Alle inzendingen over hel OR loslaten OR gevangen

In nevelen gehuld zie ik je dagelijks nog lopen, wenkend van die verre overkant. 's Nachts zit je tussen de sterren weggekropen, en bestrooi jij mij met betoverend zilverzand. Ik reik dan vanuit mijn dromen naar boven, vang het op met slechts één hand. Want de andere hand hou ik gesloten, die is voor jou fotootje hangend bij mij aan de wand…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

Je bent gevangen in een kooi De dromen mogen niet leven Stil glijden je dagen weg Je bent gevangen in liefde Die je in een web heeft misleid Nooit was dit jouw keuze Je bent gevangen in die keuze Doortrapt en heel gemeen Die andere liefde was zo dichtbij Je bent gevangen in een kooi Zal je ooit de sleutel vinden?…

Nooit heeft een mens een dier meer liefgehad dan ik jou En nooit bestond er een trouwere liefde dan de jouwe En nee nooit zullen twee zielen dieper met elkaar verbonden zijn Jou loslaten is door een hel op aarde gaan Jou loslaten is pure liefde in zijn zuiverste bestaan Jou loslaten is het meest wrede en het meest liefdevolle…

Liefde is eenvoud De eenvoud van een heel verhaal gevangen in één woord, van een wereld van gevoelens gevangen in één blik, van een diepe dankbaarheid gevangen in één gebaar, van thuiskomen na een lange reis gevangen in één blik.…

Angstzweet, kippenvel Geen keus dan doorgaan Elke dag een hel - Gevangen in een rotbaan…

Langzaam Héél subtiel Opbouwen Genieten Intens ervaren Opwinden "Teasen" Laten wachten Smeken Tijd rekken Opzwepen Gek worden Kronkelen En dan... Vol overgave Alles loslaten Samen Met jou.…

loslaten het mooie moeten loslaten het warme weerloos laten gaan doet verstillen en verkillen alleen verleden blijft bestaan herinneringen zijn geschenkjes voor wie die wil verwerven laten dat mooie leven levend loslaten is een beetje sterven…

als je vasthoudt wat jou loslaat grijp je mis als je loslaat wat vasthoudend een belemmering is kun je vast los gaan…

Als iemand je geen liefde geeft, je pijn doet of geen respect voor je heeft, dan moet je loslaten. Als iemand je hart heeft gebroken, vreemd is gegaan of je heeft voorgelogen, dan moet je loslaten want diegene die is jouw liefde niet waard. Een heel moeilijk iets uit het leven is verlies, mensen waar we om geven die heen zijn gegaan.…

Autisme en nóg eens autisme, ik voel me beroerd, héél erg beroerd van alle onmacht. Soms vloek ik hardop en later zit ik weer op mijn knietjes te bidden om vergeving. Ik kán mijn kind niet loslaten en ik wil het ook niet! Maar het móet een keer en ik vraag me af of de natuur dat zo geregeld heeft.…

Ik bedek je ogen met een zwarte lelie, de wereld is er vol van om in te verdrinken, gebaard uit de spirit van de vrije aarde, de zachte moedermond waaruit we zijn ontsprongen. Zij verstond de lessen, die haar zijn ontnomen, ze ontstonden in een achteloos gebaar, private beweging van gefascineerde teksten in altijd gepavoiseerde choreografieën…

Het kan me zomaar overvallen, weemoed omdat de blaadjes vallen, ben niet depri of anderszins, maar als ik die blaadjes vallen zie ginds, kan me zomaar overvallen dat weemoed gevoel, niet depri maar weemoedig, snap je wat of ik dan bedoel? Zodra de zon zijn stralen weer laat zien, is de weemoed weer verdwenen misschien ?…

het was geen vlucht je laatste zucht slechts een verplaatsen in uniek verbazen alleen de andere ogen keken ongerust enkele heel opgelucht na jouw loslaten je ziet ze staan uit die kring ben je weggegaan voelt hun verdriet maar weet jouw leven niet voor niets…

Gevangen in je eigen brein Gevangen niet echt meer een bewustzijn Gevangen Wat doe ik eraan Gevangen Laat het maar gaan Gevangen Ik wil hieruit Maar ik weet niet hoe 't Lijkt wel of ik alles vergeet 't lijkt wel of ik niets meer weet maar ik wil zoveel zeggen proberen het uit te leggen maar de woorden zijn weg 'k weet niet meer…

Met betraande ogen, kijk ik door het raam Zie buiten alles weer open bloeien, Alles krijgt weer kleur, Toch voel ik me opgesloten en alleen, Gevangen in mijn pijn en verdriet. En hij die de sleutel heeft, beseft het niet.…

Ik tel de dagen van mij af de uren, de minuten, seconden die u van mij scheiden, de woorden nog onuitgesproken en bewaard als opgelegde wijn van een goed jaar Ik ruik de geuren van de kazen Beklopt door u, beluisterd, omgedraaid Voel de zachtheid van uw strelen uw harde werkhanden tegen mijn onbeschermde huid van papier Nog even dan proef…

gevangen in m'n eigen lichaam schreeuw ik het uit laat me vrij ik wil hier niet zijn zonder al teveel succes probeer ik te ontsnappen in werelden die niet de echte zijn ik sla tegen de muren van mijn gevangenis en schreeuw hulpeloos om vrijheid zonder dat het helpt want naar mij word niet geluisterd maar wanneer er word geslapen dan ben…

De zon schijnt erg vrij maar met wolken ervoor is mijn vrijheid voorbij…

De zon schijnt erg vrij maar met wolken ervoor is mijn vrijheid voorbij…

Hulpeloos aan de rand van liefde hangen, ik was vrij, maar nu gevangen. Het wagen aan een leugen, angst en pijn paraat, geven van de trots, mensen vol met haat. Geef me tederheid, liefde en verlangen, houd me vast, niet gevangen.…

ik beitel kou in stenen harten als gevangene van mijn geest maar de wens ooit te ontsnappen is nog nooit zo sterk geweest…

Hulpeloos aan de rand van liefde hangen, ik was vrij, maar nu gevangen. Het wagen aan een leugen, angst en pijn paraat, geven van de trots, mensen vol met haat. Geef me tederheid, liefde en verlangen, houd me vast, niet gevangen.…

een daverende stilte geleidt mijn oog naar jouw schaduw het gordijn vlekt het toneel als was je menselijk schuw of zomaar te veel een schijnwerper snijdt cirkels, vangt jou als jij eens, onverhoopt, vluchten zou…

haar sierende kleur was beurs in tinten blauw tot paars niet haar voorkeur voor omslag zij prefereerde gebroken wit de inhoud boeide hem meer dan haar lief was in zijn aandacht gevangen verstilden haar zinnen zorgvuldig werd ze gespeld terwijl zij verlangde naar de epiloog zodat ze eindelijk kon vervagen tussen nog onbeschreven vellen…

gevangen in je web van verslavende liefde wil ik enkel nog je prooi zijn…

Als ik in mijn kooitje zit en ik kijk in de lucht zie ik de andere vogels en sla ik een diepe zucht. De tralies zijn er altijd tussen hen en mij ik voel mij ongelukkig waarom ben ik niet vrij? Al was het maar een uurtje dat ik mijn vrijheid kreeg dan voelden mijn leven beter en niet zo erg leeg.…

Nooit is het straks Gisteren of morgen Altijd is het nu Heden is de eeuwigheid De snelheid van de tijd…

In het glas valt het leven niet op de dagen deinen maar wat voorbij. Ik droom van een opening een knik in de kabel die muren laat beven. Ik speel met kleine mensen knikker met emoties schrijf de sleurslang weg. Ik heb de sleutel maar ik kan de deur niet vinden.…