Alle inzendingen over gevoelens OR van OR lijden

Gespleten Gezinnen stichten was het decreet Opvoeden was een bezoeking Kinderen geboren bij de vleet Niet voor iedereen een roeping Ze geven geen warmte of vertrouwen Geen omhelzing of een bedje in haar schoot Een voedingsbodem voor de eenzaamheid Afstanden zijn onbedoeld vergroot Rivaliteit in de gezinnen Vreemde rollen worden gecreëerd…

Het donker levert donkere gedachten, sombere gevoelens, in grachten is iets ontroerends. Er zit een donzig poesje Aan het snurken. Zij heeft een grappig snoetje, pootjes lijken op augurken. Ik doe mijn ogen open. Het is erg laat. Ik vergat de tijd, Ik vergeet dat ik lijd. En mijn hart slaat Onafgebroken.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

je ogen en je oren hangen lusteloos langszij geweten is verboden en luisteren voorbij het lijden is te dragen alleen maar door te doen alsof er niets meer is te vragen gedachtenloos aan toen van binnen roept de schoonheid die blind is en ook doof maar steeds versteent al bij 't gelaat zichzelf niet meer gelooft…

niemand kan het lijden van jouw lijden begrijpen als je het al zelf niet begrijpt maar niemand lijdt alleen zij die jou liefhebben lijden in hun liefde voor jou nog het meest hou van ze keer de spiegel in jezelf toon ze jóuw liefde en respect kijk niet lijdzaam toe…

mij had bedrogen Want een kunstenaar moet lijden is volgens mij gelogen Daarom zit ik nu met Rooje Sjaan aan de Calvados En dadelijk nemen we ook een lijntje en dan gooien we alle remmen los…

bedrogen Want een kunstenaar moet lijden is volgens mij gelogen Daarom zit ik nu met Rooje Sjaan aan de Calvados En dadelijk na een lijntje gooien we alle remmen los…

Omstandigheden kastijden laten mij weer onverlet in duisternis ingebed de diepe afgrond berijden Wat mij doet lijden is het eeuwig verzet mijn denkend strijden met zwaard en bajonet Eens protest verstomd is en schaduwen niet meer misleiden als zij…

ik heb nimmer antwoord gekregen mijn verdriet, strijd en pijn ondergaan maar kan iemand mij soms wél uitleggen waar komt toch plots die rust vandaan een rust die ik nimmer heb gekend in de zekerheid van mijn bestaan het is goed zo, familie, vrienden ik heb geen angst meer om te gaan vreemd, het is heel vreemd, weet je om zo gerust met de…

als leven lijden wordt en het lijden je leven gaat leiden dat kan alleen het onvermijdelijke je van het lijden bevrijden…

De pastor leek bewogen door het leed dat hij zo heel nabij voor ogen zag en veraf klonk zijn stem een heeft voor jou geleden en hij leed onverdiend Wie kan het lijden van een ander weten en waagt dit lijden af te meten?…

Leven, Liefde en Lijden doen Pijn. Wat heb je in het Niets te verliezen? Lijden lijkt met Leven onlosmakelijk te zijn. En toch… Bij de keuze tussen Lijden en Niets - Zou je niet voor Lijden kiezen?…

En vraag mezelf steeds af waarom moet een kind lijden. Kijk bij zware ziekte of in Port-au-Prince. Waar geloofde ik in hemelsnaam in?…

Als leven lijden wordt En het lijden je leven gaat leiden Dan kan alleen het onvermijdelijke Je uit je lijden bevrijden…

waar lijden is, is God, De hoogste Liefde! 0, moeder, die bij uw gefolterd wicht Zo hooploos waakt, zo angstig 't wiegkleed ligt, Maar telkens meer op 't ingegroefd gezicht De dood ziet zweven! Wat scheurt u 't hart?…

Lijden kent geen weg leidt geen doel noch kruis noch -punt zelfs geen komma! Lijden behoort onlosmakelijk bij ieders leven soms langer soms even! Lijden lost niet op maar zoekt wel in ons in ons allen De liefde! Deze hartenkreet draag ik op aan de familie H. te Rotterdam-Kralingen.…

Het goede nieuws: de lijdenskelk heeft geen bodem. Het drinkgelag, dat weliswaar zijn zin verloren heeft, kan doorgaan tot de kleinste uren. Geef de kelk door, de glanzende, die met het bruisende vocht! We delen alles, dat hebben we elkaar beloofd. Geen ochtend volgt die doet betreuren, dit duurt eindeloos, een feest zoals geen ander.…

In de herfst is er het lijden. Is het vagevuur en smart. In het lijden is er Jezus. Kruis en Hart.…

Iedere vierde mei, om acht uur in de avond Staat een politicus of bestuurder klaar Om ons te wijzen op het belang van de vrede Over de verzetsheld die altijd klaar stond Tegen de bezetters vocht, dapper maar Wellicht voor niets en dat komt mede Door de ontwikkelingen in deze jaren Extremisten die in woord en gebaren Duidelijk maken dat…

Als ik lach zie je mijn lijden niet want als ik mijn lijden laat zien vergaat jou het lachen dan lach je niet meer zelfs geen glimlach!…

Je hebt me doen voelen Hoe het kan zijn Gevoelens... los van mijn brein Je hebt me doen voelen Dat kwetsbaarheid mag Vertrouwen... in jou is wat ik zag Je hebt me doen voelen Het begrip van oud verdriet Toekomst... heel voorzichtig in het verschiet Je hebt me doen voelen gewoon genieten,niets moet Samen...…

In de stille mijmering, aan de oever van het tranendal, vind ik mijn herinnering aan de dagen vóór het verval. De geestelijke gewaarwording, op een uitzichtloze vlakte, met de dagelijkse beslommering, waarmee ik in het niet zakte.…

Waar kan ik mijn gevoelens kwijt. Zonder door een ander te worden overtroefd, gelijk een jonge hond die aandacht opeist. Hoe raar is toch de geest die gemakkelijk voor anderen openstaat te strikken in eigen onmacht. van Kampen op volume te hard via de koptelefoon. Koude haren van binnen. Veel denkende leegte.…

jij...bent die jongen waar ik iets voor voel en die gevoelens..zeggen een heleboel. ik lig in het gras en kijk naar de lucht, en slaak een diepe zucht. mijn gevoelens voor jou, zijn moeilijk uit te drukken maar ik weet dat ze bestaan mar ik wil niet ook aan deze relatie, op het eind toch nog kapotgaan.…

De wereld is zo onwerkelijk en tegelijkertijd zo beangstigend Mijn ziel zwemt erin gevangen in een wereld van vormloosheid De wereld kent geen einde alleen een steile afdaling Veel onnatuurlijke mensen waden rond en plegen wandaden tegen de goden Ik ben het verleden dat je komt kwellen Je diepste nachtmerrie is niet altijd wat je droomt…

schriftjes vol met woorden gevoelens op een blad onderonsjes met mezelf eindigen steeds in een debat…

Gevoelens zijn verward waar wil ik toch naar toe? Eén ding weet ik zeker: onzekerheid ben ik moe. Onrust woedt in mij ik vind maar niet waarom als een abstract schilderij onbegrip alom. Ik wil mijn verhaal vertellen maar weet niet in welke taal zoveel emoties die me kwellen maar geen gepast verhaal…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Nog nooit heb ik zulke gevoelens gekoesterd Gevoelens van geborgenheid en veiligheid Sinds ik jou ken Het is misschien omdat je ouder bent En al wat meer van de wereld kent Het gevoel van warmte en genegenheid Een zalig gevoel dat mijn gedachten Steeds weer naar jou toe leidt Het zou zo niet mogen zijn Want uiteindelijk Eindigt dit alles…

'k Heb nooit waarde gehecht aan gevoelens het woord wilde ik niet kennen, maar nu ik de betekenis ken moet ik er steeds nog een beetje aan wennen. Toch durf ik nu mijn gevoelens te tonen gewoon omdat ik erbij mag horen. En onbewust denk ik toch dat ik ook met gevoelens ben geboren.…