15970 resultaten.
Brandt vlindervleugels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 zwart zand
brandt vlindervleugels
bij opkomend tij
het hete strand
zoemt liefde
in hun fladderend spel
uit de verlaten hel
van rustende vulkanen
exploderen kleuren intens fel
wordt dood
door wind van land gesust
als eb het nieuwe leven heeft gekust…
Eigen schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 Zie mijn eigen schaduw niet meer,
Twijfel over mijn bestaan -
Hoofd vol loden gedachten,
Gedachtenstroom stroperig
Tot stilstand gebracht
Buiten bruist het leven
Binnen leeft de dood…
Het zout van de zee
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 97 Ik ruik het zout
Van de zee,
Zie het duingras
Dat moeiteloos
Meebuigt in de wind -
En even,
Heel even maar,
Voel ik me weer
Een veilig kind…
Blonde duinen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 58 de zee
zijn gladkoele strand
uit het hete zand zonder
sissen en te schuimen
een ritueel dat
al eeuwenlang
gezien wordt door
de met helmgras
beplante blonde duinen…
Kwal
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 160 Paniek heerst aan het hete Spaanse strand
We willen graag de zee in met z'n allen
Maar die zit tjokvol enge parelkwallen
Daar rijd je dan dat end voor naar zo'n land
Nóg triester is wat ik hier in de krant zie;
Die foto's van Ruud Gullit op vakantie.…
Kamiros
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 578 Dwalend tussen muren kniehoog
door oeroude straten
overal geurende kruiden:
aan mijn voeten
afhellend naar het strand
de stad.
Boven mij
éven de wind
door de pijnbomen
een hagedis ritselt
het is stil en heet.
Kijkend over de zee -
onbeschrijflijk is het licht -
weet ik van hier
voeren drie Schepen
naar Ilios.…
zelfbevlekking op het strand
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 796 je wil niet weten
hoeveel mensen
hoeveel zoutjes
aan het hete strand
in één dag eten
op hun stoelen
lakens matten
of gewoon op zand
witte uitslag
op de huiden
in vette vlekjes
als bij kaas
gesloten oogleden
dicht gepekeld
in scheveningen
zeggen ze laconiek
die zijn gaar
voor de visfabriek…
Je koude lijf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 370 je rotst
en brandingt
veel te vroeg
je koude lijf golft
al de warme kusten
zag het schuim
waarin je overslagen
rusten toen zij de
hete stranden kusten
met de afgelopen winterkou
de onverlaat die
nog een pootje baadt
trekt zich snel weer terug
de kilte is door tijdgebrek
van lentes zon nog niet gevlucht…
Een vallende ster verslonden
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.246 Het was weer eens bloedheet geweest;
het strand lag vol met mensen.
Op straat liep zelfs geen mierenbeest:
het zou die hete zon verwensen.
Na een paar uurtjes zon en strand
kwam ik gebruind weer thuis
zette wat rommel aan de kant
en leven werd weer lekker pluis.…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 2.560 Natuurlijk kom ik
terug, zei je
en pakt de stoute
schoenen
ga maar, ga maar
en tart mijn tere
ziel
loop langs de zilveren
stranden en waai de wind
die zacht je
ogen kust
en leg je lege lichaam
in de duin, die afscheid
heet
ga maar, ga maar
ik zal je later
zoeken.…
aangemeerd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 705 aangemeerd waar geen golf
geen teken van de overkant
niets dan dauw over land
uitgespreid, mij welkom heet
grenzeloos verlangen wordt
beteugelt door terughoudendheid
angst is een ander woord
voor extreme breekbaarheid
een vlaag verlaat als wind
een groet vaart tot strand
waar ontvangen tot danken werd
een streling kon nooit zachter zijn…
Monnik aan zee
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 361 Nu pas mag hij monnik heten.…
Ik denk denk ik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 153 Ik denk denk ik,
dat ik nu niet dichten wil.
Gedachten verschijnen toch.
Daarna drijven ze als wolken,
die van hier naar ergens gaan.
Mijn gedichten schrijven zelf.
Nee, dichten doe ik niet.
Er wordt in mij gedicht.
Wat doe ik dan wel?
Dat is een vraag,
die ik niet stel.…
Pierepaaiers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 564 Van drie kilometer strand
van Hoek van Holland
mocht vanwege hevige trek
in geulen en gleuven
niet worden af gezwommen
Nu weer wel
wij mannetjes
werden met drommen
na heet in pannetjes
te hebben liggen steuven
tot in het diepste
der diepten verwacht
Meteen liep het bij Pier Zuid
met fluiten de spuigaten uit…
Dagje strand
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 148 We gaan vandaag naar Zandvoort bij de zee
Een dagje zwemmen en wat pootje baaien
Of in een kuil ons lekker bruin te braaien
We nemen broodjes en ook koffie mee
Daar komen jongelui het strand opstromen
Ze willen toch niet op de koffie komen?…
Het blauw bazuint
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 123 in de opmaat
hoor je kabbelende
tonen van de zee
het blauw bazuint
in weidsheid rond
trompetten schetteren de zon
violen spelen
rullend zand pauken
zinderen het hete strand
in koperrood
golft de finale aan
met witte echokuiven
dan draag ik je naar zee
het zomerse orkest speelt
stil de avondkoelte mee…
HETE POOTJES
poëzie
4.0 met 3 stemmen 3.652 Het liet het beestje los, en ‘t loech
de traantjes uit zijn oogskes,
en zei ‘t: "Het beestje is schoon genoeg,
maar ‘t heeft zulke hete pootjes.
(december 1860)…
ZO HEET
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 79 (haiku)
ze is uitdagend
ik wil haar wel graag nemen
maar ijs maakt mij dik…
Bruid en bruidegom
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 332 Als ik neerhurk in het roodgekleurde
avondlicht
mij de tranen druipen langs ‘t gezicht
Ga ik als een volwassen bruid
naar mijn geliefde uit
Zo vurig heet dat ik mijzelf vergeet
de hemelgloed
die alle heiligen stralen doet…
Toblerone met Matterhorn
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 Op de verpakking van de Toblerone
Wordt binnenkort de Matterhorn vermeden
Terwijl tegelijkertijd wordt gestreden
Dit ziet met in Zwitserland als gewoon
Tussen zowel voor- als tegenstanders
Zwitsers en vooral hun medelanders…
verlangen (2)
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.788 brandend verlangen
smeulende onrust
dampende woorden
vurige strijd
heet is de adem
van kokende sappen
warm in handen
bevroren in tijd
geef mij de zomer
de zon en de stranden
de zwoele verliefdheid
van twintig jaar jong
zand kruipend plakkend
op schurende lijven
parels van zweet
als eeuwige bron…
Texel als schakel van het Wad
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 Zittend op het Texels strand
speel ik gedachteloos met het rulle zand
terwijl de indrukken hier opgedaan
in een visioen aan mij voorbij gaan.
Dit eiland in de schoot van de Noordzee
dient als buffer voor Neerlands ree
is een schakel in een keten
die te samen Wadden heten..…
Stil strand
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 146 ons mooie strand
en levendige dorp
heeft uitgestorven straten
de zee is kalm
alsof ze vredig
zo verlaten
haar golven van gemoed
kan laten stromen
uitgerust aan een rustige kust
ons stille strand
blijft onvermoeibaar wachten
niets veranderd wat is verankerd
in ons hart
zo dromend langs de lijn
weten we waar we trots op zijn…
[ Wij zijn als het strand ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 Wij zijn als het strand
en de zee: jij gaat nooit weg –
en ik kom terug.…
PÉTANQUE
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 40 Het staat op zeven stranden Normandië
te bevrijden. Het heerst, want ’t is nu daar.
Zand glijdt door de vingers en het kucht.
De hoest geeft bloed, dat kan geen kwaad.
Het is dat ontwaken. Wat een kankerboel.
Het strand van het verleden heet toekomst,
de zee was net nog het heden, het loopt op tijd.…
Veel te heet.
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.481 Mijn vriendin vindt mij een grote nul
en zegt "te heet? Dat is flauwe kul"
"Ja maar" zeg ik "het is veel te heet.
Ik glij er vanaf door al dat zweet.
Maar misschien gaat het morgen beter
en ben ik dan geoefend zweter,
die zonder er vanaf te glijden,
jou naar een hoogtepunt kan rijden.…
Heet
snelsonnet
3.0 met 32 stemmen 2.852 Zo'n twee jaar terug, u zult het nog wel weten
De warmste februaridag van 't jaar
Toen kusten twee stuks royalty elkaar
En werd meteen een hittegolf gemeten
De tijden zijn verhard - we moeten door
En pram van Janet voor een nieuw record!…
Wat is het heet....
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 444 Wat is het heet, want zelfs de mussen gapen,
ze vliegen niet maar zitten moe op 't land;
alleen de mensen hebben geen verstand
en denken zelfs bij nacht nog niet aan slapen;
ze klagen maar alleen over die hitte,
vergeten dus ook nog van stil te zitten.…
zo heet ik
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.018 In het hoofd
schemert het wat vaker
en helderheid vervaagt
wanneer afscheid nemen
overheerst
kaal het landschap
waarin ik mij bevind
leven zo afwezig lijkt
tot een vertrouwde stem
mijn naam weer noemt…
voor haar wil ik heten
netgedicht
2.0 met 53 stemmen 2.858 Liefdes schreeuwen
ontaard in kwetsbaar geven
zo laat ik jou in mij leven
meanderend handenstrelen
oneindig verlangen
naar jou diep in mij
laat je in mij vrij
en voel je in mij leven
door jouw oneindig liefdesgeven…