Alle inzendingen over gezellen

De zeepbel van het dagelijks bestaan: de afwas als de pannen leeg zijn. Allé, een schort voor, dit is zo gedaan, de avond is alleen voor haar, da's fijn. Ze trekt haar slobbertrui en sokken aan reken maar dat het echt haar avond wordt. Hij heeft weer een vergadering op de zaak vanavond dus geen sex-gedoe of sport. Ze maakt een beker warme…

Plant fontein scheut die schiet straal die spat tempeest over alle diepten storm over alle vlakten wilde rozelaars waaien stemmen van elzekoningen bloot Diepste verte verste diepte bloemekelk die schokt in de kelk van bei’ mijn palmen en lief als de madelief Als de klaproos rood o wilde papaver mijn…

Bij God, twee stille Gezellen – en geen droppel drinken zij! Mijn schaduwbeeld beweegt zich zoals ik, Bleek is de maan – Gezellen, ’k heet u welkom. Nu laat ons zwelgen tot de lente bloeit. Ik zing – en lachend luistert naar mijn lied De maan, ik dans – en vrolijk danst mijn schaduw. Hallo, gezellen! Welk een drinkgelag!…

Zoals een koning zijt gij langs het land gegaan, gekroond met 't blauw der lucht, gemanteld met het groen der bomen en beladen met het lied der vooglen, omwierrookt van de geur der nooitgetelde bloemen. Beglansd van zon en maneschijn en sterrenlicht, die aureolen kringden rond uw peinzend hoofd. Bemind van al wat roert in kruid en lucht en water…

De redactrice van het tabblad 'gedichten' wenst je gezellige kerstdagen toe. Ze neemt tot 1 januari een kerstpauze in acht. De gedichten van dit tabblad blijven bereikbaar via de categorieën links in beeld en de zoekmachine.…

Niet altijd is alles droef, niet altijd alles triest niet weemoedig of somber. Soms zitten mensen in een dip, ook dat is niet zo heel bijzonder. De blaadjes zijn gevallen, op een enkeling na de grond bezaaid met verkleurde emulsie, maar geen reden om somber te zijn of verdrietig te wezen, want de blaadjes komen weer, moet 't wel voorjaar zijn…

Ik snap het wel, die lichtjes wijd en zijd waarmee men huis en have heeft behangen. Ze spreken van een diep doorvoeld verlangen naar vreugde, vrede en verbondenheid. Genoeg gemauwd. M’n kip wordt koud.…

vuurrood gloeiende haard hij straalt warmte ik zie ijsbloemen smelten gezelligheid…

weinig bezoek, is één van de corona-regels daarover voel ik mij wel wat opgelucht geen plakkerig gezoen of natte babbelzucht dit jaar plak ik gewoon meer Kerstzegels soms komen die regels wel handig uit zo draai je onder saaie verplichtingen uit…

onze liefde ze flakkerde bracht gezelligheid even een illusie van warmte toen ging ze uit…

ik mis iedereen de gezelligheid om me heen geen feest, geen drank weinig dank ik mis iedereen…

Met ogen gesloten buik krampt toch doelbewust lopend naar dat wat niet waar kon zijn om ons heen klinkt de gezelligheid dat wat doorgaat ook als mijn buik krampt in zwevende tred werp ik mij in armen armen die mij omsluiten alsof nooit weggeweest dansen in mijn hoofd en zingen in mijn hart de gezelligheid klinkt voort tikkende…

ze was berooid ze is verstrooid ze was zo mooi zo is ze ook ze had angsten ze zijn er nog zoals velen en haarzelf samen skydiven het was gezellig zonder parachute…

het was gezellig en fijn. Met doppinda"s op een oude krant, een beker warme choco in je hand. Zaten we gezellig bij elkaar, ik was misschien zo"n negen jaar. maar herinner me het nog goed. Met een warme kruik de bedstee in, wat hadden we een gezellig gezin.…

Gezellige Kerst, een nieuw jaar vol met zalige dagen gevuld met geluk, liefde en een goede gezondheid!…

samen een bakje koffie drinken op een gezellig terras in Scheveningen toen er tranen in je ogen welden werd het een bakkie troost…

ik heb altijd gedacht dat als jij binnenkomt de lucht even uit elkaar gaat om jou door te laten geen gaten maar met minder weerstand in een hartelijk welkom ook lijkt de omgeving waarin jij verkeert warmer te zijn dan op andere plaatsten alsof een ongeziene twinkeling van vrolijke kleuren herhaaldelijk plaatsvindt die weerkaatst in…

Jij gezellig in de kroeg En eens stond ik daar bij Maar nu zal het een ander zijn Liefdevol aan je zij Oké, het is niet anders Ik zal het er mee doen Hoop dat je het leuk hebt Nu is niet meer toen!…

Ik hoor de morgen in het kraken van het bed een kuch het sloffen van pantoffels op de overloop de koffie borrelt van heel ver met tussenpozen mijn bewustzijn binnen terwijl het verkeer buiten de stilte breekt geroezemoes van kinderstemmen het miauwen van twee hongerige poezen aan de achterdeur en het zachte roepen onderaan…

geuren prikkelden stemmen rumoerden jij zat daar aan het tafeltje in een zee van stille rust zacht kabbelden woorden over het blad sierlijke handen ritueelden verbanden van lief samen zijn lachjes krulden verborgen met onuitgesproken plezier in het uur zonder zorgen door aangenaam vertier plots vlaagde de wind kwamen uniformen…

Wat zat gij daar te staren naar die blomme en die bie; waarvan, waarin, waaronder ik het nut niet hoore noch zie? Gij steekt er uwe neuze in en als het kon uw' tonge gij bent bijna gestoken maar dat laat gij onbezongen daarom, daaruit, daarover, met de helften van één hert, ik denk niet dat een bie u de weg tot menig blomme verspert…

Zie, hoe de wereld gaat: waar twee gezellen vissen: Heeft dikmaal een het nut, en d’ander moet het missen: Een lacht er in de vuist, gans blijde met de vang, En d’ander schreit er om, en jammert uren lang; Daar is een zeker greep om dit en gint te raken, Niet ieder is bekwaam tot allerhande zaken; Wat dezen heeft verrijkt, heeft genen uitgeput…

lieve schat,wil je 1 of twee aardappeltjes dat wéét je toch ik wil er één dat wist ik ook wel liefje maar zodra ik zelfstandig één eigenheimer opschep zeg je dat je er maar 2 wilt het was 1 simpele vraag vraag twee bestekje erbij?…

Daar zaten ze, gezellig zo op het oog een heel gelukkige familie aan een persoon merkte men niets ze praatte mee, ze lachte haar ogen verborgen achter haar bril miserabel voelde ze zich maar ze wilde beleefd en aardig blijven wat had ze het koud ondanks de warmte ze bedacht ach als er ooit niet de liefde tussen hem en haarzelf was…

’k Heb menig menig uur bij u Gesleten en genoten, Maar gister stond er op uw deur: ‘Yab Yum vandaag gesloten’ - naar Guido Gezelle…

Ik wil gezellig sterven zei ze zonder drama glaasje in de hand pinda’s pellen op een krant een lied van vroeger zin voor zin nog kunnen zingen en dan krak. In beweging woensdagochtend met de kracht van vijfentachtig gymmen op een Weense wals knieën krakend in de maat, een twee drie en een twee en uit.…

Uit een oude grammofoon zingt een kerstkoor zoet en ik luister gezellig onder donzen beddengoed.…

Waar zijn de oergezellige, leuke tijden van weleer, dat je gezellig sprak met de buurman over 't weer. Of gezellig met heel het gezin om de tafel bezig met een spel, nee tegenwoordig hebben we geen tijd en geloven we het wel. Op zondag met heel de familie gezellig op stap, een gezonde wandeling met mam en pap.…

Het alleen en eenzaam zijn doet mij soms pijn al zijn er mensen om mij heen voel ik me nog alleen ik vraag me af ligt het aan mij wil ik geen liefde en gezelligheid en wat aandacht op zijn tijd wat is er mis met mij gaan mijn jaren zo voorbij een klein beetje vreugde en geluk zou dat er voor mij nog zijn?…

als tiener, nog in korte broek, las ik gedichten van Gezelle genietend in een achterhoek of bij de stoof op schapenvellen ik viel voor 't dichterlijk vertellen voor metrum, metafoor en rijm ik werd geboeid door Shakespeare's helden en deelde Cyrano's geheim onsterflijk zijn d'epische verzen van Homeros en zijn zeebonk wat wist ik van…