Alle inzendingen over gewicht OR zien aankomen OR weggooien

Maar vijf procent, dat valt me echt niet tegen, ’n onsje meer, dat kreeg je toch al gauw. Ik dacht onwillekeurig aan mijn vrouw die ook vaak uiterst creatief kan wegen. Zo weegt ze zelf, zegt zij (mij lijkt het kras) nog nét zo veel als toen ze twintig was.…

Holland is tegenwoordig goed gevuld met heel veel goed gevuld uitziende mensen die zich toch graag wat slanker zouden wensen als 't lijf in hobbezakken moet gehuld. Dan worden pondjes mondjesmaat geduld -aan ieders draagvermogen komen grenzen- dus gaan ze hollen met hun dikke penzen en minder smullen, misschien slinkt de bult. Wat zou het…

Over waarheid en ook leugens even zwaar of even licht, maar komt altijd bovendrijven en dat noemt men het gewicht?!…

hij wilde het niet weten maar het sloop er sluipelings in ondanks haar lieve oogopslag woog haar gewicht er bij hem in al leek het wikken uit den boze want zeggen in haar mooi gezichtje, hoe lief haar liefde dan ook was, dat haar kwaliteiten toch per saldo niet tegen haar gewicht opwogen dat was nu net weer ongepast dus sloeg hij door…

Wat weegt een veertje in de lucht een geur in de neus een wolk langs de hemel een pluisje uit je navel meer dan een gedachte die komt en weer gaat soms wat achterlaat…

We moeten helder zijn. Er is een grens. Er komt hier veel te veel te snel naar binnen. De hoogste tijd om te gaan herbezinnen. Kom op, stop deze dreigende tendens. Die pondjes gaan eraf, het wordt een hinder. Ik vast maar mee want het moet minder minder.…

Ze konden het nog nauwelijks geloven Daar lag dan het ontkoninklijkte kalf Al gauw een pond of negen en een half Van Lippe Biesterfeld Van Vollenhoven Zo is, en dat past prima in zijn kraam Voornamelijk zijn achternaam voornaam…

Het is de kunst om in een gedicht zoveel gewicht te plaatsen, dat je het belangrijkste weg kunt laten.…

je zegt gestaag aan mij te denken, of dat bij mij is aan jou is je vraag of valt het wel mee ik zeg 'ja en nee, want... dat valt niet tegen: al huis je in mijn hoofd het ging lichter wegen'…

Zoekend naar mijn gewicht op schaal Lukt het niet de hoeveelheid te zien Mijn omvang is te dik mijn kin te vet Hoe ik ook vooroverbuig het is banaal Wederom overtuigd begon ik te lijnen Het schimpen en het schampen moe Blikken die ik heb moeten ondergaan In de slanke pikorde helemaal onderaan Nu vele maanden later van ziek zijn en zelfbedrog…

Ziels speleoloog was mijn spel in de ruimte zonder tijd en tijd, zonder ruimte, bracht jou uit mijn duisternis naar boven en nu, jij steigert in mijn schoot als wereld voor en na zondvloed mijn man, zei ik gisteren, ik hou van jou… maar met ochtend bedacht ik me ineens hoe heb ik jou van mijn geribde dromen gebouwd en toen jouw adem in de…

'n Omvangrijke dame uit Damme zat over d'r zwaarte te drammen. Een troostende buur zei d'r: 'Kijk niet zo zuur; je weegt véél minder kilo's dan grammen!'…

Als ik niet meer adem omzwachtel dan mijn lichaam met herinneringen en begraaf me in het vluchtige van je gedachten beitel mijn naam in de tijd die we samen liefhadden lachten en waren mocht dat niet gaan delf dan een slaapplaats in de aarde waarin ik dromen kan maar alsjeblieft… plaats geen kruis op mijn graf of een dekplaat met…

sommige mensen worstelen zó met hun gewicht dat ze liever iets opvreten dan wat uitvreten…

Heeft men u wel eens beticht Van overgewicht. U lijdt dan aan het feit Van zwaarlijvigheid, Die u is aangericht. Zorg daarom voor overwicht Op uw overgewicht.…

Te eten was er veel meer dan genoeg. Gerechten, prachtig mooi en fijn op smaak. Een keur aan wijnen vloeide iets te vaak, de maag kreeg meer dan waar zij ooit om vroeg. Daar stond ik dan, geheel en al ontkleed, alsook van morgenplas en -drol ontdaan -die tellen samen toch een kilo aan- schoon op de schaal, die kloek haar arbeid deed. Maar…

het gewicht van spijt gevuld met wit verdriet als dichte sneeuw dat reikend gras verstikt ruikt geen bloesem ziet zon noch maan het hangt daar maar lomp en zwaar onder het schaarse licht woekert een rauw verlies met het klimmen van de tijd…

Zij ligt op haar bed, een verstilde pop naast haar met glimlach half verholen, een roos die nog niet is ontloken geboren als magisch beeld als zij mijn gedachten taxeert zachte lijnen begrenzen sproeten magie om pijn te vergeten, gaven die alleen een kind bezitten kan compositie van verdriet naar schoonheid toonbalk van nog niet…

tijdens de warme zomer had hij tóch bijna zijn complete gewicht aan transpiratie verloren goddank vond hij nog iets van houvast aan de zwaartekracht van het leven…

Ze zijn gewichtig, mannen, nee, geen jongens meer -- in te herkennen.…

Alles is Gewicht en Tegenwicht: het Lot en -- het Rad van Fortuin.…

gedroomde reis het gewicht van de taal verdween toen ik net als de zwaluwen in het wolkendek oploste een laatste blik op aarde liet me de zeeën zien op de bodem van een verlaten bootje schitterde een schelp in de zon…

Hoegaardse plateaus met aankomend gerstenat (ver)gezichten zat…

Hoegaardse plateaus met aankomend gerstenat (ver)gezichten zat…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik schrijf met plezier menig vers op papier dat ik weggooi, misschien niet zo schrander. - Maar een bundel van mij is verkrijgbaar, als jij een paar schrijfseltjes kan kopiëren met een printer - zo klaar! Niet ze dan aan elkaar. Ik zal gaarne die bundel signeren.…

zij tokkelden het groen van gras rond de korenbloem die diep blauw gestreken werd door het licht van de eerste viool wind dirigeerde in koper het rood van de loper voor de ondergaande zon maan reflecteerde met aankomend geel de al grijs roffelende trom fluisterend besloten kleur en muziek deze dag in de donkere echo van de laatste…

Je moet wat praten Ook al weet je Niet wat - Praten over alles, Praten over niks, Zo lang het de tijd Maar verdrijft En ik op tijd aankom…