Alle inzendingen over hel OR hemel OR brand

heb de hemel bestormd op weg naar succes met het mes in mijn rug helse poorten geopend me gebrand aan het laaiende vuur en moest terug terug naar het hek met de puntige staken en de krakende deur van mijn huis kuste vragende ogen schudde hun handen vond in gezin en familie weer thuis maar als de maan vol oranje opkomt slaat weer…

geluk maar al te saai Als hemel en hel eens ruilen konden Het maakt het leven niet minder fraai Ketters heilig, vroomheid een zonde Egoïsme als eerlijkheid beloond Ongelovig leven in werkelijkheid Wie zou er dan tot god worden gekroond…

ik blaas glas tot scherven die venijnig openhalen wat eens was gerinkel van herinneringen meet volume van het gas dat glas doet bollen in de ruimte die jij gaf glazen beelden tollen draaien sokkels in vernieling knappen als een ruit ik pas niet in de transparante tolerantie en breek uit geef mij de hel de geilheid van de stoeipoes…

pak stukjes hemel om de hel te blussen mijn bestaan te sussen met vagevuurmuziek geen rappers meer slammers hitsen op verzuipen in geluid performen slechts verdriet ik beluister het geboortelied dat liefde heeft gebracht want zacht is onze poézie die raakt en gevoel in mensen doet ontwaken lentes weer laat komen in vele warme…

niks eeuwig branden in de Hel gewoon het eeuwige Energie-rijk!…

ik klopte aan de hellepoort het vuur deed open verbrandde insgelijks onschuld en wat knopen die bonden het bestaan ik ben gegaan op een levenspad vol sloten zij gingen nooit vanzelf open versleutelde de mogelijkheden die ik had helaas nooit paste wat tot ik jouw deuren zag jij was niet gesloten stond altijd open ik heb me…

Tussen hemel en hel voltrekt zich het eeuwigdurend tegenspel. Het tegenspel tussen het goed en het kwaad, dat een sereniteit van de muzen overstemt en luistert naar Wodans dictaat. Tussen hemel en hel voltrekt zich eindeloos spel.…

zomert hier bergt in smalle wegen weet op tijd nog gas te geven voor de rail ons vangt en volg de kaart die jij met liefde hebt geschreven wist de ravijnen voelde me de kleine in dat perspectief ik heb je lief gooide lijnen die ons hielpen te ontkomen aan dat diep we gaan toppen in een vergezicht dat uitgaat boven bergen hemel…

geschrokken zit je met de brokken stuk in je lijf gebroken gebruik en verder uitgesloten ze beloven niets hangen je op aan tijd laten je bungelen in hoop tussen hangen en wurgen ze vieren en trekken tot de strop je laat verrekken in hun zee van tijd je ging voor de hemel die weg ben je nu kwijt…

Ik geloof heilig in een echt en hecht buitenaards leven wat gevuld, gevoed wordt door geleefd aards leven of je het de hemel mag noemen betwijfel ik want er was genoeg 'hemel" op aarde en de hel, de hel dan ach er was te veel 'hel' op aarde ik praat niet meer over hemel of hel maar over 'het heelal' voor ons allemaal maar zonder boom…

zij wisten van de goot maar waren ook diep devoot in het beleven van emoties waar de essenties liggen in het nog dieper voelen dan mogelijk in eerst nog even de hel dan het opgieten van pure liefde na het eerste sissen van de lage lust voor het extraheren om iets van het goddelijk zichtbaar te maken uit het intens hemelse…

De Nacht valt over de schaduw Takken van de boom Rijken tot hoog in de hemel De sterren Door iedereen gezien Zo ver weg Theelichtjes Op de bladeren van de boom Brand! Brand! BRAND! De schaduw doorbroken door een vonk De wereld Zweeft…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

of hemel leidt als leven niet een teken geeft van redenen om door of dood te gaan.…

Vandaag op de honderdste dag het elfde uur dat je mij verliet om een patatje zonder te halen bij 'Venetiaan' gedenk ik jou en huiver Hoewel aangegeven als vermist vond men geen spoor van jou zelfs geen deeltjes DNA terug Uit het buurtonderzoek bleek dat je verdween onderweg Nu om kwart voor twaalf zou ik als jij willen gaan opgaan,…

geboren in de onderwereld een hel nooit gezien nooit ingezien getogen in de wereld een hel nooit gekeken nooit bekeken herboren in mijn wereld de hemel gezien en ingezien de wereld opnieuw bekeken een hel en een hemel ineen allebei hier op aarde maar ooit trekt de hemel weg en daar zal ik bijzijn in de hemel zal ik wonen in de…

en de hel…

zie hoe zij zich in eindeloze deining wenden en keren naar vrijheid tot het web dat hen in grijze mijmering vasthoudt losscheurt als lichte wolkenvlucht na de hel hun hemel gaan ontdekken…

ze zal haar lichaam schenken aan hel of hemel. onder haar huid leeft Galatea streeltjeszacht, hard als glas. (ik wou dat ik haar troosten kon, dat ik Pygmalion was.)…

Een dominee uit Klarenbeek Hield elke week een donderpreek Met vuur en bliksem van de kansel Gaf hij zijn kudde een pak ransel Maar toen hij eens de show weer stal Kreeg hij zomaar een hartaanval Hij stierf en bij de hemelpoort Had Petrus al van hem gehoord “U komt uit Klarenbeek? Die Herder? Helaas u moet een poortje verder!” Dus de moraal…

verbaasd wat kleding schikte ogen afgewend om niet meteen zich dood te schrikken van hemel naar hel gaat snel…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

De hel, daar branden verdoemden. Verdoemd is geen mens. Verdom ons niet. Het hemels paradijs, daar schijnen heiligen te wonen. Wij zijn daarvoor veel te goed. Ons vagevuur is middelmatigheid. Is waar we leren moeten, wat liefde is. Wat kwaad. Wat goed.…

zoals zij erken geen machten die me dwingen om hetzelfde lied te zingen jong geleerd dat branden in de hel al is gereserveerd…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

je balanceerde op de top wereld aan je voeten alle remmen los reikte verder naar de hemel maar het aardse brak je op verloor evenwicht de tijd uit zicht stortte als lawine in het diepste dal zag de hel brandde vingers aan het vuur tot in het laatste uur balancerend op de rand krabbel je omhoog op weg maar nu naar de andere…

De zee wind,golven banen van schuim vluchtig en toch taai als stroop wanhopig vasthoudend tot verdord, verdroogd ophouden te bestaan.…

Kinderarbeid is verboden Zelfs in de hemel Mag ik hopen Verdomme Neemt Hij tot zich Neem mij Roep mij Laat mij eeuwig branden in jouw hel De hemel loop ik mis Terug het kleine kind Jouw stilte is diep Het spreken oppervlakkig ‘Rouwen vriend Volgens Kübler-Ross’ Heeft U haar gekozen Om te spreken Uiteindelijk te aanvaarden Maar luister…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…