Alle inzendingen over groeten

Licht Het ochtendgloren Een vrouw ontwaakt 'Dag', groet zij zachtjes Naakt…

Dag ventje met de fiets op de vaas met de bloem ploem ploem dag stoel naast de tafel dag brood op de tafel dag visserke-vis met de pijp en dag visserke-vis met de pet pet en pijp van het visserke-vis goeiendag DAA-AAG VIS dag lieve vis dag klein visselijn mijn…

Ik zou toch zo graag voor even betreden het rijk waar hij leeft in hemelse vrede en als ik vertrok, dan zou ik hem groeten en zeggen: ”Ik zal u eens weer ontmoeten!”…

Ik vertrek zonder een kus geen hand slechts tot ziens als afscheidsgroet Maar rust dan even later mijn oog op Neer’lands kust ben ik me van de kolkende zee in mijn ziel bewust golft de branding woest haar slagen ritmisch door het hart waarin de pijn verstart als ik … mijn landje zie vervagen en toch … wend ik de steven vertrek…

.: ave Christus, zij die sterven gaan groeten u; uitspraak van zwaardvechters ( volgens het boek Claudius ) maar daar dan wel: ave imperator...…

een gewone groet of mag het ook een hoofse buiging zijn uit een flamboyant verleden het heden vindt dat vast en zeker overdreven eenvoud is al druk genoeg iets van jezelf laten zien met zwier in warme lichaamstaal lijkt vaak normaal maar de realiteit van dit gebaar krijgt zelden een verrast onthaal het is alleen het schermpje met…

Wat was ik dwaas vandaag: daarom wil ik met liefs wat mensen groeten.…

Terwijl het heenvaart, blijf ik staren En voel de heldre vedergloed Mij zachtjes strelen door de haren Met heel de weemoed van een groet.…

Deze week heb ik je mijn laatste groet gebracht, je vrouwtje getroost en je sterke zoon... Maak er wat moois van daar-boven, maar let een beetje op haar... Want ik woon daar niet meer, anders deed ik het...voor jou.…

De grote symfonie van 't leven wordt nooit herhaald, altijd is er iets anders: een warme tederheid, een blij ontmoeten, hoe zou mijn ziel de jouwe anders groeten?…

Alles is weer even goed, en dat komt zomaar door die groet, wie zei: wie goed doet, goed ontmoet?…

Hallo Lente, wat ben je maagdelijk pril, bijzonder groen, dit jaar de winter liet zich innig gelden maar nu laat jij jouw zon zien gaat er een knoopje los voor bomen bladerknoppen zag ik jouw vriendin, de zomer vandaag al een beetje glimlachen vanachter haar blonde gitaar liep ik over schaduwkant van straat naar glasbak om het…

Het licht kent geen ophouden, geen vertraging, het wenkt en groet.…

Het gaat dan niet meer om fatsoen maar eerder om wat 'k niet kan laten: een groet vol dank, geen warme woorden maar enkel knikken, slotakkoorden.…

Het kind groet ook, maar meer met glanzende ogen en een stemmetje dat een octaaf hoger klinkt dat het trage overleg van de zogenaamde volwassenen.…

Proef jij het ik denk van niet niet waar tijd is maar relatief en u o zo negatief Wablief? dekhengst en de beste stuurlui staan aan wal hier is mijn gal vevloekt dit bal zij verliet die oude bloem een zoen voor haar jong dat zie ik als een goed sterk krachtig gebaar mijn haar nog steeds niet grijs tijd is het bewijs van uw oude…

Op afstanden die bijna niet de overbruggen zijn groeten mensen elkaar met snelheden die bijna niet bij te houden zijn vragen mensen elkaar, luid roepend, schreewerig hoe het gaat met doorgaans de woorden: "ALLES GOED?…

een aardige knik een vriendelijke blik een klein gebaar naar elkaar een glimlach naar voorbijganger we hebben het allen wel eens nodig soms maakt het iemands dag weer goed geeft even zin of zelfs weer moed om door te gaan in het leven of de dag wat glans te geven wat vaak al kan met een lieve groet.…

Een golf van armen overspoelt de straten, allen synchroon. Een enge, nare periode in de geschiedenis, in de plaats waar ik woon. Strenge regels en nieuwe wetten. Het slechtste in de mens is door komen zetten. De tijd is gekomen om te gaan. Zo snel mogelijk… hier vandaan.…

Als een tedere ademhaling dwarrelt de sneeuw: zonder haast, blank en geduldig. Volhardend in dit teder vallen, niet kwetsend, maar vol erbarmen. Als een tedere ademhaling de sneeuwklokjes groetend en beschermend.…

Ik zag je naam op een binnenschip. Op het dek lag een vrouw te baden in de zon. Er was een hond die op en neer liep en naar luchtbellen blafte, of naar vissen die vanuit de diepte iets wilden zeggen en niets aan de rivier veranderden, aan hoe ze daar lag als in de armen van een man. Er was een schipper die traag naar mij wuifde. En? Niets…

Een scherpe blik een van herkenning voelbaar die klik alsof die er altijd was zoals je dan zegt: weet je en weet je nog en daar dan die warme gloed, jouw lieve lach. Een zwoele wind blaast langs ons heen ruist zachtjes door ons haar een hand geleid die langzaam, traag dan leuk, eindelijk lieverd ben je daar. Een gevoel van... toen van hier…

ze met een vriendelijker groet, Sinds ik het weet, is God mij meer nabij En vaak, in d'ernst van 't aardse spel verloren, Zo ernstig en zo diep als ooit te voren, Gevoel ik plots Gods glimlach over mij.…

Uit te zien ja met tranen, tranen van ootmoed, Soms verlatend, nooit zonder groet. Is het vaak het kleine, ja het kleine wat het doet. En daarom loop ik vaak achteraan de stoet. Maar nooit, nee nooit verlatend zonder een groet.…

Zal ik geleefd hebben als ik sterf? Er is zoveel nog niet gezien, niet geproefd, niet gelezen en ook de kern van mijn wezen heeft nog niet genoeg gestraald. Zo vaak ben ik verdwaald in enkel hoge woorden maar wat er echt toe doet, een warme ochtendgroet heb ik toch soms vergeten.…

De laatste tijd, als ik een boodschap doe, Doe ik twee dikke watjes in mijn oren. Het woordje “super” kan ik niet meer horen, En van “een fijne dag” word ik doodmoe. Gevaarlijk stijgt de druk dan van mijn bloed, “Komt helemaal –wordt mij verzekerd– goed”.…

Gegroet jij die dit leest omdat je eenzaam bent en even je zinnen wil verzetten. Gegroet jij die dit leest te midden van veel drukte en graag wat rust wil vinden. Gegroet jij die dit leest omdat je treurig bent en graag getroost wil worden. Gegroet jij die dit leest omdat je blij bent en geen woorden vindt om dit aan anderen te zeggen…

Even maar in bloei langs de spoorlijn de klaproos met het kleine behaarde blad de bloem vuurrood en donker middenin. Hoog boven het gras wuift ze naar wie langs haar komt. ------------------------------ Uit: ' Sterrekers', 1984.…

Nevel gumt alles boven de grasvlakte uit en stilte trekt op als slaap. Geruisloosheid zoals thuis, daar zijn bleke dames. Ze dragen dolle kervel in hun haren, ze kolken beneden je stuur. Flarden komen op als een steigerend ros. In de verte zie je dat boven in de mist een luikje opengaat. Een mensje eruit staart. Het nog even zwaait. -…

Lectori et lectoribus salutem Ik groet u lezer in antieke stijl En breng hierbij de lezeressen heil Wat doe ik hier, u in Latijn te groeten?…