Alle inzendingen over gevonnist

misschien heeft dit beeld te maken met de dood van een vriend die 's morgens niet meer wilde opstaan want op een dag gebeurde het een stompje kaars, gas dat de kamer in bezit nam en omdat het hem zo koud leek, een fles whiskey hij maakte nog een omhelzend gebaar naar vrouw en kinderen, zij moesten op papier rechts beneden liet hij -vrienden…

Geprevelde tranen knielen gevonnist op mijn mond, rozenbladeren bedekken mijn adem op de grond. Bedelend schuift mijn schaduw in mijn ogen achteruit, lichtloos bewierook ik mijn dovende huid.…

O bloed, bestijg de broze zomen van dit gevonnist, schuldig lijf: gij hebt een koninkrijk ontnomen en gij alleen rekt ons verblijf. Maar hoor, wanneer de blauwe velden der nacht begroeid van sterren staan, wat aarde, zee en wind niet telden en laat geen fluist'ring u ontgaan.…

zette makkelijk de koning schaak de weg terug was er niet vaak leunde tegen holle muren mijn sterke wereld was papier het leven aan mijn voeten was de hel maar dan wel hier ben verkracht door eigen woorden kaats in woede furie terug wilde heersen werd gevonnist door de ogen in mijn rug drie stappen nog dan ben ik daar mijn goot die…

Bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waaraan ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie, met een eigen dictie van de realiteit betaald maar evenzo onecht, perforatie van papier met de pen en gevonnist tot de prullenbak, een schrijvers loep stelt het detail in een scherper diafragma vast, dingt naar de gunsten…

Ik bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waarin ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie, in een eigen dictie met fictieve realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot een prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel, dingt…

toebedeelde gedaante in zwijgen, een stilte die me raakt, me verhardt en de waarde van ieders waarheid laat dalen, dalen totdat het innerlijk vuur verkoeld tot pegels die ik als speren kan werpen de kou van alwetendheid doorklieft mijn hart als de middenweg wordt vermeden en opgelegde beelden uit de kraam met het bloed van copulerende paren worden gevonnist…

Bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waaraan ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie, met een eigen dictie van de realiteit betaald maar evenzo onecht, perforatie van papier met de pen en gevonnist tot de prullenbak, mijn schrijvers loep stelt elk detail in een scherper diafragma vast, versnippert de verheven…

Ik bewoon het klimaat waar ik in schrijf, in de kleuren waarin ik ben gehecht, geloof in feiten en non-fictie,in een eigen dictie met fictieve realiteit betaald als dagelijkse waarheid onecht, perforatie van ideeën gevonnist tot de prullenbak, de loep stelt elk detail in een breder prisma vast, versnippert het taalgevoel…

Perfectie van papier gevonnist tot de prullenbak, mijn schrijvers loep stelt het detail in een scherper diafragma vast, versnippert de verheven kunsten, dingt naar de gunsten van de muze, geperforeerd uit de klauwen van de moraal, verknipt tot strofen en gestrooid als kanttekening bij een beeldverhaal.…

Verken mijn literair klimaat waar ik alle energie in stak, beschrijf de tijd van morgen in de kleuren waaraan ik mijn geloof aan hecht, geloof in feiten en non-fictie en met een eigen dictie van de realiteit beschrijf,door de ervaring evenzo onecht, perforatie van papier door het geweten gevonnist tot de gulzige prullenbak, De levensloep…

Mijn grote jeugdliefde vergeeld tot rauwe haat, door overspel gevonnist tot levenslange pijn, met geen terugkeer, tot aan mijn omegalijn. Herinneringen bestellen de warmte, en de kilte in mijn schizofreen hart. Een blijde lach of een droeve traan. Het Evangelie en de Catechismus in de notendop van mijn hersenen.…