Alle inzendingen over het donker OR zoekende

Lichtsporen doorklieven het donker, als heldere sterren. Nachtelijke gang, door dit vreemde land. Het spookt. Geen licht in het donker, zoekend onder de sterren. Nooit meer zonsopgang, wrang smaakt dit vreemde land. Bloed dood. Voor altijd donker, onderweg naar de sterren. De laatste gang, dwalend naar het bekende land.…

verdrietig sprekend met diepzinnige woorden vechtend tegen de boosheid voorzichtig zoekend tussen bedreigende verhalen wachtend op de eerlijkheid eindeloos vluchtend naar veilige plekken aanvaardend van de waarheid hoopvol ontmoetend voorbij alle grenzen klievend door de eenzaamheid…

Ik zoek al zwevend van hoek naar hoek zoek al zondigend en jij hoort mijn gevloek verontrust houd ik mij vast angsten steeds niet geblust wat wordt er dit maal afgelast de wind blaast mij haast bewusteloos Het vaste onder jou voeten is drijfzand bij mij ik zal het beslist beboeten dat eeuwige verlangen naar een tegenpartij…

door elkaar smijten Zoekend naar een weg…

Zoekende naar zijn eigen waarheid is hij bezig zichzelf te verliezen. En jij krijgt als vanzelfsprekendheid weer het nodige voor je kiezen. Wanneer houdt het een keer op? Hoe lang kun jij dit nog verduren? Wanneer bereikt dit zijn negatieve top? Ik wil niet dat jij het gaat bezuren!…

Zoekend in het duister Naar alles wat niet is Loopt de man met versnelde pas Dwars door de regenplas Net zo hard Als dat ik je mis…

Ontroering komt wroeten herinnering herkenning misschien de tweede ring om eenzelfde vinger maar ook een stom reclame spotje een geur of prachtgedicht de eerste dwarrelende vlok en je hond even te lief jouw gezicht likt ontroering lijkt te voelen zo`n plotseling ongevraagd kwetsbaar huilerig knijpend.…

Ik ben op zoek naar 't innerlijk zwijgen de stilte, die geen woord meer vraagt het strelend zoenen dat mijn mond behaagt het in zonneschemer eindeloos verdwijnen. Verdieping in de geur van leed en lijf dobberend op oceanische rust reuzehand die warm mijn huid weer kust verstrengelde éénwording is buiten kijf. Witte duif in 't blinkend…

Als de vastigheid zich loslaat op mijn lippen kussend brandt dan verwaarloos ik de perfectie om randen kartels te geven. Scheermesje met warm water verlost bloed met snijdende pijn het vervullen van de leegte laat mijn hart sneller tikken. Ik zal je net niet vangen wanneer je dreigt te vallen omdat je zelf weet, beter weet dat de…

nog heb ik je gevonden toch voel ik ogen priemen in m'n rug haren klauteren langzaam overeind en geleidelijk naar benee tot ik de jouwe vind en de mijne neersla, en me slechts kan hullen in stilzwijgen…

doorgronde eenzaamheid verzamel mijn liefde in de herfst van mijn leven maar geef een ander ook wat te teren op de liefde die zo universeel hoort te zijn en haat niet meer dan een woord behoort te worden.…

zij zoekt de slaap in de wortels van haar bestaan volksverschuivingen hebben plaatsgevonden maar geen zo groot als de hare de impact nog dagelijks voelbaar zoekt zij tot op heden nog altijd de slaap waarvan men toen al zei dat 'ie schaars was…

De hele wereld een asiel. Vluchtelingen op de aardkloot geworpen door machteloze goden. Zonder handen, zonder voeten, tandeloos Een touw om niets aan vast te knopen. Een mouw om niets op te spelden. Maar wel een aapje Ja verdomd een aapje.…

vinden maar niet kunnen binden toch wel willen geen motivatie dus maar op zoek mijzelf op papier krijgen maar niet willen lezen in een boek niet gelezen willen worden zoals een boek zonder woorden pijn aan mijn mentale pezen voelt alsof iedereen mij al heeft gelezen en ik niet weet wat erin staat geen motivatie, angst en dus geen daad zoekend…

Ben je vluchteling of ben je gelukzoeker dat is de vraag Hamlet dacht aan zelfmoord alleen daarom was het 'to be or not to be' als je aan mij vraagt of ik gelukzoeker ben dan zeg ik ja als je aan mij vraagt of ik wil zijn of niet zijn zeg ik wil er zijn 'er' is een plaats die tegen de dood is grammatica van het…

de onzichtbare kamer van het grote verlangen zoekend naar het antwoord op allang gestelde vragen is het slechts fantasie zonder houvast louter een hunkerend verlangen of juist het daaraan toegeven lichtend als een bevrijd moment of donker als een koude nacht wie vertelt het ons jou en mij…

ogen diep donker stralend dwars door dikke huid week geworden dwalend mijn bonzend kloppend hart eer loden schoenen zinken zwemmend zoekend ogenblik om oneindig te verdrinken in mooi rond glanzend zwart…

de fletse zon hangt tussen het grauwe wolkendek en de grijze zee een kracht die geen lawaai maakt keert het donkere hart naar binnen onder een glazen stolp het stroperige gevoel niets dan wachten in de verte vogels als kleine stippen zoekend naar al het eetbare…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

De dauw op het gras Doet alras De dorre dag Van gisteren vergeten De tranen der natuur Doven het vuur Van vaag verlangen Voor zeker een minuut of tien…

Een jaar. Een jaar vol spanning, een jaar met verdriet. Een jaar veel gelachen, maar wie ervaart dat niet. Een jaar veel drukte een jaar met pijn. Een jaar vol veranderingen, maar ook wel weer fijn. Een jaar vol met beleving, een jaar met zorgen. Een jaar met een afscheid, maar ook een jaar met een morgen….…

Lief kind Je moeder hoort er altijd te zijn, want je bent nu nog zo klein. Ze zou je moeten knuffelen en kussen. Ze zou je ruzies moet sussen. Met jou naar feestjes moeten gaan, en met schoolreisjes op je te wachten moeten staan. Als je ziek bent, over je waken. Samen met jou een cadeautje voor je juf moeten maken. Ze is veel te vroeg…

Je bent er nog. Ik praat met je. Ik schenk je thee in. Geef je een koekje. Vertel van alles over iedereen. Nee,ik ben je zuster niet. Je laat me lachen en weer huilen. Ik zet de bloemen op de tafel. Zoek je tas na voor kam. Je vertelt me over deze morgen Nee,ik ben je zuster niet. Je zegt me wat je zal gaan eten En vraagt of je fiets…

Een nieuwe periode in een het leven van ons kind. Ik moet er nog aan wennen, al weet ik dat zij het prachtig vind. De kleutertijd heeft ze gehad, er zitten nu serieuzere zaken in het vat. Ze leert er rekenen en krijgt nu taal, voor je het weet leest ze `s avonds zelf een verhaal. Die kleine meid, ze word zo groot. Ze past niet eens meer lekker…

Eén seconde het is maar even. maar je kan er zoveel in beleven. Er is gekeuvel of het is stil. Je denkt aan iemand zonder dat het wil Je hoort ze achter je praten maar bij die ene seconde wil je het niet laten. Nog één seconde er bij en dan is het moment weer voorbij.…

Lopen in het bos met de handen op de rug. Ik praat tegen de hond maar hij zegt niets terug. Waar gaan we heen, wat doet het er toe. Je gedachten laten gaan en ik word niet moe. Wat gaan we doen De hond kijkt me aan. Ach ja, laten we maar naar huis terug gaan.…

Het menselijk gelaat - hoe droef mistekend, des morgens in de tram grauw van de nacht, des avonds in de tram grauw afgejacht van al waar men zich deerlijk in verrekent. Retour kantoor, kliniek en magazijn tobt elk om wat men zich ziet tegenvallen. Zie in de mondhoek, onder de oogwallen onverwisselbaar de paraaf der pijn. Hoe als nu plotseling…

Zij sloot haar ogen voor de wrede zon en Ontvoer volkomen de aanwezigheid Der anderen. Zij heeft zich diep bezonnen, Zij was alleen geweest ten allen tijd. Achter haar warme oogleden begonnen De fluisteringen van de eeuwigheid. Waarom was zij niet eerder overwonnen En van haar liefde en haar smart bevrijd? - Toen zij haar ogen eind'lijk…

tastend in het donker zoekend naar het flesje water wakker geworden van de honger maar ik moet me beheersen het gaat net zo goed alweer een paar kilo er af volhouden dat is het woord dat door mijn hoofd spookt verlangend naar eten zet ik het flesje water aan m’n mond smakelijk…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…