6245 resultaten.
Achter mijn gezicht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 543 Of ik mijn gezicht moest laten zien,
of hem standvast moest blijven verbergen.
Ik koos voor het laatste,
omdat ik weet dat je het, zoals altijd, niet waard was.
Ik weet nog hoe je met je ogen knipperde.
Alsof je twijfelde, om het toch te doen.…
Twee gezichten
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 393 Haar ogen spreken waarheid
terwijl leugentaal de mond verlaat
en zinnen, niet meer bij zinnen,
schamper zwart wit laten verdwijnen
in grijze rook zonder enig vuur
gebonden aan handen lopen voeten
die paar laatste passen nogmaals
zwakzinnig tot het einde
wordt alles weer hergebruikt
en roept verlangen intens om aandacht
bedrukt spreekt…
met kleine gezichten
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 540 opnieuw
raakt mijn stem
de dagen van dobberende bootjes
op vuurduinen te traag
tussen vreemde mensen
ik ben getuige van mijn mond
waarin iedereen verdwijnt en de zee
hetzelfde begint te zijn
kinderen lopen naakt hun lijfjes voorbij
met licht en schelpjes
aan het oor
in en uit het water, hun adem
langs de barensweeën
alsof…
een gevoel zonder gezicht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.109 ster
samen stil te staan
een kroel die me laat smelten
als sneeuw voor de zon
zo in jouw armen liggen
tot de morgen komt
op de wolken dansen
het maakt me niet meer uit
als ik verdrink in jouw ogen
die met me praten zonder geluid
ik heb jou nog niet gevonden
dus ik weet niet wat ik mis
en alles wat ik voel
is een gevoel zonder gezicht…
Zielsgezicht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 214 Haar ademlucht van zuiverheid
staat vaak ten taak, de labiliteit
waarmee zij lege tijd verslijt
opent zij bewustzijn in het licht
wat heeft mijn strelen aangericht
haar ogen zien mijn zielsgezicht.
*…
Twee gezichten, samen één
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.022 Keek in de spiegel en zag twee gezichten
dat van m'n moeder en van mij
het leek of ze even tegen me praatte
en over m'n schouder tot me zei
'k Ben trots op je meid, je hebt het goed gedaan
ik knipperde met m'n ogen en was weer alleen
het was of ik me opeens beter voelde
toen zij in de spiegel achter me verdween
Ik zag in die gezichten…
Al die mensen
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 802 Al die mensen zeggen:
je moet ophouden met die onzin
eindelijk word je ouder
zie je die gezichten
dat zijn gezichten
van mensen die ouder zijn geworden
en die mensen zijn opgehouden met die onzin…
Gezichten van water
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 81 enkele meters van de kant
aan de rand van zand en water
drijft een schaduw over zee
de geesten van het hoge woord
ze blijven golven in mijn hoofd
met spottende baren
ik wil ze niet horen of zien
die gezichten van water
zout lost immers de kou niet op
die zich nestelt rond mijn hart
mijn gevecht tegen de onzee
strandt in enkele tranende…
soms
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 591 Soms
als ik denk dat ik leef
loop ik rechtop
en spuug ik het in mijn eigen gezicht
Zo vertrouwd als het voelt
is het ook…
eens zal de Betuwe in bloei weer staan
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 556 geniet
van het weidse vergezicht
de omgeploegde velden
het taluud met wilde bloemen
de koeien in de wei
moet ik daar weer aan denken
echt ik voel me blij
mijn blik is op het water gericht
het water van de Lek en de Linge
rijdend over de dijk
ben ik plotseling in Spijk
ik zie daar vreemde dingen
verscholen in het groen
staren drie gezichten…
Woordsporen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 124 Paspoort van poëzie
voelt zich een verstekeling,
met of zonder gezicht.
Na de woordsporen
kwamen de maskers tot leven,
weer doorgegeven.
Muze is lijden,
schaduw zien aan gene zijde,
nooit ziet men het geheel.
Ontdooide teksten,
ontplooit zich in de breedte,
oneindig even.…
Triest verlangen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 480 Mijn gedicht kent geen gezicht
alleen de contouren zijn nog vaag zichtbaar
een neus, ogen en een mond
het is gewoon niet klaar
het komt er ook niet van
want dan zou ik jou beschrijven
en alleen jij weet dat ik dat niet kan
het zal zo blijven
mijn hart is gesloten
mijn vuist gebald
geen pen kan ik nog houden
geen gedicht kan ik nog schrijven…
Schildervriend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 541 Je schildert gezichten
op plaatsen
waar geen mensen komen
klopt jouw hart
in schilderstreken
je kleurt het zwart
terug in het landschap
vergane glorie maakt plaats
voor duisternis en hoop
in het grauwe moeras
verzaken ambtenaren in groene taken
verstand verjaagt gevoel
die ziel gaat voor de wanhoop
op de loop
het koninkrijk…
Zelfbeeld
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 332 Je bent mooi, maar jij nog mooier
Je kijkt me aan, maar jij nog langer
Hoop spreekt uit haar ogen,
Berusting misschien nog wel meer
Het gezicht vervaagt, als inkt zonder veer
Wordt rimpelig maar dan weer helder
Kikkers kwaken kort
Zouter wordt de oppervlakte
Jij bent het die mijn hand pakte
Het beeld verdort…
Nachtgezicht
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 198 Zou je mij willen beloven
dat de duisternacht verdraagzaam blijkt
voor alle mensen die lijden
in ontheemde landen in den verre
je doet geen oog meer dicht
als het duister volstaat in haar falen
iedereen in de steek gelaten
met meer wanhoop dan jou lief is
er is geen weg terug
heimwee dient slechts illusie
we weten allemaal beter
tijd…
Tussen grijs en donker,
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 spant de herfst de snaren,
hoorbaar over heuvels, over dalen, verdeeld over alle jaren
de toon gezet, onzichtbaar, onstuitbaar binnen de regels van het spel,
we zoeken het gras waarop we lagen, wat zich weer heeft opgericht
het beantwoordt alle vragen in het labyrint van dromen, het geeft
een oud gelaat van de verbrokkelde dag een nieuw gezicht…
Gezichtenboek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 137 Een boek waar het wemelt van gezichten.
Onder de gezichten zijn durf ik niet
Ik heb geen berichten voor talloze halve en hele gezichten
Voor de gezichten van facebook.
Wie zijn toch al die gezichten?
Kunnen ze mij daarover inlichten?
Wie gaan daar over, geheime diensten, of de bespiedende winkelcamera?…
Een blij gezicht te zien
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 187 Een blij gezicht te zien van die blinde man.
Die blinde man die zo gelukkig lachen kan
om al die levenszaken zonder licht; waarop
hijzelf geen zicht heeft, maar die zijn geest
fantasievol prikkelt in een eigen licht.
Zijn zien is spiritueel naar zijn eigen woord.
Zijn zien is soms scherper dan het een ziende
uitkomt en bekoort.…
Mijn gedicht
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 166 en vermoedelijk ook te oud
ik ken geen fladderende vlinders
die me op een zomerochtend
als een prinses wakker kussen
er dwalen geen rupsen
onder het strakke korset
van mijn bevallige onderbuik
de vogels in de tuin
vallen doorgaans stil
als ik over knuffelen begin
er is geen uitzicht
in mijn heimwee-droom
het zijn allemaal lieve gezichten…
De vlag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 155 De vlag wappert
Bij elke stap
De politiek
Legt handen om de vlag
Wie krijgt het gezag
Wie doet nederland eer aan
Wie bezorgt
Nederland een goede naam
Welke kopstukken
Mogen in de arena van Europa
Het land gaan verdedigen
Met een sterke leider aan het hoofd
De milieuproblematiek gaat boven het sociale gezicht
Dat is een grote dramatiek…
Dezelfde taal
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 152 in wanhoop
Onze god
Van onze cultuur
Staat reddeloos tegen de muur
Want de god van de levenswanhoop
Is een doordringend geluid
Leeft op straat
Lijkt het kwaad
Maar is voor veel mensen
Die wanhoop beleven
Hun laatste toeverlaat
Onze god
Met zijn
Pracht en praal
Schenkt Velen van ons weder
Een heerlijk feestmaal
Lijkt
Verschillende gezichten…
Vleugelslagen van je ziel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 38 met 't licht op ons gezicht
omhoog geheven wachten wij de dagen af
met de taak op aar'd aan eenieder van ons gegeven
met liefde omringd opdat eenieder zingt; en
zoveel andere mooie dingen
ieder met zijn eigen gave
als je maar bij jezelf blijft; trouw aan je identiteit
je persoonlijkheid
bent wie je bent
waak erover in deze verwarrende…
Vermeer ziet het licht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 66 boven de herberg
op de eerste verdieping
ziet Vermeer het licht
het gouden zonlicht
spelend over de daken
van de stille stad
acht uur wijst de klok
boven de Schiedamse Poort
een windstille dag
een paar minuten
een verticale streep licht
op de ranke toren
van de Nieuwe Kerk
spel tussen schaduw en licht
stad water en lucht…
De schaduw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 er was alleen een silhouet
getekend in het felle tegenlicht
er was alleen een schaduw
nooit meer zag ze zijn gezicht
de inkt is verbleekt
alleen de echo is gebleven
van gehate woorden
hardop neergeschreven
overmoedig had ze gezegd:
ik zal je gezicht nooit vergeten
haar geest veegde het weg
het waarom wil ze niet meer weten
nu…
Terug naar af
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 65 och, wat een weldaad
voor de armen
om zich aan het vuur
te verwarmen
om niet te verkleumen
zonder een partner
om tegenaan te leunen
gaskraan gesloten
en nieuwe vuile boten
houtemmer en kolenhok
zo leeg als de portemonnee
armoede in Nederland?
aub. nee nee!
waar is dit schip gestrand
in eertijds welvaart Nederland?…
Rimpelrocker
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 195 Ik vind Micks rock‘n roll hoofd geen gezicht,
In feite is het nu één grote rimpel.
Een oplossing daarvoor was altijd simpel:
Een strijkijzer, dat wonderen verricht.
Een strijkbout echter, redt het niet alleen,
Daar mag eerst wel een stoomwals overheen.…
ROKENDE PUINHOPEN
snelsonnet
3.0 met 48 stemmen 3.236 Het Nederlandse volk koos van ellende
Het veilige gezicht van Balkenende.…
Erica
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 5.908 Een tevreden grijns hoor je zelden
Waar een glimlach geen moeite kost
Is duurzaam toegelach een strelende echo
Vraag ik je ten huwelijk
In kleermakerszit
Kijk in je blauwe ogen
En hoor je diep van binnen dichtbij…
Jouw gezicht sprak
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 645 In het boek van je gezicht
heb ik je stemming gelezen
de uitdrukking van je ogen
hebben mij daarop gewezen
Is er iets met je gebeurd
kun je vertellen wat er is
moet ik zoeken bij mezelf
of zit ik dan compleet mis
Je gezicht heeft gesproken
maar ik kon het niet verstaan
wel ben ik nu aan het twijfelen
of ik soms iets fout heb gedaan…
Ik hoorde van je komen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 516 Ik hoorde van je komen
zware stappen morrelend aan mijn deur
kom schenk wijn in voorzichtig
leg je hoofd naast mijn gezicht
mijn handen de koude tegels
sterven van verlangen
het blauwe ijs bekruipt
het web is met je haar verweven
het kruis krast je wervels bloot
jij omhelst de geur thuis
ik sta hier buiten uitgeloot van geduld
geef haar…