320 resultaten.
Haastig
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 221 Niet alleen
de plotse hagel
bleek zo haastig
maar meteen
ook wij…
haastig
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 801 straten dragen geen namen meer
tijd staat stil in dorpskommen
zonlicht tussen berooide bomen
wind in nauwe doorgangen
haastig in de tijd voorbijgegaan
schaarse overblijfsels
in het losgemaakte
in een dagdunne spoeling
de stad makt een pas op de plaats
al mompelend in zichzelf
met andere woorden
voor haar voorbijganger…
Haastige spoed
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 370 Een haastige spoed is hetzelfde goed
Ik kan helaas niet anders
Wat mijn geest met me doet
Ik denk niet dat ik verander
Geduld is een schone zaak
Een klus die moet je klaren
Wat mijn geest met mij doet
Probeer ik tijd te besparen
Eerst nadenken en dan doen
Zoiets bestaat alleen in het wonder
Want alles draait hier om de poen
En…
Haastige bloemen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.468 Haastige bloemen bloeien.
Kan de tijd niet staan?
Ziet uw kindren aan,
Hoe ze groeien.
Allen, allen, allen,
IJlen, wijlen, vallen,
Bloeien op en af
Als de bloem op 't graf.
Aarde, groen en sneeuwig,
Voer ons, die vergaan,
Waar de sterren staan
Als gedachten eeuwig.…
REMMEN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 43 Haastig doorfietsen;
toch even een oponthoud:
prachtig tikt die specht!…
Haastige spoed...
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 685 ademen neemt
soms de must
van rennen
in de tijd
die nimmer wacht
of even rust
en telkens
verder glijdt
hoe nietig kan
een mens zijn
die in zichzelf
verdwaald
en tot de
conclusie komt:
ik heb mij ingehaald!…
opgejaagde haastigheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 zie hoe regenwolken
en snerpende windvlagen
de rode vonken
van ’t ontwaken wraken
als een uitgebroken gril
en opgejaagde haastigheid
de morgen stikdonker
tracht te maken
zodat wij blind moeten zoeken
naar die glimp in het duister
om niet doelloos
verder weg te glijden…
HAASTIGE BLOEI
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 103 Lange druilregen
benevelt kil, maar fijntjes
de zachte winter,
die vroeg wordt opgeluisterd
met een veld gele krokus.…
Haastig afscheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 Sluitingstijd, het afscheid
bijna voorbij, de stoelen vrij
de tafel vol, de glazen leeg
Ik moet gaan, ik ga weg
Kijk mij niet zo aan, jullie
oude zangers in oude lijsten
Het is stil op straat, ik ga
De maan schijnt, we draaien
al terug naar de zon
De honden blijven staan
De geur van onze liefde
is vervlogen
De lakens zijn koud
Leg…
Thuiskomst
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 257 haastige voeten reppen zich huiswaarts
thuiskomen voelt als
warme armen om je heen
in een welkome omhelzing…
Gevleugeld
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 128 sinds de najaarszon
het won van de zomerzon
lijkt ze gevleugeld -
haastig en naarstig op zoek
naar een restantje nectar…
IN DE TREIN
poëzie
3.0 met 29 stemmen 2.774 Ik weet slechts, dat hij lachte,
Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging.
Nu door de dagen en de nachten
Martelt herinnering.…
IN DE TREIN
poëzie
2.0 met 18 stemmen 1.543 Ik weet slechts, dat hij lachte,
Hij lachte, toen hij haastig langs mij ging.
Nu door de dagen en de nachten
Martelt herinnering.…
Haas(t)
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 762 Er is een haas in Haastrecht
Die haastig voor zijn bestaan vecht
Totdat zijn hart het begeeft
En hij niet meer leeft
Helaas, dan onthaast hij pas echt…
Kattegoud
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 940 Steentjes, korreltjes
Onder m’n voeten, tussen m’n tenen
Aromatische geuren
Verstikkend, bevrijdend
Haastig ren ik met het schepje
naar de kattenbak…
Als je op een vluchtheuvel
gedicht
3.0 met 4 stemmen 3.148 Als je op een vluchtheuvel
naar een tram loopt
en je hoort achter je
haastige voetstappen
hoe groot is dan de kans
dat je binnen een seconde
door een vage kennis
op de schouder
wordt getikt?…
Opa Nardus, wist het feilloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 Hij had gelijk, de oude baas
mijn grootvader Nardus
“Coba” zei hij:
“Een bus en een tram en een man
moet je nooit achterna lopen”
die fluister bereikte vanmorgen
mijn oren weer
toen ik me al haastend voort bewoog
maar toch bus honderd dertig
voor mijn neus weg zag denderen
“soms komt Jantje laat thuis
maar soms komt die ook helemaal niet…
Verloren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 230 Ik maak mij haastig uit de voeten...…
Suja suja
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.214 Ze kijkt wolken
grijpt naar pluis
dat langs drijft
haastig bijna
verder
verder
voor de wind
het stille vindt
waarin
de kleine slaapt…
een roos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 358 ik zocht je
in haastige
gezichten
zag mensen
vertrekken
en komen
mijn ogen
een roos
in de hand
ik was
Den haag, jij
nog voor Utrecht
de roos
was beloofd
voor die tijd…
aan de andere kant
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 ik bundelde mijn
gedachten op
een namiddag
in de winter
haastig pakte
ik alles wat
ik niet nodig
had erbij
ik beschilderde
een doek
impressionistisch
met een dikke kwast
ik verliet het
huis mijn
tweede huid toen
ik ontwaakte…
Geert: wat nu?
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 378 Ach, zeven weken lang voor niets gesloofd
en toch nog iets te haastig weggelopen
Sta buitenspel, wat kan ik nog verkopen?
Heb spijt als peroxide op mijn hoofd
Ben ik door al mijn tweetjes doorgedraaid?
Of heb ik soms te weinig haat gezaaid?…
Bekentenis
snelsonnet
3.0 met 5 stemmen 414 De kijker van Jeroen is 60-plusser
Hoogopgeleid en doorgaans ook nog man
Tja, ik pas naadloos in zijn achterban
Dus zoek ik haastig een gewetensusser
Want ik ben ook nog anti-RTL-ig
Maar bij Umberto is het zo gezellig…
Torenkraai
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 167 Wat overblijft eet hij haastig op,
omdat horecamensen hem verjagen.
Maar kauwen eten graag met mij,
omdat ik heel veel van hen hou.…
Weerzien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 275 Haastig zwermt zich
wat waar is en daar
en hier steeds.
Hijgt vooruit en
duwt vlijend
in argeloos passen.…
Kus me langzaam (Suavemente besame)
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 375 Zij zoent me langzaam
alsof
wij alleen thuis zijn
Zij kust
adembenemend
als een echte minnares
Zij zoent
haastig
met de vingertoppen raakt ze mijn huid aan
Haar kus maakt
vannacht
elk woord overbodig…
ultra zweefmoment
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 283 het lopende pad
onder haastige voeten
kronkelt eenzaam door
ultiem en onverslagen
mijn run stilt de honger
naar vrijgegeven grenzen
knielen voor het unieke geluk
is houden van voldoende zweet
dat deze kilometers lust…
bestemming
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 250 ik hou van gedichten
die door denderen
als treinen
schoonheid is bijzaak
hoofdzaak is dat
het confronterend is
zoals spoorbomen die
voor je neus neerdalen
om haastige treinen
voorbij te laten gaan
en ons daar achterlaten
met de dromen over
onbekende bestemmingen…
De buren
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 712 De buren zijn vandaag haastig vertrokken.
Zo heb ik uiteindelijk toch nog
kijkend uit het raam van de flat
met hen kennis gemaakt.
Zag nog net de achterkant
van het verhuisbusje
aan het einde van de straat.
Hiernaast trekt nu niemand
de WC door.
Wat een eenzaamheid!…
vallende bladeren
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 367 Wat zonnelicht
over vallende bladeren,
een glimp in de straat
van een kind dat roept,
twee geliefden die
luidkeels lachen
en zoveel mensen
die haastig verderlopen;
naar waar?
naar ergens?
een hartslag
die aanhoudt
en duurt
al vallen de bladeren…