Alle inzendingen over herfst OR bomen OR donker

Als je dat weet, komen de jukbeenderen Vermoeid en scherper in je huid te staan En je zult zijn als een boom in de herfst Waar stam en takken doorheen schemeren Als een niet meer te verbloemen vergaan.…

Donkere wolken blijven. De dag lijkt te twijfelen, voordat het avond wordt. Bomen houden bladeren vast, terwijl de herfst valt. De winter is niet. Vorm kan niet zonder leegte. Onzin nooit zonder zin. Zwart niet zonder wit. De wereld blijft prachtig mooi, terwijl het almaar grijzer wordt. Achter wolken blijft lang licht.…

Als de woedende noordwesterstorm de knokige, oude boom dan eindelijk genadeloos uit zijn zomerjas joelt, kijk ik machteloos toe hoe hij zijn bange, gewonde armen wanhopig ten hemel richt en niets anders kan doen dan zwijgend, meebuigend toegeven aan het valse lachje van de Grote Woelewaai.…

Het is er herfst voor. Mijn boom en mijn raam ervoor.…

omdat in het denken iets verblijft geheim dat we delen met de bomen.…

wat kan de herfst mij nog vertellen over vallende bladeren over de kraaien die in de bomen luidruchtig zitten te vergaderen over de reeën die hopen op hun vlucht de schietgeile jagers te kunnen ontlopen over de vos die een prooi verschalkt over een verre ezel die het melancholieke geluid van de herfst uitbalkt wat kan die toch zo adembenemend…

Er is al herfst in de lucht er is al herfst in de kruin van bomen Er is wind uit het westen er is regen als zijn compagnon Nog is er een nazomerboom,schuilplaats voor het grazend vee koe of paard Nog even...en ik zit bij de open haard hoor het knappen van haar takken.…

mijn boom spreidt vanuit het donker zijn takken open in het laaiend licht van liegende reclameborden ongezien ongehoord noordwaarts zuidwaarts glijden auto's in kolonne voorbij…

Herfst weerspiegelt zich in de koele waterloop Het zijn de verstarde bomen bomen zonder enig blad De bomen op rij -als tinnen soldaatjes- bekijken zich in het blauw van de stroom Het is echt een droom hierlangs te lopen m'n ogen als op steeltjes.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Nu wordt het herfst. De bladeren bruinen al wat aan de bomen, langzaam, blad na blad. Het wordt al koud en nat. Nog even kleurt het goud, nog even hoor ik vogels zingen. Maar in dat 'even' gaat het wringen, want vogels, bomen, worden eigenlijk niet oud.…

Wat is dit vreemde leven toch: onstuimig als de zomerzon of leeggehaald als de bomen in de herfst? Alleen het essentiële is er nog: het ademen, het kijken, de liefde.…

Herfst in aantocht regen klettert neer Bomen verwaaien hun bladeren nu teer Lucht van de grond geurt door het bos Konijnen die glijden over het natte mos De zon is zomermoe de felheid verdwenen Als een gedimd licht de herfst is ingetreden…

't Is triestig dat mijn droefheid thans moest komen, en lomen in 't atone van de bomen; - 't Is triestig dat het regent in de herfst...…

De herfst ligt uitgeput gevloerd in bladerpulp. De bodem is zwaar zuigt de voeten zeer. De bomen kennen geen troost in de bladval van verdriet. De takken kaal en willoos stijf de stam die ze torst. Woest walst de westenwind, de lucht geplet door donker dreinen. November kent geen genade alle zielen sterven zich dood.…

De kleur van herfst nog wit bestoven, een schijn van licht bij donkere dag. Te laat om 't hart aan iets te hangen en niemand die het nog verruimt. Mijn hand, geleend nooit opgehouden, maar warm nog tastend zoekt. Zo gaat de tijd aan mij voorbij. De herfst wordt stilaan winter.…

Toch is het volop herfst. Oude gedachten waaien, uit kaalgeworden bomen.…

De bomen zijn zich aan ‘t ontdoen van hun inmiddels bruine blaadjes ze vallen neer op gras, eerst groen maar nu een bruine waas krijgt. Langzaamaan zie je meer tak, donker afstekend tegen de lucht De geur die de herfst ons brengt is er eentje van: geluk!…

Wat ga je tekeer, wat loeit het ongekend ‘t is herfst dat weet ik wel je waait door kieren, gaten en deuren zelfs lopen gaat met jou in de rug snel! Wat ga je tekeer, de blaadjes vallen sneller rapper dan normaal zeg maar ‘t grastapijt ligt vol met wat eens groen was de bomen ogen kaler en kaler.…

Deur wagenwijd open Herfstzonnetje schijnt Mijn kat is naar buiten gelopen Alles buiten heeft een andere teint Ik aai haar met mijn voet, En zie de bladeren zweven De zonnestralen doen ons goed Al is het maar voor even Nu nog mijn tas koffie erbij Schommelen in mijn stoel Ik voel me eventjes vrij, vrij van al het gewoel…

een wat donker bruin vermoeden waait het blad van de kastanje ritselend haar aan dat de zomer allengs stilt en zich onontkoombaar in de herfst moet laten gaan…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Het is de nacht die luister geeft aan het gefluister wat zacht wijkt naar ruimte en zwicht voor de druk van het ochtendlicht…

Op een zondagmiddag zag ik de herfst komen aarzelend kroop het geel in het groen van de bomen het leven klonk gedempt met de wolken laag voor het eerst na maanden was de verte vaag een moment van stilte zomaar in een laan ik kon het zien en horen de herfst kwam eraan…

De herfst heeft zijn intrede gedaan trotse bomen buigen krom door de wind iedereen heeft zijn jas weer aan, hier en daar vallen al blaadjes. Regenbuien komen af en aan de wind vrij spel door de straten de zon piept af en toe tussen de wolken door maar ja, daar is het nu toch herfst voor…

Laten we zacht zijn voor elkaar binnenshuis, buitensluiten herfst en z'n grillen.…

wind waait boom zwaait ramen, deuren klepperen en laten wat wind binnen komen in mijn kamer herfst in de winter…

de herfst ruist in hoge sparren fluistert over het late gras rimpelt het koude donkere water een gebroken spiegel in de rode ochtendzon .…