herfstzee
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 
369
369zo waait de wind
door sombere huizen
de lucht is te rauw
voor minnende verzen
hoor hoe huilt
de deur naar buiten
zoekt zonder spoor en in verval
een zacht gebed in kleine schelpen
elke dag, zo sterft het uur
volslagen blind door oude oogst
als vaag de hemel half bewolkt
boven het laatste zomerwoord
hoor hoe zwaar de deining schuimt…
Bezig met laden