gaandeweg ontwaar ik haar
rond uitgezomerde bomen
dwalend in zachtere nevels
en geluiden, in de wiekslag
van een vroege gans
proef haar in ‘t krimpend
zonlicht tussen dwarrelend
lover, in de geur van mos
en parelend gras
zo voel ik dat zij langs mijn
kruin naar binnen glijdt
onder mijn huid een warme
schuilplaats vindt…
Deur wagenwijd open
Herfstzonnetje schijnt
Mijn kat is naar buiten gelopen
Alles buiten heeft een andere teint
Ik aai haar met mijn voet,
En zie de bladeren zweven
De zonnestralen doen ons goed
Al is het maar voor even
Nu nog mijn tas koffie erbij
Schommelen in mijn stoel
Ik voel me eventjes vrij,
vrij van al het gewoel…
een zomerzacht herfstgevoel,
verneveld in kwatrijnen
en horen en voelen
en kraken onder druk
druk van binnen en van buiten
van binnenste buiten
dag lentevogel
moet jij niet dood zijn?…
Donkere dagen naderen met rasse schreden
Gemengde kleuren vleien zich neer
Gevoelens spelen op, ieder jaar weer
Paddestoelen, zij sieren het heden
De Herfst aanvaarden met heel zijn pracht
vergt van velen ontzettend veel kracht.…
in ‘t grijzige van dit jaargetij
word ik door treurnis stil bevangen
het voelt als zachte zwarte zij
die mij omhult als tweede huid
en zich, als was ‘t onzichtbaar
voorzichtig om mij legt
ik voel het nauwelijks dat ik lijd
maar wil ik vrolijk zijn, grenst zij mij in
beroert mij bijna teder fijn
slechts als een zweem te merken
ik tast…
Er staat een boom in m'n straat
die langzaam haar blaadjes loslaat
maar heeft nog steeds
haar schitterende kleurentooi
in groen, geel en rood zo mooi
stilaan bekleedt ze de aarde
met een gemeleerd tapijt
iedere dag weer anders
de herfst
die gepaard gaat met
afscheid
en waterlanders…
kalverstraat/hoek spui
zij staat stil, kijkt naar het schikken van bloemen
rustig herfstgevoel kruipt langs bladeren omhoog
plaatst zich tussen zonnebloem, hortensia
als schaduw van een laat zomerse dag
een vent, een zwerver op afstand kijkt
zij kijkt verlegen weg
zijn tekst blijft hangen in het stadsgewoel
aandachtig, charmant, intelligent…
Vallen de kastanjes
uit zwiepende bomen
zie je blaren vergelen
moet het licht vroeg aan
bij onrust en windrukken
hoog boven in het spant
emoties die los komen
om de mens te bedrukken
herfst is thans in het land
Speciaal dichters tellen
naar verhouding dan velen
voltijds zwaar aangedaan
onder de hyper emotionelen
Gaat ergens een tak…