Alle inzendingen over herhaling OR vraag OR houvast

Door herhaling Herhaling van het leed met verfraaide beelden of gepolijste zinnen Door herhaling Door herhaling Mijn gedicht verkoopt zichzelf Door herhaling Daar wordt het fraaier van Net als reclame neem ik je in de maling door herhaling van het leed Zomaar een vrouw die zegt dat het haar speet?…

de onzichtbare kamer van het grote verlangen zoekend naar het antwoord op allang gestelde vragen is het slechts fantasie zonder houvast louter een hunkerend verlangen of juist het daaraan toegeven lichtend als een bevrijd moment of donker als een koude nacht wie vertelt het ons jou en mij…

ik heb de rampzaligheid gezien in het verleden waar vastklampen nog mogelijkheden biedt geen dromen enkel het gejaagde zelfs de passie dooft bij dit moment tot gruis in weet jij in hoeveelheden het kind ziet verloren rond en zoekt houvast zoekt de grond van vader zeg waar is hij nu zijn ogen zijn weg het is de prijs van niet alleen durven…

zou willen dat de tijd jou niet raakt met de volle kracht van de seizoenen regen, ijs en wind, maar jij wil groeien dat snijdt het oude hout, sterft het jong loop groen en spichtig uit men komt binnen, doet de brillen af veegt de plotselinge aanslag van het glas kiest wat men drinken zal om later te vertellen dat men van buiten naar binnen…

Op de woeste zee van het leven al uitkijkend en hopend zwemmen moeizaam tegen waterbergen stijgen daarbij steeds weer neervallen tenslotte vertoont zich een hechte klip geeft nieuwe moed en veilig oponthoud de sterke rots is vol belofte van trouw en sterke bescherming stervend schuim spoelt tussen de blokken baart behouden rust - lijdzaam…

houvast… ook de hop werkt zich een slag in de rondte ------------------------------------------ haiku bij foto van humulus lupulus aureus: http://bit.ly/KhutVG…

Door een plotseling vochtig wordende mist wordt de lucht voelbaar zwaar geen hand voor oog te zien ze zucht haar wangen nat de wind steekt op haren wapperen voeten zoeken houvast waar je ook bent ik zal je vinden klinkt haar fluister door de nacht…

Lees de woorden in mijn ogen als ik sterf van onvermogen mij in zinnen uit te drukken geef dan zin aan mijn gestamel geef dan zin aan mijn bestaan alsjeblief hou mij dan vast en blijf woordeloos verstaan: "ik heb je lief"…

Voor een peuter, die zich heeft bezeerd, leiden een aaiend gebaar over de pijnlijke plek én lieve woordjes tot minder pijn. Je bent op het juiste moment een wonderdoener, een tovenaar. Voor een persoon, met een intens verdriet, voelt jouw luisterend oor of het tonen van begrip als verzachtende balsem, of als troost. Je bent op het…

Jouw gevoel keert mijn zonde. De aanraking kent haar plek. Ons gevoelsleven is verbonden. Aan balans is geen gebrek. De samenwerking keert mijn zonde. Jij straalt het geloof van vertrouwen. Een oase van rust die meebeweegt. De basis om handmatig op te bouwen. Jouw sympathie keert mijn zonde. Het fundament steunt evenwichtig. Door een…

de aftrap in kou in grauw al moe een bericht een gezicht verlicht mijn hoofd je bent er in mijn hoofd in mijn geluk in mijn zijn een bloem van trots danst in mijn hoofd zo echt zo gemeend brandstof voor altijd hoe je ook reist…

Het leven bracht mij aan het wankelen ik keek in jouw ogen en zag ze sprankelen ik voelde mij herboren op een zachte groene weide die zich voor mij uitspreidde de zon die op mij scheen leek het te zeggen je bent niet langer alleen.…

Ik heb geen houvast, nooit kijkt hij in gezelschap -- mij liefdevol aan.…

Ik heb geen vrienden zei hij zacht en keek mij aan vanachter veilig brillenglas Het was alsof zijn jasje ineens te groot geworden was veel te groot voor zwaar gedragen schouders een trilling over wang en boven oog nauwelijks merkbaar alleen zichtbaar voor diegenen die het waagden hun blik niet af te wenden Onvermoed leed trekt een…

een stroom aan wensen dwarrelt vanuit de hemel naar benee deze zijn niet om te behouden maar om te delen met degenen die een leemte ondervinden deze op te vullen met liefde van hen die hier zo worden gemist…

de gedachtegang blokkeert de gedachtegang in vrijheid denken de ademhaling het moment is er altijd in vrijheid leven voorbij het houvast ik, de eigen steunpilaar in vrijheid te zijn…

mijn jeugd verloor toekomstdromen dagen naar morgen gelatenheid waar hoop verscheen als tranenwens in stil verlangen gefluister wordt hoor ik mijn vragen zichzelf herhalen elke traan wil haar wens beleven in jeugd…

Ik herhaal je zonder begin of einde herhaal ik jouw lichaam De dag kent een smalle schaduw en de nacht gele kruisen het landschap is onaanzienlijk en het mensdom een rij kaarsen terwijl ik jou herhaal met mijn borsten die de holtes van jouw handen imiteren --------------------------------- uit: 'Ik herhaal je', 2000.…

Het regent maar de merels zingen ik fiets mijn zorgen weer naar huis dit zijn de nadagen van 'thuis' zij zegt aldoor dezelfde dingen al zou ik 't nét zo vaak herhalen geen papegaai snapt nachtegalen…

Ik hoop dat ik weldra vergeten ga Dat het langzaam vergaat, vervalt Verliest in omvang, vergeelt, verstilt Hoe ik 't alweer heb verknald Verknald heb je het! Gilt steeds mijn geweten Net als al die andere keren! Wil je dat alweer vergeten?! Ik schud nee, het geweten blijft Vergeten is ook dit keer een woord Ik heb dezelfde zinnen gesproken…

Nog maar net begonnen en nu alweer voorbij Dan denk ik: dit is déja vu Ligt dat nou echt aan mij Verwachtingen en dromen lijken even heel dichtbij Dan voel ik me fantastisch Gebonden en toch vrij Maar dan ineens die afstand De hartstocht is bekoeld Herhaling van een slechte film die niet zo is bedoeld Ik voel het afscheid naderen…

Van de kijkers kregen zij het hoogste cijfer, Deze sterren van toen, Mies en Willem Duijs, zij brachten een lach en een traan op de buis. Men noemt nu naar hen een allee en een vijver. Wat is er weggelegd voor de kijkers van nu? Helaas, het Herhalingspad, de rue déjà-vue (In het Mediapark te Hilversum krijgt Mies Bouman een allee,Willem Duys…

Kon ik m'n leven nog eens over doen, dan zou ik nooit meer iets verkeerd beslissen en op het veld geen grote kansen missen, dan werd ik op m'n sloffen kampioen! Dus Frank, als ik er over mag beginnen: schiet nou die bal van Rensenbrink eens binnen!…

Vergoten tranen Druppelen langzaam terug Vallen, keer op keer…

Het kind naast jou, de hand aan de rand van jouw canvas rok. Jullie keken hoe de schemering zich het eerst onder de appelboom verzamelde, je hand als vanzelf daalde, komvormig op haar fontanel. Jij een liedje voor haar zong over een meisje, dat moest gaan slapen om vroeg in de morgen samen met jou de zonnegroet te doen of te laten jouw vingers…

- Je vind het niet in de herhalingen.…

Van kop tot teen ons liefdespel gaven toe aan onze lusten dreven weg op onze zinnen smolten ineen, als jij me kuste. De kus, een aai 't wordt routine vergeten de passie, er is geen tijd het spel ervoor, het spel erna het is verleden tijd. Dan plots, de kus weer gemeend het liefdespel vertrouwd de heftigheid wat minder er is weer tijd.…

Een liedje van herhaling, zing ik, een wijsje van weleer neurie ik, tik met mijn vingers een deuntje op de maat van een lang vervlogen hit, wanneer ik het jaartal van uitkomen zie verschijnen, denk ik shit, wat word ik oud!…

je wilt het nog een keer zien nog een keer horen nog een keer voelen nog een keer zeggen ik hou van jou tot aan het ochtendblauw kijk hoe de zon opkomt in onze middagen liefste altijd onze zelfde middagen de woensdagmiddag en de maandagmiddag zeggen we altijd als we weer bellen voor de zoveelste keer wil ik dat nooit missen…

Bomen blijven bijna eeuwig vruchtbaar ze baren bladeren telkens opnieuw tot ze moe zijn vallen en wegwaaien gekleurd door vermoeidheid door zwieren en zwaaien aan takken totdat die kaal zijn en weer opnieuw baren.…