Alle inzendingen over glimlach OR gezien

Al speurend langs mijn lijf, ben tenslotte een normaal wijf, zijn er dingen meer dan genoeg, die me verbazen, niet laat, eerder vroeg. Begin bij mijn tenen, langs hielen omhoog, mijn kuiten, knietjes, dijen, zijn in de loop der jaren flink gaan uitdijen. De grilligheden van het leven, zeg maar. Bij mijn billen aangekomen, die ik…

Ik luister En zie Hoor en zie Jou echt Nu moet Ik mijzelf Ook gaan Horen en zien Wil nu gaan Luisteren Naar mezelf De pijn En de wonden In mijzelf Vragen nu Om mijn aandacht Wil jij Af en toe Ook naar mij Luisteren?…

En, heb je de kleur van de herfst gezien in vijvers en in het water van de grachten? Oh, hoe heb ik op U gehoopt en nooit misschien Heiland, om bij U te verkeren toen ik verlaten werd in donkere nachten Heb je de trek van de ganzen gezien zo hoog in de lucht en dat zij gakkend zingen?…

Ik ben mijzelf verloren Op een doordeweekse dag Ik had me nog geschoren En ik droeg ook zelfs een lach Ik had mijn leren jas aan En alles op een rijtje Ik zou een blokje om gaan Of even naar mijn meidje Maar ergens halverwege Is het het toch misgegaan Van moeheid neergezegen Ben ik niet meer opgestaan Wie ziet in mij nog waarde Het…

Toen de bast de oude boom verliet De pijn te veel gestorven van verdriet Toonde hij naakt zijn aangedane wonden Door verliefden ingekerfd zo diep zij konden Natuurlijke schoonheid die hij gaf Dient hij nu als kist in een graf…

als de dichter diep in haar hart kijkt naar wat haar beweegt dan is de ontluistering niet zo groot dat zij het niet waagt om het steeds weer uit te schreeuwen…

interesse heb Ik voel me schuldig Dat wil ik niet Ik wil leven En ook mijn kinderen vrij laten...... zijn wie ze zijn Te laten leven Wat ik heb laten zien aan mijn kinderen was niet perfect Ik wilde alles goed te doen voor de kinderen Vergat daardoor goed te zijn voor mezelf En nu zoek ik naar een balans En hoop dat mijn dochters Zich gezien…

Gezien de balans tussen jouw lichaam en mijn mentale facet leeft er rust in het dal de kern van ontspanning van het psychosociale aspect om voor jou de deur open te houden. De tederheid van jouw woordkeuzes in de taal van passie en de warmte vooral blijkt door jouw hartstocht voor ons leven dat ik ervaar uit jouw hart met vertrouwen.…

Uitgekotst Buitengesloten Je mag niet meedoen Je bent anders Je mag er niet zijn In een hoek getrapt En ze blijven schoppen Je ademt nog Dat willen ze niet horen Je moet kapot Vernietigd En ze trappen maar door Je probeert weg te komen Maar het lukt niet Je maakt je zo klein mogelijk Misschien houden ze dan op Opeens hoor je een stem…

er schuurt iets in diepere lagen onrustig zoekt het in gepijnigd roepen naar erkenning laat zich niet verjagen begint kreunend te kruipen richting bewustzijn brengt aan het licht wat gewetenloosheid aanricht…

"Kijk daar!" aan de overkant tussen het riet staat een ooievaar wie wordt hem gewaar? tussen de molen en de sloot staande op één rechter poot…

Ze had- 't kunnen weten ze heeft 't ook gezien. Ze merkte 't bij opstaan bij 't vallen ook misschien. Ze weet nu wat 't inhoudt maakte 't zelf mee Al is de wereld nog zo boud je knikkert, zelden met z'n twee. Ze had 't kunnen weten maar merkte 't te laat. Vandaar dat vanaf nu voortaan haar deur niet meer open staat.…

we keken ver vooruit maar nooit verder dan de horizon verder kijken zou namelijk een streep te ver zijn geweest daarom stelden wij onze eigen grenzen grenzen aan het zien grenzen aan de groei grenzen aan 't leven kortom wij keken en zagen zover wij het konden verdragen…

het een kleinkind die mij braaf beluistert Wat moet ik haar verder meegeven ach heel misschien heel misschien denk ze later in het leven wat heeft hij veel gezien mijn ogen gaan nog wat leren en beleven ook ik hoop later uit te mogen leggen wat ik heb gezien …......…

hoe een kind zijn dromen met tranen in duigen zag vallen zo'n moedeloosheid had ik nog niet gezien hartverscheurend geschreeuw gehuil bovendien ik keek hem in zijn ogen bracht een glimlach op zijn betraande gezicht keek met hem naar de zon en zag een glinstering van herkenning _____________________________ Inspiratie gekregen…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

hoog boven de nachtelijke stad een zee van lichtjes ver beneden ons draaide het panoramisch restaurant waar we samen aten langzaam om zijn as ik heb het uitzicht niet gezien, alleen de lichtjes in haar ogen en de blije glimlach op haar lippen mijn wereld draait nu zonder haar en rondom mij heerst enkel duisters…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Levenslust ontbreekt, Een glimlach is daar, Als een masker, Niet gezien willen worden, Rust, Een verzilte huid verraadt, Een opgedroogd verdriet, De tijd niet gekomen, Om te baden in geluk, Bekeken in tranen, Is deze bedwongen ziel, Een spiegel bedrogen, Dapper bekeken, Rust, Strategisch strijden, De dorheid verdwijnt, Zorgen weggespoeld…

maar een mooiere uiting heb ik nog nooit gezien.…

Men zegt, de tijd heelt alle wonden als je `t maar de ruimte geeft er komt `n dag, dat ik kan zeggen `k heb mijn glimlach t`rug gevonden. Tot zolang wil ik rouwen om wie `k verloren ben. Mijn tranen stromen de weg naar de glimlach.…

Al ooit iemand ontmoet met ogen als waterdruppels zo zacht En met woorden die precies zeggen wat je op dat moment van hen verwacht Met een glimlach die je verbaast de hele dag lang Iemand met lieve kuiltjes verborgen in zijn wang Iemand die spreekt van werelden waar je zo graag op reis wil gaan Precies omdat je weet dat die enkel in zijn…

Wanneer de glimlach verdwijnt uit je leven, je gedachten sterven een langzame dood, Wanneer boosheid en angst hun evenwicht verliezen, je geest dwaalt weg in een traag lopende tijd, Zoek dan naar een sleutelwoord in je leven, naar een moment van opperste geluk, Zet je stilte om in een kracht, kijk naar je aarzelende lach,…

zo koud en kil lag jij daar, je gedachten stil al jaren gebonden door het duister geleidelijk ontdaan van je waardigheid en luister je wassen handen gevouwen op het laken geel verstilde glimlach, de eeuwigheid nu je deel je glimlachte toen de Engel Gods je kwam halen in je geest begon het licht steeds feller te stralen je richtte je op en…

Ik verstop me in je glimlach en de wereld lacht mij toe.…

grijze zand in de golven laten ruige regendruppels zich horen waar lege handen worden bedolven toch hoor ik de zielveroverende zang van een hoopvol gevend heden voor werkelijke woorden niet bang doof voor een verzonken verleden gaat het grauw geleidelijk omhoog ver tot een verschijning van de zon vormen felle kleuren een regenboog in een glimlach…

ligt een mooi evenwicht Een eigen, klare taal In het menselijk gelaat Die het gemoed lezen laat Achter een onderhuids web van spieren Zoals angst mond en oog openspert Een vrouw toont het nog wat meer Hoewel hun vetlaag alles weer effent De snelle opgetrokken wenkbrauw Een bijna onzichtbare groet Vertraagt als ze over de wieg buigt De glimlach…

de zon kantelt en de aarde slaat om een dode moeder laat een tuin achter de heg en de kastanje keken door het raam naar een bleek, wit gezicht zij was hun klein gedicht langzaam kleurde de dag oranje naar de helende nacht vlinders en bloemen begroeven haar heel zacht de aarde kantelt en de zon schijnt niet meer lichtvoetig waait…