zij hebben
alles uit de kast gehaald
voor de finale
afrikaanse trommels
zwiepen ritme
de slagsectie gaat mee
pauken donkeren
roffelend spektakel tot
de hemeldeuren open gaan
maar het mooiste moment
is niet de laatste tel
de stilte die volgt
is dat oorverdovend wel…
Gouden zon
schildert wolken en horizon
in parelmoeren kleur
dan gaat ze langzaam onder
en sluit haar hemeldeur
wind laat het lover zwijgen
alle geluid verstomd
en in stille omarming
verglijdt de nacht
tot de morgenstond
weer op ons wacht…
stel dat sprake is van vogels
die geen brood lusten
op verlaten terrein
als zeewier in waterzucht
krijg het op de heupen
hang aan lippen
verdwijn in borsten
een heldere kaaklijn
met vertanding langs
hemeldeuren in beweging
staar naar gewelven
klassikaal, zonder omhaal
spreek in zeven talen
zwijg over de gedachte alleen…
Er zijn hemeldeuren
waar je binnen mag.
Er is licht en luister,
veel meer dan je denkt.
Dring maar door het duister
tot de zon je sterkt.
Vlieg maar naar de hemel
met een forse slag,
waar je 't aards gewemel
even missen mag.
Geef jezelf eens vleug'len
in je moeizaam lot
en stijg boven heuv'len
naar het licht van God.…
En dus ging Lei bij de hemeldeuren
om toegang zeuren.
Maar ook daar was geen plek vrij
voor onze flierefluiter Lei.
Vragen, smeken, vleien; niets mocht baten.
Petrus wilde Lei niet binnenlaten.
Toen smeet Lei zijn tas de hemel in
en sprak de magische zin:
“Nu Lei in de zak!”
en Lei had onderdak.…
183
Bezig met laden