317 resultaten.
Mijn lieveke open je deurke en lach
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.958 Die zie ik van ver als ik zingende kom
al over de heide gegaan,
die zijn lijden vergeet en zichzelf niet meer weet,
nu een lente van liefde ving aan.
Zo wijd is de heide en de berken zo fijn,
ze blinken in 't goudene licht,
en licht is mijn hart in de licht-blije dag,
en licht is je lieve gezicht.…
de heide liegt nooit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 258 want alles komt uit, zelfs al
brengen de kraaien het uit
werd hij een nieuwe schakel
in de keten van het weten
dat misdaad niet loont
en de heide zinderde verder
in haar weergaloze eindigheid…
Heideschoon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 reageert
De heide is je toevertrouwd
In zonnegloed en mistige kou
Jeneverbessen gedijend als Hollandse cipressen
Natuur schonk levenslessen…
Bloeiende hei
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.478 Nu is de heide blij getint
Met paarse bloemenkleur,
Nu is de zoete heidewind
Vol zoele honinggeur,
Nu gonst de aarde van 't gebrom
Der bijen wijd en zijd,
Nu is de hoge lucht alom
Eén blauwe zaligheid...…
Daar ginder, al over de heide
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.313 Daar ginder al over de heide
was weelde van leven en lach,
mijn ogen keken zo blijde
dank, dank voor deze dag.…
Paarse Velden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 304 de vele regen bracht iets moois
we zagen het in Dwingeloo
dwalend door bossen en heide
zagen wij de paarse pracht
kochten ook nog een potje honing…
België leest paus de levieten
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 224 Safe sex is dus enkel voor de heiden.…
Am Südheide
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 322 een schot
voor de boeg
dan bulderen
de kanonnen over
de heide
doffe ploffen
symboliseren veiligheid
oefening baart kunst
zegt men dikwijls...
laat de Russen
maar komen…
De blauwe kiek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Winterse velden
Natuur lijkt in slaap
Ganzen in V-vorm die voorbij snelden
De schaapskudde en een bijna verdwaald schaap
Langs akkers, graslanden en heide
Een roofvogel die z’n vleugels opzichtig uitspreidde
De zichtbare witte stuit
Turend tussen de heide en losse aardkluit
Zwevend laag over de grond
Waar menig muis z’n einde vond
De blauwe…
van god los
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 554 ik ben een heiden
zegt men in gelovige kringen
ik nam slechts afstand
mijn kat krabt aan de deur
naar het avontuur van de gang
moet ik haar tegenhouden?
als openheid
dichten inhoudt
dan haak ik af…
wind
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 160 de wind die ooit dit veluwse land
in ijzige strengheid formeerde
waait nu als een warme streling
door mijn haren en mijn heide
subtiele paarse geurigheid
wolkt tot de verre einder…
saaie dagen.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 124 druiven roken
sigaretten melken
vlees drinken
slapen op de plank
dromen oppotten
alles op z'n kop
zetten om werkelijk-
heid te verslaan
als een bezeten
journalist.-…
Dag lieve geschilderde dag
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 88 Mijn nu ledige hoofd overziet de beelden,
uit oude omgevallen bomen de nieuwe loten
deze gebeeldhouwde boomachtige struiken
onder het witlila-hemelsblauwe op deze dag.
Die boom, haar zijkant, de vormen van een lijf
met uitgestrekte armen naar de hemel alsof zij
'n grote omarming zou willen ontvangen van tijd,
kijk haar takken,ze zwaaien boven…
De Zwerver
poëzie
3.0 met 4 stemmen 972 De heide ontrolt haar bruine vacht
langs de eindloze avondvlakte,
waarop een grauwe wolkenvracht
in klamme neevlen zakte.
De raven gieren krassend rond,
loom zwoegend door de locht,
en stuwen traag ten horizont
haar hongerige tocht.
Waar ligt nu ’t doel? Waarheen de gang
al door die woeste heiden?…
kikker
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 541 ik hoorde van vertrouwde zijde
er kwam een kikker in de klas
hij schreide met zijn bek wijd open
dat geen pastoor hem wilde dopen
al schreiend brouwde hij een plas
verdronk en stierf als heiden…
vleugellam
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 ik hang niet
biddend boven
de grond
noch vlieg
ik over
de heide
ik foerageer
noch eet ik
nachtvlinders
of een
dikke rups
vleugellam
zing ik onvast
wat deuntjes
en als ik
praat dan
stotter ik…
Stilte
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 337 De stilte van de heide, de witte berken
die me bekoren en doen dromen;
waar zijn de jaren toch gebleven dat
ik er zo graag wandelde, uren niemand zien.
Nu ben ik ouder en wil weer andere dingen.
Ik kan de heide zelfs niet zien nu, enkel
naar de beelden kijken in mijn geest.…
december
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 463 druipende bomen
in een verstild bos
de heide ingestopt
onder een grauw sneeuwdek
boven de grijze mist
roepen ganzen naar verten
onzichtbaar aanwezig
achter bosranden verscholen
in nevelig niets…
De maanschijn hangt
poëzie
4.0 met 3 stemmen 864 De maanschijn hangt, als een brug
op zuilen van kristal,
over een vale heide
onder de eindloze hemelhal.
Naakt en bloot de wijde heide...,
als een kerkhof naakt en bloot...
Is dat de slaap des Winters?
Is dat de slaap der Dood?…
Heidezoet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 Paarse kleuren larderen het leven
In de bloeiende heide die je zag
Jonge konijnen die er spelen.…
Fochteloërveen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 veen
Een hagedis die tussen een heide-pol verscheen
Libellen zwevend over een veenplas
Eentje die de pineut was
Gevangen door Zonnedauw
Het plantje toonde geen berouw
Fochteloërveen
Telkens als je er weer verscheen
Genietend om vogels te kijken
Een nieuwe tocht, dat zal je wel wat lijken…
Machtige Strijdster
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.055 Over de heuvels
over de heide
Zie ik mijn machtige strijdster rijden
Ze vecht met reden
Ze vecht voor vrede
Tegen kwaad,
ongeluk en haat
Loof Mathilde, wie het kwaad vergeldt
Lof, lof,
Ik hou van mijn Mechteld…
Profetie
gedicht
2.0 met 71 stemmen 41.993 deze mensen
zij zullen zeventig
jaar worden
weer andere veertig
daarna
in hotelkamertjes
ziekenhuizen
op de heide als
de zon schijnt
zullen zij
stuk voor stuk sterven
zonder zich te realiseren
dat ik het voorspeld heb
-----------------------
uit: 'Zoals wij', 1965.…
Als de heide bloeit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 875 Er ligt een heideveld in het bos
dat gul haar paarse weelde bloeit
waarin insecten diep verzinken
als zij verzot het lokken drinken
dat als een gouden glimlach vloeit
Vogels fluiten een trillend lied
in flirten naar de warme zon
omdat zij een nieuwe dag begon
toen de nacht hen koud verliet
Beuken lijken zich te strekken
alsof zij met…
Van heide en sterren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 426 blij
Minuten die zich moeiteloos plooiden
in een waar geworden droom
de ranke grassprietjes tooiden
het spel zonder rem, zonder toom
Een roek kwam en streek neer
in het geschilderde licht van de dag
zag goudvinkjes getooid zonder veer
en over de heuvel schalde zijn lach
Wolken van vleugels, niet te versperren
golfden en kwamen van heide…
Van heide en sterren
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 916 dwarrelde vrij
Minuten die zich moeiteloos plooiden
in een waar geworden droom
de ranke grassprieten tooiden
het spel zonder rem, zonder toom
Een roek kwam en streek neer
in het geschilderde licht van de dag
zag goudvinkjes getooid zonder veer
over de heuvel schalde zijn lach
Wolken van vleugels, niet te versperren
golfden en kwamen van heide…
Gestoord heiden
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 158 wil opleiden
andere leren en overtuigen
dat in dit geloof het gods wil is
als mensen moeten lijden
religie is een mondiaal geheel
en wereldwijd betekenen
christenen niet zo veel
op de markt van geloven
heeft christendom ook één kraam
daarom maar gepast bescheiden
omgaan met die naam
noem mij maar kerkganger
of bijbellezer of gestoord heiden…
Waar(heid)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 ik plak overal letters
laat vogels uitvliegen
in de hoop je te vinden
fiets ik door straten
schichtig om me heen kijkend
driftig zoekend
naar een glimp van
jouw onbevangen glimlach
zodat rust wederkeert
in mij…
NIET IEDEREEN KAN HEIDEN ZIJN
poëzie
5.0 met 2 stemmen 455 Niet iedereen kan heiden zijn.
Daartoe hoort kracht en moed;
een vast geloof in zon en wijn,
en blijde lust in ’t bloed.
Niet iedereen voelt zijn verlangst
voldaan op aardes schoot,
schrijdt door het leven zonder angst,
en zonder klacht ten dood.
De aardeling heeft aarde schier
Te moederlijk verwend.…
Opnieuw de heide
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 De heide blakert onder 't zonlicht
en kleurt de horizon met paars dat
als een ruwgewolde deken
een vreugde is voor wie in kou en
zuchten ademhaalt. Ze bloeit en schittert
en lokt bijen ver van hier om
't zoet van honing te vergaren
nog eer de winter komt en alles weer
in stilte toedekt, grijs en grauw.…