19435 resultaten.
Rozen
gedicht
2.0 met 208 stemmen 94.093 ze drinken en verwelken later
nog wacht ik tot de cirkel van verdorde loze
blaadjes bruin en knisperend is ik tel hun broze
stiltes dat weet je niet je viert het niet je gaat er-
van uit dat ik er niet meer ben de waarheid staat er
te lezen blad na rozenblad tijd die gekozen
is nu ga ik weg ga jij weg als ik dood kus ken
ik verlangen het blijft…
Van Lieverleed
gedicht
2.0 met 97 stemmen 39.760 Al wat voorbij is
en nooit voorbij
niet meer van mij is
voorgoed voor mij
van lieverlede
zal het weer komen
een schijn van vrede
over de bomen
van lieverlei
als het weer mei is
maar niet voor mij.
---------------------------------
uit: 'De weg van de wind', 2001…
Alweer een.....
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 157 Ik sta in een spagaat, blik
ik achter mij, of naar voren,
het maakt niet uit hoe ik kijk
een jaar in vol tumult voorbij,
de rijken blijven rijk, de rest slechts
uitverkoren, om zich te laten horen.
Of ontkomen we aan de averij,door
in een dwingend gebaar, de klokken
in muiterij de stilte te verstoren, of
gaat de tijd in vlijt verloren,…
Ver weg, maar toch dichtbij
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 293 niemand kan het verdriet genezen
dat de dood achterlaat
klinkt de fluister van de wind
maar geloof me
niemand maar dan ook niemand
kan jouw dromen en jouw herinneringen stelen
het is de liefde die ze blijft kleuren
oeverloos tot over de horizon
nooit verder weg
dan die ene glimlach…
Ze is
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.478 Ze is wat haar schoonheid belooft en verlaat
in de gebaren die ze vergeet.
Omdat ze wacht wanneer de tijd
weer een droom over heeft.
En ze met blije ogen weer tekent
wie haar wil volgen en kleuren.
Gedachten wil ruilen die alleen bloeien
in gesprekken die geen afscheid beloven
en beginnen als
je haar weer een nieuwe naam geeft.…
Al gaf ik het een plekje
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 748 achter in een hoekje van de kast
hangt jouw vest
en hangt jouw jas
op juist die stille momenten
dat ik het niet meer trek
laat ik me verwarmen
en omarmen
nog steeds dragen ze jouw geur
alsof je weer even
heel dicht
bij me bent
zoals het vroeger was…
Zwarte zwanen,
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 184 Eerst misgunde ik mij die waarheid, er
bestaat geen wereld in gelijkheid, nooit
een schoonheid zonder broosheid naast
de dood, verspeel de tijd met zijn energie
niet want alles blijft in wezen onvoltooid.…
Moeders
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 2.037 Warmte die blijft.
Ver weg en dichtbij waar geen stem weldadiger klinkt of waakt
en wachten helende herinneringen belooft
van weerzien en gebaren die troosten en dulden.…
Het blijft fraai.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 83 Dagen met dekens grijs geschilderd, het pallet
met bakkebaarden in gebroken wit gestemd
de zon hangtin de touwen van het balkon, te
vroeg uitgerold te reiken tot over de horizon
een wolkje adem verwoordt een levende aanwezigheid
maakt het vormloze zichtbaar in een eigen tint, stil
verbonden raakt in de compleetheid van een kind
wat oogcontact…
De pijn blijft
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 178 met mijn pijn
niemand kan mij helpen
ik zou weer gezond willen zijn
Ik weet ook wel
ik ben niet de enige zo
maar wat ook voor die ander geldt
je weet, je krijgt het cadeau
Mijn leven is zo echt niet leuk
je gaat overal buiten vallen op deze manier
wat kan ik nog betekenen
na al dit gejammer en geklier
Genieten van het ultieme wat blijft…
Je bent er niet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 Je blijft me lief...
Onvoorwaardelijk,
onbegrensd door afstand en tijd...
Mis je...
Nu... morgen... altijd...…
Blauw, blauw
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 975 De slogan: giro blauw, past bij jou is van een poos geleden,
blauw bloed mag ook niet worden vermeden:
maar wanneer men spreekt over de blauwe envelop
voor onze Koning, zijn meningen verdeeld.
Blauw bloed, wat is er dan mis met blauwe enveloppen?…
Vriendschap
netgedicht
3.0 met 45 stemmen 3.649 Vriendschap: zoeken naar de woorden die
heel voorzichtig opengaan
en die door hun huid van stilte
toch nog even doen verstaan
wat geen woorden kunnen vatten:
hoe nabijheid harten balsemt,
hoe de tederheid verzacht
wat in oude wonden bloeden
blijft en nooit genas.…
Talkshowkuddes
snelsonnet
3.0 met 13 stemmen 169 Vers nieuws is waar die graasdieren op leven
Liefst prilgroen, saprijk, mals en niet te droog
Ze houden dat heel gulzig in het oog
Hun tongen roeren zich om niet te sneven
Maar alle kuddes grazen in één wei
En van dat herkauwen wordt niemand blij…
In de goot
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 213 Bij de stoeprand remt het af;
blijft plakken. Het steekt.
Ik trap verwoed nogmaals.
Bloed
en tranen
vullen de goot.…
bloed
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 268 Het bloed had aan je lichaam
een metaalachtige geur gegeven
krachtig, ijzer
Als een barometer stemde
mijn lichaam erop af
Vier dagen liggen we
afgedopt in bed aan elkaar
te ruiken
Zelfs het zweet dat ik uit je hals
lik heeft de smaak van roest…
bloed
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 646 bedeesd
voor een te grote toevoer
blijf ik een blokje snoepgoed van eerst harde, dan taaie en zoetige substantie, veelal in een papiertje gewikkeld
zoals een vlinderbloemige plant
met de hand gewogen wordt
is de beslissende vraag
wat iemand doet
ofwel men voost
ofwel men vreet
lieveling
van een oogspiegelonderzoek…
Bloed
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.872 Wij hebben
hetzelfde bloed
misschien dat je het
daarom zo goed
onder mijn nagels
vandaan weet te krijgen…
Over bloed.
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 271 Het gaat toch goed
Met mijn bloed.
Bij onderzoek bleek onlangs pas,
Toen men de kleur aflas,
Dat het niet rood maar blauw was.
Ik neem u niet bij de neus,
Want ik ben bloed serieus.…
Bloed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 334 1.
Dit kutleven heeft haar weer zover;
ze moet broeden op een poëem
om boven haar leed uit te stijgen.
Er werden grappen gemaakt
toen ze vertelde over het geweld
en de bruuske grensoverschrijding.
2.
Zoals dat niet om te lachen was,
zo was dit niet om te delen,
maar hij deed het wel.
En ze glommen om haar naaktheid
waar die bedekking…
misschien
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.382 nee
zeg ik dan
zeg jij
tegen de stilte
in mijn hart
in jouw bloed
voel je
ons
strelen handen
nee
zeg ik dan
zeg jij
nee
beter
vergeten
stille
herinnering
blijft…
Liedje uit de mode
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 LIEDJE UIT DE MODE
In quarentaine zing ik zachtjes
liedjes van vroeger en als ik
de tekst niet meer weet
verzin ik een nieuwe
Zo blijft het ruisen in het bloed
de didgeridoo klinkt uit mijn merg
fluit de wind in holle bomen…
VOORBIJ WAT BLIJFT
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 876 als wind gaat liefde ongrijpbaar
mooi en pijnlijk als vuur
gaat passie heftig en vluchtig
als water gaat bloed in stromen
gaat leven als gister over in heden
nu verleden voorbij wat blijft…
De Nederlandse identiteit
snelsonnet
2.0 met 4 stemmen 124 Er is een rapportage aan gewijd:
Acht op de tien beweert dat die er is,
maar wat die inhoudt, blijft nog ongewis.
Wat is de Hollandse identiteit?
Wien Neêrlandsch bloed door d'aderen voelt vloeien,
laat zich door zo’n stupide vraag niet boeien.…
een lint om een bom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 voor Frida Kahlo
gekluisterd aan het
Blauwe Huis
verbind je mensen
met aderen het
verlies het bloed gaat
over in bloemen
en altijd je ogen
die intense blik
waarmee je ons vast
blijft houden ze is
een lint om een bom
schreef iemand…
The Gasfather
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 200 Ook met een blauwe nimbus blijft het Poetin:
daar zit geen mensenmens van vlees en bloed in.…
HALSSTARRIGHEID!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 Halsstarrigheid
werkt uiteindelijk
als een strop om je nek
kilt je keel
sluit je ogen
doodt je leven!…
Oktober de maand van de kanker
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 306 Het blijft lastig om voluit neer te zetten
het blijft een debacle
het blijft een ellende om mee te maken
het blijft een naar woord
het blijft een nog meer waardeloze ziekte
Oktober, maand van: kanker,
maar eigenlijk dierbaren, is het 't hele
jaar: wel elke maand: de maand van
die vreselijke slopende neermaaiende
nietsontziende, alles opvretende…
Onthalst
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 223 opengereten zielen
tranen van bloed
harten ontboezemd
kloppend in de palmen
van mijn handen
het blijft toezien en voelen
hoe vergaan de mensheid kan zijn
onder het toeziend oog
van een god bedenksel
waarbij men zoekt naar troost
en niet kunnen missen
als klankboord…
Het blijft
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 5.819 Natuurlijk wentelen de seizoenen door
bevallen vrouwen en worden anderen bevrucht
zout de zee zich verder, betrekt boven mij de lucht
en hoort er niemand wat ik hoor
zeker, ik ben de ontdekker van mijn land
maar mijn plek die met een geheim begon
wentelt zich almaar in lucht en in zon
en jaagt hier mijn hart en ziel in brand
om mij heen…