Alle inzendingen over herfst OR kleuren OR seizoen

Herfstzon op bladeren, glinstering in rust verzonken. De dag komt langzaam op gang, gestaag gaan mensen over straat en plein. Iedere adem, hun gedachten en ogen die lonken naar het schone dat hen omrandt in het bos waar gekleurde bladeren van bomen verspreid liggen op het zachte mos. Paddenstoelen herrezen uit de grond, terwijl een pauw…

herfst kiest zijn kleuren van een somber palet waar een schilder van licht zich juist tegen verzet een blauwdruk van herfst met verlies van het blad en al wat je ooit aan geluk hebt gehad de pijn van de herfst met de kleur van voorbij de geur van geweest en het verval van nabij…

herfst kiest zijn kleuren van een sober palet waar een schilder van licht zich juist tegen verzet een blauwdruk van herfst met verlies van het blad en al wat je ooit aan geluk hebt gehad de pijn van de herfst met de kleur van voorbij de geur van geweest en het verval van nabij…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Stille aanbidding Voor de kracht der seizoenen Oorlog der kleuren…

(herfstsignaal) laatst las ik ergens dat herfst 't meest geliefde seizoen is voor de poëzie dit jaargetij leent zich bij uitstek voor melancholie als een bron voor weemoedig vruchtgebruik herfst tergt gevoelens zoals het vallend blad de tijd zal arceren en dichters aanzet tot verzen van verval…

Steeds gaan er seizoenen voorbij en zie ik de bomen verkleuren. Vol van het groene blad dan het geel met de kaal wordende takken. Als de herfst komt met zijn storm zal hij in mijn hart gaan luwen. Heel langzaam het vertrouwen in mezelf weer zal gaan hervinden. Dan zal er ook voor mij weer een nieuw seizoen beginnen.…

De herfst: een seizoen naar mijn hart een tijd in eigenheid, heel apart!…

Hoe heerlijk was elk jaar dat nieuwsbericht Dat het seizoen waarin men hooit voorbij was En dat de lucht voorlopig pollenvrij was Maar dit jaar is dat nieuws nog niet in zicht De hooikoorts suddert in de herfst nog na Het vloeit ons aan door de ambrosia…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

terwijl de herfst ons juist kopje onder laat gaan in een poel van melancholie op het tableau van mijn gemoed zijn de seizoenen nooit eender...…

koude kan er zijn ook al bloeien kleuren het hele jaar door liefde sluit geen deuren overeenkomstig het ritme der seizoenen of smelt in hemelsvocht indien sneeuw of hagelsteen rechtspreken zonder verhoor evenmin bevochtigen tranen een dood tapijt uitsluitend en alleen als de herfst daalt over lanen kilte kent geen tijd het…

nadat ik met de regen de woestijn bezoek probeer ik op mijn schildersdoek de ééndagsbloei te vangen het zal er weer om spannen of ik alle kleuren krijg die de natuur voorhanden heeft omdat ze vier seizoenen geeft slechts uren zal een jaar gaan duren waarin de lente zomert en de herfst oogst, de lange winter alles weer verdroogt…

het einde van seizoenen kleurt…

als struikspreker geniet ik van alle seizoenen in de lente groeit mijn publiek de holle weg in de zomer als schaduwkritiek op een herfst gedicht om te zoenen in een winter lang geleden schreef ik plantaardige wijsheden…

bij het bereiken van mijn leeftijd hoor ik goddank het fluiten van de vogels nog leve de uitbundigheid van de poëzie mompel ik binnensmonds en daarbij is het koesteren van een mooie dag al winst in het seizoen van de herfst blijft er niets te raden over…

de herfst is warm van kleur en heeft een speciale geur van eikenblad en mos en van kastanje de herfst is heerlijk zonder franje de herfst is nat de herfst is wind is als het spelen van een kind dat steeds opnieuw begint de herfst is als ieder ander jaargetijde prachtig is z'n eigen soort de herfst die heeft iets haastigs over zich…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

ik herfst met je mee met mijn pallet vol kleuren schilder ik de herfst neer gewapend met kwasten van ieder formaat ga ik de strijd aan met de zomer kleuren wil ik je net zolang tot dat ik je ontgoocheld heb en jij je overgeeft aan dat wat komen gaat…

Bladeren van de bomen Buiten is het fris Als de zomer na verloop van tijd weg is Regendruppels aan de takken Straten vol met rondvliegende bladeren Steden met volgelopen putten Auto’s rijdend in plassen Kinderen zie je niet meer op straat spelen Die zitten zich binnen te vervelen Ze wachten op de winter Sneeuwballen maken en tegen ruiten…

Lief groen, verbleekt. Lief groen, verkleurd. Lief groen, verkreukeld. Kleurenpracht, donkere wolken, woeste wind en snijdende regen. De zon waait voorbij. Lief groen, ik wacht.…

Herfstbladeren liggen rood en bont: een tapijt op het trottoir en in het rond. Daar waar nu kalend een boom met kleurenspel als op de wagen: de pracht van een palet. Nu zal het nog duren dagen, dat blad opnieuw ontspruit uit nieuw gevormde knoppen als zijnde ‘s winters bruid van het ongeborene. Even spant de natuur zich in, stilte, daarna…

Het jaar en zijn getijden elk seizoen weet mij te verleiden tot overpeinzing en verrukking die beurtelings strijden om de vreugde in mijn ziel dit volledig te ondergáán ónder gaan in dat palet van kleuren en geuren, in die seizoenen van koude, lauwte,…

Met de verrassende ontreddering van een najaarswind is de herfst zijn beleg begonnen. Populieren kaal als borstelstelen houden hun fierheid staande. Een seizoen op rand van verscheiden, alsof zonder bladeren de vrijdenkerij weer ruimte krijgt. Met de wiekende lafheid van een duif stijgt de dodenkou op uit de diepte van het leven.…

hoe zacht de herfst kan zijn alsof hij nu alleen voor mij is de blaadjes neergevleid met harmonie in kleuren en aarzelend het strelend zonlicht op mijn huid zo zacht de herfst en jij…

de herfst is lijden al die vergane kleuren treuren op de grond…