voor nu en voor lang Want je bent me alles, alles waar ik naar verlang. Hopelijk snap je mijn zinnen, wat ik zeg wat ik bedoel Ik kan niets anders zeggen, zo is mijn kwetsbare gevoel..…

Verborgen verlangen diep weggestopt nooit meer die schaamte voorbij Slechts dromend over jouw verschijning van avondrood tot morgenstond Onbereikbare warmte waarom ben ik met al mijn gevoel overgeleverd aan jou...…

Niets meer te verhullen de naakte waarheid vers onthuld onbezorgd genot van onbezonnen liefde tintelend gevoel van huid op hete huid alles te beleven wat te geven valt alles ontvangen wat verlangen wil…

nu ik hier zit -en niet daar raakt mijn gevoelige snaar de jouwe en mijn trouwe vingers strelen langs mijn haar ik zoek je op verlang, zet wreedheid achter het behang en wil slechts van je houden meer dan eeuwigheden lang…

Ben ik dezelfde man Waar ik echt naar verlang Want.....was ik altijd Anders dan de rest ? Dat zit nog diep in mijn gevoel en In mijn hart Ik weet nu....waar het start Het begin is het einde nabij Daarom.....ben ik...ik en niet jij…