Alle inzendingen over gillende

Tatieie tatuuu vult de straten met paniek Is iemand ernstig ziek of erger nog stervende? Of dreigt er een achtervolging in doodlopende steegjes? Sirenes schreeuwen moord en brand Wat is er aan de hand als ramptoerisme de weg verspert? Opgelucht haal ik adem: het gaat om niemand die ik ken Het antwoord lezen we vol erbarmen…

Ik heb een gillend hoofd; onaangeraakt laat ik het de vrije hand; de woorden- stroom uit de lucht vallen. Ik heb een gillend hoofd; tot uiterste gedreven verlaten bezielde gedachten mijn argeloos geopende mond. Ik heb een gillend hoofd; met dubbele tong geeft het een onverhuld beeld, een krachttoer van een vogelvrije.…

Gillend grijpt ze onder haar jurk. Het was maar een meikever.…

de een na de ander gillend naar beneden spetterend uiteen…

denderend door m’ n kop gillend metaal recht door kromming oorverdovend stil verwrongen staal dampend als een macaber kunstwerk…

Zwijgen maakt een hels kabaal Als ze niet gewenst wordt Gillend, snerpend, snijdend Slaat het tegen mijn lijf Langzaam dringt het binnen En vervangt daar de stilte In een oorverdovend lijden.…

Het is misschien alleen maar een gerucht, Maar Lubbers knijpt, ook als ze het niet willen, De vrouwen zegt men zo maar in de billen En die slaan daarna gillend op de vlucht. En zo maakt Ruud zich ook persoonlijk sterk Voor nog meer nobel vluchtelingenwerk.…

Toen hij haar spijkerhard liet merken, om iets anders te gaan bewerken, nam zij gillend van de lach, ontslag èn de benen.…

Als sterven niet verlost Van het lijden dat jij leed Mijn maag ineenkrimpt Van de gedachten aan jouw pijn Tranen, stromen, gillend, roep ik Kom terug en zeg Dat het goed is zo Omdat je er hebt mogen zijn…

Vertrapte stengels onder gillende kindervoetjes ontkreuken krom. Nodigen uit tot bloot spelen, een aards verlangen in een prille lentezon.…

’t Pensioenakkoord is hopeloos mislukt De zorg is gillend achteruit gegaan De solidariteit is naar de maan Eenvoudige student is kaal geplukt Het grootste wapenfeit, vertel ik blijde: Is honderddertig kilometer rijden…

geoefend in het zwijgen willen woorden vaak ontsnappen in gillend lange zinnen wakker worden uit het ongehoorde het kan nog steeds de deur staat op een kier klanken kunnen ontsnappen de zwijger heeft echter onbegrip te vrezen stilte…

Gillend gek word ik er van alleen omdat ik niet schrijven kan gedachten borrelen wel op maar geen zinnige zin komt op in mijn kop ik blijf stil hopen (schreeuwen heeft geen zin) ik denk na hoe het zou zijn gelopen als er wel iets was gekomen van een uiting.…

Voor vuurwerk is er altijd geld voorhanden Het spaarvarken delft gillend ‘t onderspit Geofferd voor wat knallers en carbid Dan moet de kachel maar wat minder branden Crisis?..ach zeur toch niet..wees toch eens stil Ik draag vandaag mijn roze vuurwerkbril…

kurken die knallen gillende keukenmeiden dronkaards die lallen helaas niet te vermijden gelukkig is het zo voorbij niet geheel zonder spijt maar voor de kat van mij is dit een vreselijke tijd normaal toch geen mietje de stoerste van de straat maar hij beeft als een rietje als er weer een knal afgaat…

de situatie uit de hand hopeloos in het nauw trachtend te vluchten verstuikt ze de enkel gillend als een vreemde smekend om trouw vinnig in dialogen doorweekt sensueel doortastend afkeurend trots als een pauw maar altijd aan het einde gewillig van hem de filmcliché vrouw…

Zoals toen, toen we naar dreigende grijze wolken keken, en jij zuigkussend naar beneden trok Je mond hartstochtelijk fel in liefdesspel En ik gillend pruttelend kokend heet met de fluitketel stoom afblies Voor het kopje lavendelthee voor twee…

ik zie ze wel hoor in de hoeken van mijn ogen de paarse heksen en bedmonsters smispellachend pratend hoe ze me de volgende keer te pakken kunnen nemen ik hoor ze met een twinkel in mijn ogen en zorg ervoor dat elke keer weer als ze voor me springen ik gillend opstuif…

Oorverdovend gekletter Slippende auto’s Gillende kinderen Krakende bomen vechten Tegen wind en hagel Ben blij dat ik binnen ben Angstaanjagende donder Verblindende lichtflits Krijsende katten Een regen van vuur Slaat in door de schoorsteen Ik wou dat ik buiten was…

ik verwacht een schadeclaim de toiletpot voert niet meer waterdicht af, een bolwerk brokkelt af mijn troon staat op instorten, geel kleurt de onderkant van mijn bestaan gestadig drupt mijn schijthuis lekkend en vlekkend de benedenbuur gillend naar zijn plafond zijkerds zijn het, zijkerds…

Gillend waaien laatste flarden stilte uit het haar van de nacht, terwijl in diepe kelders bleke angst een veilig heenkomen zoekt.…

De konijnen zijn gnijpende rillend van gillend genot stovende in de pot ik ben aarde hier als het wintert op mijn huid werp ik haar af de epseklepsen worden opgeroepen en de beklozen ten grave gedragen het wezenlijke te berde gebracht op draagbaren de waarheid in ketenen te bedrillen op het teken…

Weer speelt een kinderhorde gillend buiten, de buurman maait het gras dat gretig groeit, met Black & Decker wordt een heg gesnoeid terwijl de vogels vals en keihard fluiten. De kalme uitslaapmaanden zijn voorbij, verdomme, het is juist níet stil in mei !…

De man met de hond liep door het bos Denkend aan de vrouw die de straat overstak, Rennend, Als door de bliksem getroffen Haar ogen op één plek gericht Mensen overal Gillend Zuchtend Huilend Ontzet Niemand had het zo bedoeld Maar het was wel gebeurd Het kind was dood.…

Traantjes op haar vieze jurkje Handen op haar kleine lijfje Gillend van onmacht Een schreeuw van verdriet Nauwelijks wetend wat er gebeurde Of nog gebeuren zou Struikelend over de grote stenen Stort ze op de grond Haar kleine hartje voor het leven verminkt Snikkend zet ik de tv uit En ga lekker slapen…

ik werd weggedreven in een doodskleed en werd gillend wakker in een soort vacuüm ruimte waar nog geen blad of een vlieg binnenkwam, en deze keer stikte ik dus. soms kunt je nóg zo roepen schreeuwen en doen maar dan loopt het verkeerd af, dan kun je doen wat je wil.-…

gillende mensen rennen over het slagveld. de oorlog sluipt dichterbij. geen ontsnappen meer mogelijk……

Zo klinkt de duizendklapper herhaalt zich alsmaar rapper zijn gillende keukenmeiden niet meer te vermijden. Dat raakt me!…

de trein knarst gillend stil na een mensonterende reis onder de hemel het gillen van moeders families uiteengerukt en geslagen bange kinderen kruipen bij elkaar bevend huilend troostend de brallende bewaking denkt nooit zeker niet aan hun eigen kinderen die leven thuis in liefde daar huist een vreemd geweten…

De konijnen zijn gnijpende rillend van gillend genot stovende in de pot sissend de aarde de waarheid om de oren gedraaid het zwijgen om de lieve vrede de dikke vette koeientong draaiend om de pot, de afgod al wat leugt is het dier van confabulatie de bout die zichzelf opeet _____ liever de comfortabele leugen dan de…