12921 resultaten.
VLOEK NIET DE ZON!
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.053 Vloek niet, o vloek niet de zon,
m'n broer, die zo zwaar draagt uw last,
touwen en lijnen zijn om u getast,
hoog glijdt de boot in de zon.
Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst,
uw ogen en slapen zijn wild omvloten,
maar de haat, de haat uw oog ontschoten
0
vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst.
Bittere man die…
heimwee in de kast
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 119 wat ben ik eigenlijk nog voor jou
geen klank meer uit je mond
een gezicht tot op de grond
je hart zo kil en koud
eens waren we goede kameraden
maar dat was al vele jaren geleden
we waren met zo weinig tevreden
ook sterk zelfstandig en vastberaden
we hielden van de gouden zon
maakten reisjes naar die landen
waar ik hoopte dat die zon, je…
Wanhoop veranderd in hoop
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 62 in
rouw en verdriet krom gebogen
Het mensenhart is
verduisterd met kwaad
dat brandt als zout in een wond
Kerstmis komt eraan; mistletoe en dennengeur
voor het hout gekruiste raam
zien we de kaarsjes staan
Het stralende licht
van het kindje dat in de kribbe ligt
voor een nieuwe start met licht in ‘t hart
Wanhoop veranderd in hoop…
Zonder spoor
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 931 achter liet
Je komt niet terug
Dat weet ik wel
Ook al doet het nog z`n pijn
Hoop dat je gelukkig wordt, ook zonder mij…
ik heb je lief
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.627 woorden reiken
niet ver genoeg
om de warmte
te vangen
die mij
weer stralen doet
als ik denk
aan verleden tijd
mijn ogen strelen
stiekem je hart
in de hoop
dat jij
de herinneringen
evenveel koestert
en mij voor even
in de warmte hult…
God, de stilte en ik
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 348 Heel dichtbij mijn ziel... zodat alles
gaat vervagen en alle lagen
van tijdsbeleving, herinnering en pijn
verdwenen zullen zijn.
Helemaal niks.…
nooit meer hetzelfde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 wat hebben we samen
veel bergen en dalen gelopen
door sneeuwstormen en smerig weer
zo goed ook als bij stralende zon
we maakten grapjes en we lachten
deelden onze gedachten of niet
we vochten met en scholden elkaar
tot wij in elkaars armen thuis kwamen
we joegen de stuipen op elkaars lijf
lachten en haalden herinneringen op
tot met onze…
Loslaten van dromen en plannen.
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 584 Loslaten van dromen en plannen,
van tekens en licht
om voort te gaan
in stilte van klein gedicht;
loslaten van vreugde en pijn,
herinnering en hoop,
om voort te gaan
in niet-weten.
De wortels vergeten,
de toekomst, de dagen,
om enkel te vragen
te worden gedragen.…
Als
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Als schemer dagen kleurt
vecht dan tot nieuwe hoop
weer zal gaan gloren.
Pijn langzaam zal slijten
vragen zijn ingevuld, alleen
herinnering wordt gedragen.
Zal de zon gaan schijnen
ook je weer verwarmen
licht zal je liefdevol omarmen.…
ontbundeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 468 bundeling is
verbladering
in de herfst
je waait weg
je blijft liggen
weggerot
geveegd op hopen
je weet
niet meer
je vergeet
door d’ontluist’ring
na d’ontblad’ring
storm en beregening
ontlezing als herinnering
zo blijkt telkens weer
bij lang verleden dichters
die ooit in
bundels waren…
HET WERK
poëzie
3.0 met 4 stemmen 997 Bij dag buig ik gewillig en strijk loon
mijn zwarte hand gedurig in zijn arbeid,
mijn zwarte kop nijgt onder 's meesters hoon
en krimpt; en lacht; en doet naar hem gezeid.
Maar 's avonds op mijn kamer in 't gouden lampelicht
maak ik gedichten zangerig en zacht
en zie niet, dat terwijl heel knokerig en spicht
op hoeken van mijn tafel een…
De jongen lacht
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.485 Moeder zal 'n hempje naaien,
laat het wieltje lustig draaien
draaien, draaien, draaien.
Van het geel katoen 'n lapje,
van 'n witte kant 'n hapje,
en de knoopjes van wit been
draaien 't hempje gauw ineen.
Jongen met zijn blote pootjes
blote beentjes, blote kootjes
stapt op 't witte beddewaad
als 'n wonderflank soldaat.
Kijkt de zonne…
Het pad
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.351 Als rijen militairen gevallen op het veld
zo liggen de jasmijnen in en op elkaar
heel krachteloos! van bloem en blad ontveld
en naakt. En op het blande zonpad waar
de merelzang nooit zweeg, het goud
is morsig nu; 'n kleiïg weke grond
strengelt in grauwe banen zwart door 't hout,
en 't hout is arm en kaal en menigwerf gewond.
Hier ligt…
MEITROOST
poëzie
5.0 met 2 stemmen 852 (voor de werkloze A. N. B.-ers)
in 1914
'n Zang, 'n zang
van weergeboorte,
'n zang die u, uw
Vrijheid meldt,
mijn makkers zo terneer
gestoten,
mijn vrouwen, moeders
zo ontsteld.
Zie 't hert dat van de berg neerviel
in 't diep ravijn, sta op, sta op!
het likt de bloedgeschonnen hiel
het heft de schrikkensdonkre kop:
en o zo goud…
ZOU IK?
poëzie
5.0 met 2 stemmen 1.106 Zou ik de morgenzon niet prijzen:
goud en blank schijnt zij de grijze
nevels van de heemlen heen
en haar goudglans straalt alleen.
Zou ik uwe lach niet prijzen,
gouden, blank, schijnt zij de grijze
nevels van mijn heemlen heen
en haar glanzen zie 'k alleen.
Donker was om mij en kommer
als in bos in 't zwarte lommer
bij grijze trieste…
Leegheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 205 Mijn knip is net zo leeg,
als mijn hoofd,
echter mijn hart is zo vol,
dat het de ledigheid overtreft
van voorgaande items.…
Liefde- niks - en haat
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 360 Emoties, liefde,
hoop- en haat,
toch beter als je
verstand werken laat,
daar:
haat wordt verward
met liefde,
terwijl de hoop is
vervlogen,
de liefde vertrapt
en haat een voor haar:
onbekend gevoel is.…
het leven
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 210 Hoop, geloof en liefde zijn de pilaren van ons bestaan.
Het zal ons steunen, waar we zijn of gaan.
Dat zijn de dingen die gratis zijn in het leven, waardoor we rust in ons hoofd en lichaam kunnen creëren.
Hou de moed in het leven, want het leven is ons maar 1 keer gegeven.…
Identiteit
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 181 ons hart de hamer
en de slag klopt bij eenieder anders
in voorspoed en in tegenslag
haar ritme in onzekere dag
het geluid van haar lied te zingen
laten horen
in het angstvol bonzen van de tijd
bloeiend
bloedend tot het graf
in de jongste dagen
nieuw en sterk
door Gods ondoorgrondelijk werk…
Het wonder van Salvador
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 172 Het zinkende schip zonder roer of kaptein
was ooit een brigade gevreesd in Brazil,
het liep tegen Turken te hoop zonder wil -
Guus was de koers kwijt, de afgang deed pijn...
Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis -
geen médaille bronze, noch médaille d'or
voor de geus van Oranje, geslonken tot muis...…
Waar zal jij lopen?
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 201 In de stille, mooie momenten
vroeg ik mij, vraag ik me:
'Waar zal jij lopen?'
In de moeilijke tijden,
wanneer vraagstukken zich opdringen
in mijn geest, zal ik voortaan weten
wat mij het meest bezighield.
Mensen zwerven over de aardbol.
Ze leren lopen en staan en gaan
zoals ze gaan.
Er is leven en dood, verdriet en vreugde
aantrekken…
Het leven wacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 152 Voor Anton
Licht dat in ontelbare
Kleuren uiteen barst,
Dwars door het donker heen,
De nacht verjaagt tot
Achter de horizon
En met de saaiheid van
Alle dag korte
Metten maakt,
Vreugde die voor
Het oprapen ligt
Het nieuwe leven wacht…
geduld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 91 geduld
is de kunst
van het hopen
ik hoop
dat je mijn geduld
niet te lang
op de proef
stelt…
heug de dagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 op de kade van de haven
naar de overkanten tijd
staren ogen verlangend
naar de dagen van toen
die hun verhalen vertellen
van vele momenten samen
als man, vader en vriend
die ons hart nu fluistert…
Eindeloos herinneren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 174 tussen de vele mooie foto's
aan de muur van herinnering
hangt een foto van de haven
waar ooit wij herenigd worden
In de innig eeuwige omarming
van de eindeloze geschiedenis
die wij samen maken mochten…
waar tranen lachen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 zijn
vraag ik niet meer waarom
ik koester dan de herinnering
aan onze mooie jaren samen…
duizend scherven
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 710 in de spiegel van het leven
ligt gebroken verlangen
geluk in duizend scherven
herinneringen
wat eens was
barsten vol verdriet
brak zijn verleden
glans ging teniet
liefde werd verdreven
maar steeds weer haar lach
flitste door zijn dromen
reflecteerde hoop
in de scherven
van zijn leven…
familiereünie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 762 als ooit familie samenkomt
dan hoop ik, dat er niets
echt niets van pijn verwringen blijft
slechts liefde
en de band van bloed met alle
goede dingen
altijd dichter bij mijn hart
blijven de herinneringen aan
die mooie
warme dagen
mag ik vragen dat voor mij slechts
terug te doen?
een dikke zoen!…
Liefste
netgedicht
3.0 met 427 stemmen 46.984 In mijn herinnering
ervaar ik vaak de tederheid
van al dat zachte diep in mij.
Al is mijn hoop en het gevoel sindsdien,
door vele zomeren verlopen.
Toch was die liefde toen zo groot,
dat ik haar nooit vergeten ben.
Ik van haar lippen nog de warmte ken.
En zij het is waar ik aan denk
wanneer ik eenzaam ben.…
bij mij blijvend
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 93 van morgen vanwege gisteren
ik kan je herinneren alleen omdat je weg bent
maar ik laat de herinnering liever voortleven
ik kan huilend leeg zijn en jou de rug toekeren
maar doe als jij en open glimlachend mijn ogen…