Alle inzendingen over herfst OR winter OR zon

ze dragen de herfst nog vaag terwijl de winter zich reeds vertaald in koude windvlagen die het nog omvattende naar zich toehaalt…

Het leven is als de seizoenen: Ontluikend als de lente Frivool als de zomer Kleurrijk als de herfst En ingetogen als de winter…

De laatste bladeren vallen nu af dwarrelen weg drijven mee met de herfst de winter in…

het was nog lang geen winter de herfst nauwelijks start voorbij maar het avondrood dat lonkte als het vuur tussen jou en mij we zochten bei' de warmte op in de luwte van voorwinters nacht waar de zon in kim verdronk de herfst nog werkte aan haar pracht van talrijk' duizendkleurige bladeren lichtend als parel'n in schuwe zon die bij…

Quil u van hart tot hart hier welkom heten tis beter zogezeid dan één op één u moest verdorie anders toch us weten hoe vaak mij voor de mond komp wattik meen Durris al zo veel ongein in de zin en daarenbovendien nog per gezin ook tienmaal zoveel onzin in de gein dat Son en ik u graag ten dienste zijn We maken zo met alle Nederlanders…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

zelfs geurverliezend beroeren zij weten een plukkende herfst met schoonheid te misleiden zich met gratie de winter in te vlijen…

Winter Zomeruur Spring'tij ont-regeld uurwerk Herfst blad schrijft lente…

herfst kleurt de bomen vogels verzamelen ik lig te dromen dat het nog steeds zomer is maar ook mijn haren verkleuren ik vergeet ook al eens wat wat kan mij nog opbeuren nu het bijna winter is daarom blijf ik dromen dan zie je heel goed het groen van de bomen en voel je de stralende zon maar als de storm opsteekt ontwaak ik uit mijn…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

zo wat van die dagen loop je gewoon door het bos en je denkt het is nu herfst en al bijna winter morgen loop je daar misschien weer maar op een dag ben je er opeens niet meer en daar denk je dan aan terwijl je daar nog loopt in die mooie herfst zou ook zomer kunnen zijn zo in leven als je steeds bent…

te rekenen naar de hoeveelheid eikels die deze herfst voortbrengt wordt het een ouderwetse winter met strenge vorst en sneeuwpret gerekend naar het aantal eikels dat in de categorie –mensen- steeds vaker zijn opwachting maakt zou het winters zijn het hele jaar…

Ik ben de zon, Die met warmte naar jou kijkt, De maan en sterren, Aan de hemel Ik ben de wind, Die zachtjes jouw naam fluistert, De roos, Een bekende geur Ik ben de regen, Die jouw tranen weg wast, De herfst, winter, lente en zomer, Allen in èèn Ik ben degene, Die altijd achter jou staat Jij bent, Nooit alleen…

Oktoberlucht verzonken nu naar de winter snelt. Uit: ‘Herworteld leven’.…

in lange dagen zomeren danst zon het ballet zonder schaduw op een zinderende einder kleuren herfsten in warme barokke volheid op het grote meestersdoek ijle tonen winteren als kristallen rinkelen in de felle kou van het hoge blauw alleen lente is uniek zij creëert het eerste pril en groen exposeert zich in ons hele doen zo zet…

... en ook deze herfst zal voorbijgaan een herfst in lockdown geleefd... onze plannen met herfstblaren opgeveegd kijk ik angstig op een harde winter aan zie een bos met zwarte skeletten staan daar heeft het virus zich gretig uitgeleefd en ook deze herfst zal voorbijgaan een herfst in lockdown geleefd...…

de winter staan…

De zon breekt af en toe door. De eerste bladeren vallen. Het gaat zo regenen. Ik ruik de herfst al. De winter komt. Zo ging het en zo gaat het. Zo zal het altijd gaan. We leven nog, en niet zeuren. Leven!…

ik buig stelen bloei bloemen tot een meervoud van boeket wil je winnen nadat ik lente als een korenbloem voor jou heb neergezet we zomerden in overdaad van zon het was jouw warmte waar alles mee begon we herfsten al kleuren weten koude zeer nabij maar oogsten zoveel mooie dromen dat de winter ongestoord kan komen…

Najaarsblad dat Zich uitvouwt Op de stenen Van mijn stoep Om mij hart'lijk Te ontvangen als Ik in de winter Zonder sneeuw en ijs Naar buiten stap, Nerven in schoonheid Gestorven die het Brughoofd naar Mijn lente zijn, Herfst die moeiteloos Zo op het oog het Voorjaar bereikt En de winter overslaat…

Zomer, herfst, winter, lente, zomer, herfst. De zon verdween zojuist achter de wolken. Onweerswolken.…

wind waait boom zwaait ramen, deuren klepperen en laten wat wind binnen komen in mijn kamer herfst in de winter…

berijpte ochtendbries knispert laatste blaadjes herfst dwarrelt weg winter claimt ijzig de tijd tot krokusbloempjes je kleuren…

ik wachtte op de lente verlangde naar de zomer zag uit naar de herfst en wilde de winter voorbij en steeds weer werd mijn geduld op de proef gesteld…

De kleur van herfst nog wit bestoven, een schijn van licht bij donkere dag. Te laat om 't hart aan iets te hangen en niemand die het nog verruimt. Mijn hand, geleend nooit opgehouden, maar warm nog tastend zoekt. Zo gaat de tijd aan mij voorbij. De herfst wordt stilaan winter.…

Ik weet, er wacht een nacht waaruit ik niet ontwaken zal, een duistere diepte waarin ik zal zinken en verdrinken; dat is oké, daar kan ik mee leven, elke zomer eindigt immers in herfst en winter, in kou en dood.…

Ik weet, er wacht een nacht waaruit ik niet ontwaken zal, een duistere diepte waarin ik zal zinken en verdrinken; dat is okè, daar kan ik mee leven; elke zomer eindigt immers in herfst en winter, in kou en dood.…