Alle inzendingen over grijs OR wijs OR herinnering

De pure eerlijkheid die je wilde geven verdwijnt, je wordt wijs, En helaas kleurt ook jouw leven Niet wit of zwart maar grijs.…

De hemel is zo troosteloos grijs, Het wil niet dagen... De wind zingt in de bomen een wijs Van klagen... Ik hoor de droppelen nedergaan In ’t neevlig duister, – Voor ’t open venster blijf ik staan En luister... Zo stil is ’t overal om mij heen Op donkere wegen... Alleen het troosteloos geween Van regen...…

Dat leerden de oude Grieken ons wijs. Laten we die les opnieuw gaan leren, voordat we ziende blind worden, of gewoon te oud, en veel te grijs.…

Op een grijze dag Is het bestaan van kleuren Slechts herinnering…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

De bomen waren stil, de lucht was grijs, de heuvelen zonder wil lagen op vreemde wijs. De mannen werkten wat rondom in de aard, als groeven ze een schat, maar kalm en bedaard. Over de aarde was waarschijnlijk alles zo, de wereld, en 't mensgewas ze leven nauw.…

wolken en wat grijs tikje ondoorzichtig de zon wilde wel maar scheen toch heel voorzichtig een matte sfeer iets te benauwd alsof je adem dubbelvouwt en niet naar buiten lijkt te komen we zijn er allebei de bank is vrij jij kent de plaats wijs mij de bomen waaronder we de andere wereld dromen…

Dikke donkerheid en laag grijs Niet zoet, niet bitter Waar is de melancholie? De foltering van pijn? Het is het niets, dat brengt me van de wijs Altijd nacht en de maan mijn gezel Zonder lach, licht en vreugde Wie gelooft mij als ik dit vertel?…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

ik heb je bloemen gegeven de kleuren brengen hopelijk het sprankelen van je blik weer tot leven je werd niet wijs van het somberste grijs uit de dagelijkse info waarvan zelfs de toon ijs gewoon laat smelten tot water juist in het plat gevaasde bloemennat weerkaatst de spirit die wij zo graag weer in je lach willen zien…

zuchtend hangen vege lijven voor hun uitkijk op de rest bewasemend met verkrampte geur gestoten uit te volle monden kracht gaat op in klachtenwolken bloed kookt over sofakussens en uit niets wordt licht gezonden ondertussen huilt het buiten verwilderd door ’t barse grijs na jaren lopen frisse passen vast ook op dezelfde wijs…

ik zie hoe de winter haar rust als in een prent aan de aarde wil opdragen hoe elk sprankje licht fonkelend uit de verte de mens kan behagen bevroren bladeren ritselen in kwetsbaarheid een verfijnde wijs ijsbloemen tekenen zich als een glasschilderijtje flatteren het stemmige grijs de merel trippelt tal van sporenpootjes op…

Gedachten zijn als schimmen in de mist Als schaduw die bedekt lichte muren Maar hun vormen worden door schijn gewist Hun wezen kan het licht slecht verduren Hun inhoud in ’t brein verbonden met ‘t woord Zoekt plaatsen tussen zwart en wit in ’t grijs Daarom wordt waarheid zo zelden gehoord Wie ’t wel vertelt verklaart men voor niet wijs.…

Het was een extreem nare, kille winterdag vond de Generaal, die het slagveld overzag. Kleine wolkjes verlieten telkens zijn mond als hij bevelen naar zijn manschappen verzond. Toen de artillerie gaten in 't ruige grasland boorde en hij niets anders dan ruwe kreungeluiden hoorde zaten zijn gedachten, zoekend naar rust, aan de kust. Op een golf…

Ook wil hij dat ik me in latex hijs maar dat wordt me nou werkelijk te grijs!…

jong en fris reizen met tijd maken plaats voor oud en wijs niet getreurd want ieder op beurt maakt wel kennis met verdwenen jeugd herinneringen lachen en zullen niet sterven want het levensverhaal wordt fris en jeugdig...wel verder verteld!…

Je zal toch maar zo’n grijs bestaan moeten leven.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Er is geen wijs, zo wijs, als de wijs, om wijs te houden, en dat terwijl ik geen noot kan lezen.…

zij, heeft het mij zo geleerd Later, vele jaren later pas, hoorde ik van het rood, van het blauw en van het grijs maar dat was jaren na hun dood.…

vlekt de huid donkerbruin wie raakt uit al die kleuren wijs…

Melancholie overvalt de lente die wel wil, ongeduldig mislukt en de rode loper naar de warme zon niet uitgerold krijgt grijs en helemaal van de wijs Verwachting, laat me zachtjes je hand nemen, vertrouwen op de gouden dageraad, vermoeden van Utopia. O godallemachtig moet toch mogelijk zijn !…

wat eigenwijs nogal grijs maar wereldwijs…

ik zou haar ogen willen zien de trekken kunnen onderscheiden in het vallend blad haar stem weer mogen horen in het lied van opgetogen koren als de wind iets harder bidt mijn wolken zijn weer grijs bevolken anoniem de hemel ze maken niemand meer iets wijs de wereld strakt zich in een kouder onbehouwen alleen mezelf kan ik nog vertrouwen…

De weg van alle vlees gegaan, dagelijks in godvergeten grijs. De wind hield ik niet tegen. Stuifzand dit leven, vliegend schuim. Het leek mij, versteende vogel in regenpak, niet wijs op het glasloos terras te blijven. De vrees voor strop en gas joeg mij het strand langs. Ik wilde meeuw zijn maar vogels sterven ook.…

Zie je wel, je bent een wonder niets aan jou is saai en grijs. Wees maar jij en blijf bijzonder zing gewoon je eigen wijs…