Alle inzendingen over hand vasthouden

Dus wil je me helpen, als ik ’t eventjes niet meer weet Wil je naast me staan, als ik niet meer kan Wil je naast me lopen, als ik wankel, Wil je mijn hand vasthouden, want ik ben bang alleen!…

Als ik in jouw ogen kijk, Verdrink ik Als ik door jouw haren woel, Voel ik de wind Als ik je handen vasthoud, Voel ik de kracht om bij jou te blijven Om voor altijd van je te houden Zoals ik nog nooit van iemand gehouden heb…

de maand is op onze relatie ook ik ben moe jij uitgedoofd als een ster schijn je op me neer maar ik wil meer meer meer alles wilde je voor me doen maar alleen dit kleine ding gewoon bij me zijn en mijn hand vasthouden me een knuffel geven of een zoen de maand is op jouw lichtje ook het is donker…

Kom maar lief Ik wil je lippen kussen Je ogen ook En je gezicht Ik zal je tranen wissen Uit liefde En niet uit plicht Mijn schat Mijn oude lieve lief Ik wil je hand vasthouden Ze strelen Je had mijn hart gestolen Mijn enige hartendief Dag lief…

Hij lag vredig Zijn herinneringen dreven in een ogenblik hem te boven Hij dacht aan vroeger aan zijn wilde dagen en arbeidersjaren Hij dwaalde verder in zijn gedachtes rond denkend aan zijn geliefden die zijn handen vasthouden In hun ogen tranen die hem smeekten hen niet te verlaten Hij sloot zijn ogen maar zijn handen liet hij…

ik heb de nacht gestolen toen het duister mij wou verbergen in de stilte mijn ogen wijd opengesperd heb ik gekeken naar jou, mijn achtergebleven vertwijfeld schaduwlief de echo van je roep vervalst in beweging van afstand ik kan niet terugstappen naar waar jij dwaalt mijn hand vasthouden wil je niet -…

mag ik je hand vasthouden want de chaos is zo groot weet heg nog steg kan niemand meer vertrouwen de toekomst lijkt wel dood weet niet eens hoe te beginnen zelfs het eindigen is me niet gelukt heel diep van binnen sta nu met handen leeg maar weet me niet alleen omdat jij ook mijn chaos meebeleef…

Voor even was jij alles voor mij Jij deed alles voor mij Voor even kon ik naar je kijken Zoals jij keek naar mij Voor even kon ik genieten van je aanwezigheid Lekker met je knuffelen Voor even konden we een paar keer zoenen Alsof er niemand anders in de buurt was Voor even kon ik je hand vasthouden Voordat je weer weg ging...…

Zag twee mensen hand in hand lopen. Hetgeen mij stilletjes laat hopen. Dat ik ooit weer jouw hand vasthouden mag. Zoals ik dat bij die twee vreemde zag. Ik laat mijn gedachten verder dromen. Zie plots een vlinder naast me komen. 1x vliegt hij om me heen. Dan laat hij mij helaas weer alleen.…

Een blik, een hand vasthouden, we zijn zo machteloos, zien en zien toch niet, horen en horen toch niets dan stilte. Wie zegt dat tijd zo snel gaat? Tijd kruipt als een slak die pas morgen misschien enkele meters verder is dan waar ze nu is.…

nog een keer je hand vasthouden samen stil genieten in het warme zand De windstreling delen luisterend naar het zachte golfgeruis Ik zou zo graag je ogen nog eens zien als spiegels van de zee waarin ik verdronk als je vol liefde naar mij keek Ik zou zo graag nog eens de vormen voelen van jouw krachtig lijf dicht tegen het mijne…

Hij loopt tussen de stapels klei en de op lakens knielende modellen terwijl de leerlingen toekijken en handen vasthouden die grijpen en loslaten. ----------------------------------------------------- uit: 'De voorstelling in de nachtclub', 1990.…

een handvol beelden namen wij mee de wegen lagen klaar in een zonnig perspectief maar wij konden niet eens lopen wel de hand vasthouden in samen het beste hopen de plaatsen zijn verdeeld in ruimte zonder grenzen de stemming van de dag bepaalt zijn eigen wensen nog koester ik mijn dromen in parallelle tijd geluk maken we samen…

(in trance zijn zoons hand vasthoudend) Nadat ik gestorven ben moet je zien dat je benoemd wordt tot officieel historicus en na je benoeming niet vergeten het Boek te schrijven dat ik zelf schrijven wilde. Er waren onophoudelijk oorlogen.…

Ik zal altijd naast je staan, je hand vasthouden als je wil. Ik zal je troosten als 't moet, je mijn schouder altijd geven. Want alleen verder moeten gaan, in donkere lange nachten zo stil, zonder iemand die je voor pijn behoedt, wat is dan nog de zin van 't leven.…

vasthoud…

vasthouden niet te veel zeggen, zeker niet uitleggen laat het gevoel z’n werk maar doen want televisie is vooral heel veel emotie!!!…

Mijn vader sterft; als ik zijn hand vasthoud, voel ik de botten door zijn huid heen steken. Ik zoek naar woorden maar hij kan niet spreken en is bij elke ademtocht benauwd.…

Ik voel de ogen Op ons gericht Wanneer ik jouw hand vasthoud Beide met een lach op ons gezicht Ik zie de blikken van de mensen Om ons heen Wanneer ik zeg dat ik van je houd En dat ook echt meen Ik zie ze kijken Naar elkaar Wanneer ik zeg dat ik niet van hém houd Maar van háár Ik hoor ze fluisteren Vol van walging en afkeer Wanneer…

Je mag nog rustig naast haar staan Maar haar hand vasthouden mag niet meer En dan de leegte en de stilte, Soms een kaartje waar haar naam op staat Haar knikker in de lappenmand en haar pop, die ligt op straat Het tussenpad van angst en wijsheid Een kind kiest zo haar eigen pad En raakt ze soms zichzelf wat kwijt Dan helpt haar ouwe vader…

Ik wil nog een keer je hand vasthouden. Met je over de boulevard lopen, kijken naar het maanlicht en staren naar de sterren. Ik wil je nog een keer zien lachen, horen lachen. Ik wil je nog een keer zien wakker worden en in slaap vallen. Ik wil nog een keer voelen hoe mijn mond open valt als je me je jurkje laat zien.…

Intens voel ik de liefde, het kloppen van onze harten, dit wil ik blijven vasthouden, maar de tijd, die speelt ons parten.…

De weg hierheen was mooi -ik zie je nu nog lopen- getekend op mijn oogvlies voel die warme stroom langs je heen kom bij me liggen en hou me vast, stevig vast…

Aan normen en waarden Huizen en haarden Koninkrijken moeten komen, hier Deuren dicht, zelfs niet op een kier Ik kwam dus achterom Tuindeur wagenwijd open, wat stom De tuinman was aardig Zelfs ietwat eigenaardig Liet mij zijn kwekelingen zien Was hij plantengek, misschien ? Des huizes zoon, daarentegen, heeft afgemeten Mij bij kop en…

die éne dag, waarop het hemelblauw dwars door de toppen van de hoge peppel schijnt die éne middag wanneer alles in een grote harmonie passeert de zon, de bootjes door de Vliet voor het Archief van de Gemeente langs de kat die als een sfinx blijft zitten op een steen de hond, die schaduw zoekt en ik, in schommelstoel met plaid, die warmte…

ik raapte een scherf op ergens in een Griekse tuin hij lag daar zo half in en uit het zand er zit een rode knikker in mijn handtas die ik nooit terugvind maar hij brengt geluk vandaag heb ik een peer gekeeld zo maar gevierendeeld ze krijste niet eens het is dit moment het nu van deze zomer dat geen voorbijgaan kent maar een blijvend…

‘k zou zo graag over iets anders schrijven iets van tijden geleden toen we onbezonnen deden zomaar handen schudden kennis maken, in liefde aanraken ‘k zou zo graag het woord niet kennen de beelden evenmin ‘k heb zo’n onbedwingbaar zin om net te doen als toen je zomaar om je hals te vliegen ‘t zou toch zomaar kunnen...…

was jij het die me, mijn blik vasthoudend bij de hand nam en zo de reis van vele ontberingen startte door een donker bos waar ik uiteindelijk omkwam…? …Ik geloof het niet……

Mijn hoofd is te vol Ik kan niet meer denken Mijn handen bibberen te erg Ik kan niets meer vasthouden Mijn benen zijn te zwak Ik kan ze niet meer laten staan Mijn voeten zijn te moe Ik kan niet meer blijven staan Kortom……

vroeg me af wat ik zou vragen bij ondergaand daglicht of een naderende voltooiing een aankoelende werking heeft zolang er water staat in het bekken van achtergelaten zomervreugde wat overblijft is een trouwring aan voldragen beenderen of er dan nog reden genoeg is om de weg te vinden in het landschap zoals we dat kenden en daaraan vasthouden…