Alle inzendingen over hartje hard amsterda

een jonge vrouw zoekende tussen de vale keien van oudezijdskolk hart amsterdam tussen damrak geldersekade een passant vroeg zij sprak mijn onzelieveheersman is hier het laatst gezien het is zo'n schat ik wou dat ik hem vast had hij laat nooit weer los…

hij neemt mij hard en schopt zijn kinderen op de wereld maar hij heeft wel een klein hartje vroeg mij eerst hoe ze moesten heten…

Nu nog wil je het niet zien, niet weten, wil je liever de liefde en al vergeten, is je hartje rusteloos, hard en koud. Maar ooit komt die ridder, zéker en vast, die op dat mooie hartje van je past ... ... en die je zegt dat ie van je houdt.…

sta heel even stil bij schrijvers die niet blijven omdat harde woorden pijn gingen doen zij schreven ook uit 't hartje net zoals jij en ik maar het mocht niet baten 't eindigde met een diepe snik…

ik ben ik niet hij, zij of jij gewoon ik niemand mag zich met mij bemoeien dat wil ik niet, alleen jij mag dat maar ja, jij nu dat gaat nu niet meer hé, jij was altijd mijn engeltje, altijd... mijn klein lief figuurlijk engeltje nu ben je een echt engeltje, het mijne, ik blijf tegen je vertellen, maar antwoorden zul je nooit meer, jij…

jij moet weten je zit altijd in mijn hartje en gaat er nooit meer uit je mag dat nooit vergeten.. ik hou van jou met heel mijn hart met heel mijn ziel waarom wil je geen nieuwe start?…

Je vrienden zijn zo belangrijk waarom woon je niet met hen Misschien leer je op een dag dat ik belangrijker ben Voel me net een hond die wacht of hem iets toegeworpen wordt Daarvoor hou ik teveel van jou en is het leven veel te kort Vind de balans en doe het snel anders is het zeker te laat En weet ik zeker en tegen mijn zin dat mijn hartje…

Een hartje, mooi en puur. Het teken van liefde, Maar toch zo'n simpel figuur...…

Zijn hartje klopte voor haar. En telkens vroeg hij haar weer of haar hartje ook voor hem klopte. Ja zei ze, mijn hartje klopt ook voor jou. Zijn hartje klopt voor haar en telkens vroeg hij haar weer of haar hartje ook voor hem klopte. Het blijft maar kloppen voor jou zei ze dan. En zijn hartje bleef maar kloppen voor haar.…

Ik heb geen hartje van zilver, En ook niet van goud. Maar wel een hartje dat van jou houdt.…

niet de plaats waar ik jou baarde het meest door mij bemind mijn kind meer de grond waarop jij aardde waar mijn liefste cel de ware vond…

Ik geef me over, en geef aan jou me hartje mee. Wees wel voorzichtig, het is nogal broos. niet iedereen was even voorzichtig, maar speelde ermee, schaamteloos. Toch bij jou durf ik het aan, en leg mijn hartje in je handen. Ik kan niet in de toekomst kijken, dus maar zien waar we belanden.…

Twinkelende ogen mooie lieve lach Dat was het eerste wat ik bij jou zag Tintels verlangens mijn hart in brand Gevoel ontregeld verstomd verstand Gloeiende wangen ontroerd en zo blij Vlinders krioelen in dat hartje van mij…

Arm hartje, klaag maar: De liefde is eindeloos wreed, Je krijgt haar niet en haat ze Of je krijgt haar wel en dan gaat ze Toch later weer weg en verlaat ze Het hartje dat haar beminde; Nooit komt er een eind aan het leed.…

Arm hartje, klaag maar: De liefde is eindeloos wreed, Je krijgt haar niet en haat ze Of je krijgt haar wel en dan gaat ze Toch later weer weg en verlaat ze Het hartje dat haar beminde; Nooit komt er een eind aan het leed.…

jouw lieve ogen deden vast heel wat harten sneller slaan maar zo hard als het mijne is er vast nog niet gegaan…

Kon ik mijn woorden van liefde vrede genegenheid door het papier drukken zou ik het doen keihard opdat men ook de achterzijde zou kunnen lezen zelfs voelen zoals blinden gevoelig braille lezen doordrukken de wereld in en dan opnieuw misschien.…

Opgepast er vallen kastanjes hard-op Vallende takken een auto is een verwittigd man waard…

Als een okkernoot niet te klein en niet te groot juist om te kraken…

koud warm het waait in de gang wervelt langs de trap omhoog hoger dan ik kan zien het stormt nu kan alleen maar volgen in haar zwerm ik laat me meedrijven op de golven koester de zon en ga kom steeds dichter dichter bij die horizon langzaam op weg naar het ultieme einde…

Ik heb voor jou een hartje Dat hartje zit op slot Ik weet wel... het verwart je: Denkt dat ik je bedot Maar Ik heb hier de zes woorden Waarmee het openspringt Ik schenk hier de akkoorden: Weet dat je in me zingt…

Is dat niet hard vraagt hij? nee, antwoord zij. Wanneer je 't hart laat spreken kan 't nooit verkeerd zijn. En als je niemand benadeelt moet 't wel de juiste keuze zijn.…

als je hartje koud is en je voelt je niet zo fijn eenzaam en verlaten laat mij dan je kacheltje zijn als je hartje koud is je bloed als azijn zuur en koud laat mij dan je kacheltje zijn als je hartje koud is en je verlangt naar iets fijns laat mij dan in je leven laat mij dan je kacheltje zijn laat me die warmte geven dan gaan…

ik lig in het frisse zomer gras de wind blaast door 't groene bed op de gedachten van mijn herinnering vele jaren zijn vervlogen ooit kraste ik hier een hartje in de fluwelen bast van een wit berkje een hartje als een rozenknop slechts herinneringen keren terug.…

Tekst geschreven op de muziek en het ritme van 'Hopelessly devoted to you' - zie link. (Herhalingen staan tussen haakjes.) Mijn hart is weer een keer gebroken Ik bloed en laat de tranen gaan Het is niet de eerste keer En ik weet dit is niet snel gedaan.. Hoe krijg ik jou uit mijn gedachten Ver van mijn droom en hart vandaan Hoe stop…

In hartje winter tussen bladerloze bomen bloeit in uitbundig geel de toverhazelaar hij die als eerste zijn zachte kleur mag tonen in hartje winter tussen bladerloze bomen doet ons zalig van een nabije lente dromen geurt vol zoetheid zijn weerbarstig krulletjeshaar In hartje winter tussen bladerloze bomen Bloeit in uitbundig geel de toverhazelaar…

Alleen een DANKBAAR hartje kan zo iets VOELEN Alleen een TEDER hartje kan zoiets oprecht BEDOELEN Alleen een WARM hartje laat zoiets niet BEKOELEN Alleen een LIEFDEVOL hartje verdient... " DUIZEND ZOENEN "…

Stuit op grove taal van onwil rem hard aan de kant, slip sterk met mijn bruine open ogen over mijn eigen gevoelsgrens open gaapt voor mij een grote afgrond achter harde wilde golven voel ik wand doorvoed mijn hartje met het begin van wat ik seconden lang stil herken, ik begeer niet langer wat ik krijgen kon en mijn luiheid toch weerhouden…

veel lichter als veder dwarrelend in blauwe lucht een losgekomen pluisje geniet van zweven speurt naar goede aarde op zijn eenzame vlucht door speelse wind wat verder afgedreven... strandt op rotsgrond in de luwte het voelt meteen, dit is niet mijn thuis beseft zijn lot, maakt een kruis mijn leven is sterven op het zwarte gruis...!…

Ik zal blijven vechten voor liefde en geluk, proberen m'n wonden te hechten tot ik op een dag jouw hartje pluk...…