5934 resultaten.
Ontbijt
gedicht
2.0 met 8 stemmen 6.124 De bramenjam roept de emmer vol blauwzwarte vruchten op,
de struik met lichtvlekjes, gevuld met grijpbare schatten.
Vandaag kan het feest zijn. Het riet prijst
de schepper om het goede dat hij gemaakt heeft.
de dorens zijn vergeten, de schrammen genezen.
Eenzijdig, meerzinnig. Het denken is digitaal.…
Vertrek van dochters
gedicht
2.0 met 249 stemmen 40.200 Er was in ons huis een wereld van verlangen,
geluk, pijn en verdriet gegroeid, in hun
kamers waarin ze verzamelden wat ze mee
zouden nemen, hun herinneringen.
Nu ze weg zijn kijk ik uit hun ramen en zie
precies dat zelfde uitzicht, precies die
zelfde wereld van twintig jaar her,
toen ik hier kwam wonen.…
proficiat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 P rettige
R ozengeur
O mhuift herinneringen
F ijne gesprekken
I ntiem en eerlijk
C oncentreren
I ntens :
A mour
T oujours…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.…
Gek van blijdschap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 140 Wanneer je ongelukkig bent,
zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen;
kijk naar het nieuws.
Wanneer je voor het ongeluk geboren bent,
alleen op aarde,
vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws.
Wanneer je door de bomen,
het bos niet meer ziet:
probeer het dan eens andersom.
Pak de bomen, keer de zaak om
en kijk…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 77 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…
Visioenen en dromen bewaak ik
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 68 Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen
met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet.
Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar
vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar.
Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt
mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt.
Toch hoor ik ook bij tijd…
Blij met de opkomende maan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 51 Is het deel van de complexiteit van leven
eindelijk weten hoe lang je lot nog is gegeven
Ik weet waar ik vanmorgen al had moeten zijn,
het lot besliste anders al gaf dat zielenpijn.
Ik leunde vandaag wat op de tijd
en zie de dag van vandaag zijn we bijna kwijt.
Is nieuwsgierig zijn naar hoe het echt zit niet een ader
een lader van je gemoed…
Als de avond is gevallen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 79 De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag
het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag.
Het naambordje siert nog steeds de muur
glinstert na in de zon in dit avonduur.
Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan
het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…
Het beeld schudt en schuift en straalt
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet
om het een of ander de plek verander je niet zomaar,
ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar.
Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet.
Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen.
Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien,
waar ik uit voortkwam bovendien.
Ja…
Bergen geheid soms eenzaamheid
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 48 Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden,
verneem ik woorden van zuid en noord,
als door een open poort zie ik de grote beer
naast de kleine ook diep in slaap iedere keer.
Zie ik slaperige andere sterrenpracht
gedurende de lengte van menige nacht.
Wat morsen ze dan voor mij te zien en horen
vanuit de maan als het desolate wit,
naast…
Door stilte kan het opwellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Oud zijn, heel goed beseffen hoe jong zijn was
en nu nog is, ik het gelukkig van geest nog ben.
Moet je eerst oud worden en kunnen lijden
om over andere tijden te kunnen belijden.
Het is zien, horen en voelen van leven.
Het is ontdekken en ontleden van het zuigende
ook de vogels leren verstaan in hun ochtendzang
rood oranje en roze durven dragen…
Boshuisje
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 204 er was eens.....
een huisje in het bos
een heel klein huisje
met één raampje
en een klein deurtje
het deurtje was wat scheef
en de scharnieren kraakten
er liep daar een scharrelaar
die het allemaal wel maakte
ook was er een sprokkel vrouwtje
die rommelde met wat blaadjes
en takjes voor de schouw
en ze vulde alle gaatjes
ze zagen het…
Voor hem die al dees dagen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 370 Voor hem die al dees dagen, zonder bate
voor zijn verdriet, zijn eigen ik ontvlood,
en langs de huizen liep met kaken rood
van drift en pijn in 't harte bovenmate;
Voor hem die, wankel, in zijn trotse nood
de moed niet vond om 't leven zelf te haten,
die beedlaars tegenkwam langs gore straten
en hun niet gaf hun luttel dagelijks brood…
o vroege morgen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 246 o vroege morgen laat mensen wandelen
ver over de velden in verse morgen
maak wakker die lome poppen
kom nader duidelijk zichtbaar
maak los in ontmoeting van omhelzingen
verhul je in tastbare grijpbaarheid
laat ze voeden in zachte geluiden
en in boodschappen van nieuw licht
laat ze proeven van je vocale snaren
geboeid…
Wat dan? ( voor J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 172 Ik had met jouw aanwezigheid dáár,
geluk tot in eeuwigheid!…
Pech..
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 146 Pech
bestaat
bij de gratie van
geluk!…
Bengaals Vuur
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 238 Zinnen oplaaiend door minnende zon
Lijf en leden geprikkeld, totaal ontwaakt
Het hart dansend van puur jolijt
Zin te zwemmen, fietsen, springen en sjansen
Ik tel mijn zegeningen
Dorstig ziltig en gulzig tot aan de einder
Intens warm geluk koesterend en strelend
Song Despacito zindert in cadans door het ijle hoofd
Een schattige sms van zoonlief…
Rokken los.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 96 Passievol genieten en het geluk opslorpen als een spons - ik aanbid ook gesnuffel
Flaneren en jawel ieder krijgt een dikke zoen of knuffel.
Geven, ontvangen en delen
Kinderlijk spelen en kwelen.
Kommer en kwel erg ver weg want het is allemaal zo wondermooi
Genoeg getoefd in mijn enge zwarte zielige kooi.
De rokken vliegen los...…
mijn blind getast
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 912 vaag als in een nevel zie
zoals een water in het eerste ochtendlicht
niet helder eerder vaal door 't groen
als koude breekt en ik sta daar aan 'd oever
zie niets tast blindelings met mijn hand
't doorschijnend grijs en ik wil jou
beroeren maar vind je niet
ik weet dat jij er bent en ook
heel warm soms misschien en toch
nooit werkelijk grijpbaar…
Het woord was water geworden
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.311 zee zocht
de diepten van de polders
vulde de putten en wellen en trassen
in de slapende huizen en hoeven
steeg in de dorpen en gehuchten
drong in de stallen waar het vrezende
vee aan halsters en touwen rukte
muren stortten in, zolders en balken
raakten los van hun ankers, dreven
met mannen, vrouwen en kinderen
als wankele platbodems naar grijpbare…
Opeens.
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 108 Een moment van waar geluk.
Wat jezelf niet lukt.…
Mijn droom
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 396 Het was een feest met alleen maar geluk
Voor ons kon de toekomst nooit meer stuk.
Het leek voor ons een hemel op aarde
Tot die dag dat ik het ontwaarde:
Jij verdween toen plotseling uit mijn leven,
Zodat ik mijn geluk voorgoed op moest geven.
Maar die keren dan, dat je weer terug bent gekomen?…
Aan mijn wandelvriendin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 673 De vanzelfsprekendheid,
hoe je meeging,
hoewel nieuw voor elkaar
jij voor mij als een anker,
een treinvakantie,
alsof jong.
En dan na aankomst
in de bergen en regen
naar het einde lopend
van een kaal dal
terug langs een helling
op een schapenspoor.
De passen en angst die je overstak,
op keien die groen-blauw blonken,
beekjes, niemandsland…
Shechinah ter wereld
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 252 De drang ons voort te planten blijft
Al worden wij door brand geteisterd
Wat is het dat daartoe ons drijft?
Het fascineert, boeit en verbijstert
Ja in Europa zit je goed
Zo zijn er nog wel wat contreien
In Afrika vloeit heel wat bloed
En hoor je hete tranen schreien.
De mens ontvlucht zijn eigen land
Wanneer dat knoeit met mensenrechten…
Tuinreservaat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 457 De winter is gestorven,
vogels gaan als gekken tekeer,
de zon kijkt over ons pannendak,
dikke hommels zoemen weer.
Poes is binnen.
Mussen tjilpen.
Tortels minnen.
Duiven vliegen af en aan.
Merels zingen.
Muggen dansen.
Kauwen swingen.
Het gaat zoals het altijd gaat.
Vroege Vogels nestelen vroeg.
Hier, in onze tuinoase.
Nu, in dit wilde…
verdriet
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 229 Mijn ogen schitterden van geluk
Nu zijn het watervallen
waarvan de dam op ieder moment kan begeven
door de druk van mijn recente leven.…
traag verloopt de tijd...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 116 verkleurde foto's
laten openlijk zien
hoe de liefde is begonnen
we waren jong en onbezonnen,
vonden alles superfijn
maar tijd vervliegt,
ontsnapt, zoals het gas
uit mooi gekleurde ballonnen
zo, mijn conclusie luid:
snel verloopt de tijd
als prille liefde
je intens begeleid
maar
traag verloopt de tijd
voor allen wie
geluk…
Niet vroeger. Niet later.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 118 Samen met een musje koffie drinken.
Spontaan, zomaar, zonder afspraak.
Samen genieten van het toeval,
dat niet toevallig is.…