9381 resultaten.
Onuitputtelijke mand ?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 Ze draagt de mand van ongeduld,
de twijgen botten uit in het licht
van haar weerbaarheid waaraan ze de
juweeltjes van haar vrije wil zal rijgen
de zwartste zijn vervangen, de bittere pil
van een universeel verlangen reist mee door de tijd.…
Mijn Achterliggende Boodschap
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 819 Van binnen een drang het te markeren,
maar ook teleurstelling te maskeren
‘k Pak de zachtaardigste pen en schrijf
‘k Pak de zwartste vilstift en ik kras
en ik weet dat het geheim veilig is.…
Uit de diepten
gedicht
2.0 met 20 stemmen 7.664 Hoe klonk dit grapje in
de zwartste duisternis? En stond
inderdaad dit plompverloren huis zo zonder raam
in de leegte, zonder licht?…
sterveling
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 200 Zie mij huiveren in de zon
voorzichtig streelt zij mijn gezicht
eindelijk weet ik nu waarom:
de zwartste nacht zwicht voor het licht.…
Ongetemd?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 Wat voor echtelieden
als concertzaal dient,
recipieert het podium
van het donker in het
zwartste water.
In de laagste tonen dieper dan de
diepste bas, zijn de octaven los
gebroken, niet te temmen vandaag,
blijven we de beste vrienden,
geconditioneerd tot onneembare erehaag.…
In tegenstellingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 85 hoed die mij beschermt tegen
Dodelijke steken -
Aardappelveld overspoeld door rijke modderstromen,
Oogst onmogelijk gemaakt voor tractoren,
Geen machine die er nog kan komen -
Alleen mensenhand die uitkomst biedt,
Overvloedig licht dat welhaast alles onzichtbaar maakt
Ogen die maar niet kunnen wennen, geen bril die helpt,
Het zwartste…
Onvoltooid?
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 18 Wie nog tranen over heeft
of daar tegen moet weren,
zal opgaan in een wereldzee,
de witste zwanen deinen met
de zwartste sterren mee.
Als beleven kijken is, wijkt
alles voor het nietig stof, géén
pakkende gelijkenis en verworden
gedachten snel tot geschiedenis.…
TOEN DE NACHT GEEN LICHT ZAG
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 77 koude aai over mij
zonder zelfs maar een heel klein beetje..genade
Al het licht scheen die nacht helemaal verloren
zelfs al de stilte had het allemaal geabsorbeerd
Was dit nu toch de nacht van al de dwaalsporen
of werd ik met steenkoud kilte gebombardeerd
Ook ´t licht van een enkele ster werd afgedekt;
grauwe luchten zogen het op als zwartste…
Even tijdloos?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 Het is het niet het brood
dat de honger steelt, of
kreunende bomen die in
stormwinden worden getest
maar de toonhoogten van het denken
van bodemloze nachten tot in de
zwartste dromen, verlicht door pijn
waar elke dichter z’n dorst uit lest
maar ook als schrander dier dat
zijn bloed laat koken, een opmaat
waaruit de heerlijkheid…
Magie van de erhu
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 394 Delicate vingers
Beroeren de enkele snaren
Van het eeuwenoude
Instrument terwijl
Emotie ontspringt
In de vorm van zuivere klanken
Vormen tranen
In de zwartste ziel
Maar verdwijnen
In de mysterieuze ogen
Van de erhu-speelster
Gekleed in brandende qipao
Realiteitszin verliezend
Begeef ik mij in
Magische wouden
Waar een glimp
Nog meer…
Nadir
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 In het westen schijnt de zon
als in een diepe grazen kom
De zwartste bomen groeien er aan de rand
en in het midden ligt een gulden land.
In het westen hangt de zon
komt terug, maar keert er niet om
Morgen zou ze me weer achter me vinden
en ‘t liefst in haar gouddraadlokken binden.…
Alles op de tast?
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 37 anders gevormd, tenzij
anders wordt bewezen in
de bundeling van kleine zielen,
dekens mist om in te schuilen
slaan hun watervleugels uit
in de nevels sluipen onvoltooide
verhalen, soms hoopvol en
soms ontluisterend verhalend
leggen fantasieën onwrikbaar vast,
verleiding door de zwaartekracht,
een mantel die iedereen past
de zwartste…
Overtocht
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 169 Dan valt de dag loom om zwoel in te slapen
Een ster verschijnt zacht en geeft hoop
in het zwartste van zijn stille omloop
van oneindig getelde sterren en schapen.
Zwaarder zwelt de zwarte zwijgende last.
Mijn loden hoofd wordt als foto vergroot.
Een stralende ster is het enige houvast.…
Boomgedicht
gedicht
3.0 met 42 stemmen 12.601 Soms is het in mijn merg zo onophoudelijk donker
als in het windstil centrum van een ziekte;
je hoort er mensen als marmotten piepen
diep uit de zwartste zwammen van hun menszijn.
Maar jij die uit dit hout een stem wilt snijden,
snijdt een stem. Zoals mijn litteken is zing ik.…
Beste tijd.
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 296 Maar al waar ik keek,
mijn ogen bleven leeg
Mijn handen reikten
tot wanhoop gedreven,
hemelhoog,
in een poging de regenboog te omhelzen
Mijn voeten, zwaar in de klei,
bewogen al lang niet meer, die waren
vastgezogen in Moeder aarde ’s zwartste grond,
besefte ik.
Waar was ik in de tijd verzeild geraakt?…
Woorddanser
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 Herpak de valide dromen
in een oud valies als ik naar
de onbekende oorden reis
laat mij dwalen door
de allerarmste teksten, ik
neem alleen mijn lege taalhuis mee
op een mistige morgen in het
voetspoor van plat betreden woorden
uitgezwaaid in dit verlaten oord
geen idee hoe die dag zal heten als ik de
zwartste gaten van mijn horizon…
Groot verlangen,
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 35 Geen benen om te dragen, het lichaam schiet geen
wortel uit de klei om de wereld op te beuren, hoop
volgt kleine stapjes haar eigen levenspad in de
zwartste gaten om hun doodsstrijd te betreuren.…
Gethsemane*
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.043 Moest Hij, die zwartste der nachten,
Eenzaam de kruisdood verwachten,
Eenzaam de bitterheid smaken
Van de triomf van het kwaad?
'k Wil bij Uw droefheid verwijlen,
In Uwe smarten verzinken,
Gij, die de beker moest drinken,
Die de verzoening ons bracht,
Wie zal de angsten doorgronden
Van deze nachtelijke stonden ?…
Grijs gedraaid?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 55 Het begin is tevens het eindpunt
ik hoor in de groeven mensen krijsen
nergens wordt een rustpunt gegund,
tegenstelling als nooit te voren,
het zwartst zwart van fluwelen tijd
tot dat in het duister is versleten,
de meningen in de wereld draven door
details worden in herhaling verdraaid,
het zuiverste moment van oorsprong, het
eerste…
Beschouwend dier?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 28 Het is het brood wat
de honger steelt, een
wuivend bos die het
zachtjes streelt, een
bodemloze slaap in de
wakende droom tussen
het zwartste licht en het
verlichtste kwaad wat de
nachten met me deelt.…
Het zal altijd wederkeren.
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 29 door een
voortschrijdend achtergrond voor
deze staat die dag van gisteren
nog helder voor de geest niet af
te doen van geweest blijft geweest
als levend bewijs dat voorbije tijd,
in de verbinding met de gêne die
ons voortdrijft, de schrijver legt
vast wat in aller hoofden leeft,
zijn opdracht de bladzij ongestraft
te keren, en de zwartste…
Ons Huis ...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 72 De energie die het huis doorvoedt
bewaart het in de zwartste gaten,
en verdeelt het met de zon.
Originele gedachten die het denkt,
worden door het leven zelf gedacht.
Zijn dood, leven en angst,
de zin van ons bestaan?
Is mijn bewustzijn dat?
Het volgen van zonnekoningen?
Ons gezamenlijk ontwaken?…
Voortschrijdend gebaar.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 32 afgunst, haat en onzichtbaar vaag,
binnen het context van een tijdsbeeld blijft
de vraag van gisteren nog glashelder
voor de geest, het levende bewijs dat de
onbaatzuchtige tijd zijn eigen bruggen slaat
verbinding maakt die ons verder drijft
de denker zijn gedachten als veerman
doopt in de regenboog van hoop, het
tij te keren, zijn de zwartste…
De lichtste zullen wederkeren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 157 onzichtbaar vaag,
en naar baat willekeurig gestolen
uit de kleuren van de regenboog,
door de huidige gedachten, al staat de dag
van gisteren nog glashelder voor de geest
als levend bewijs in een metafoor van de tijd,
een verbinding die ons drijft en de schrijver
z’n pennen doopt in de inkt van hoop,
het blad te keren dan worden de zwartste…
Liefdeskater
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Hoe zij vol lust
hem vurig kust,
hoe hij eenmaal in haar gekomen
haar brandje blust;
dat zijn mijn zwartste dromen.
Dat ik me na een wijntje
geil gaf aan Trijntje,
dat was mijn allergrootste fout;
want door dat geintje
verloor ik haar van wie ik houd.…
Ongeschreven bladeren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 Zoals de zwartste nacht,
verlichte hemel wordt.
Zoals al wat geboren werd,
onbeschreven bladeren zijn.
Laat ons in liefde schrijven,
op ongeschreven bladeren,
die ik zelf niet om zal slaan.…
Zevenslaper
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.320 scherven van een zomer
in een houtvuur zijn vergaan
en tel met mij de maanden mee
door ze in weemoed weg te dromen
en aanhoor de zevenslaper
zachtjes snorren in de maan
Hier wil ik zijn in blauwe sneeuw
om witte schoenen bij te dragen
en te vallen in jouw schaamte
tot de tijding is gedaan
want hier is nacht allang geen nacht meer
in het zwartst…
Drie verzen voor een dode II
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.447 ik ben een prooi der wisselvalligheid:
soms zoek ik vrede, soms is het zwartst verdoemen
mij liever dan uw blanke zaligheid. —
zo nu. — waarom verrijst gij niet? ik kan
bij zulk een zon de dood niet lang gedenken;
sta op; opdat ik u een heerlijkheid kan schenken
heller en lieflijker dan uw onsterflijkheid!…
LITANIE VOOR EEN ZWARTE MADONNA
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 1.083 Toen is zij onverhoeds aan mij verschenen,
niet in een stralenkrans
en slechts gezien door kinderen,
maar dicht omgeven
door de zwartste berichten uit de krant,
zeer zichtbaar voor al wat ogen had,
zij,
madonna van de honger.
Bid voor haar,
moeder in die hete hel, levend nog slechts
voor haar smachtend kind.…
Een inspecteur belt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 441 ‘Dit woud is Bermuda’s zwartste driehoek,
voor angstigen op een vlucht voor zichzelf.
Met fles en touw gaan zij hier op bezoek;
met bosjes stortten zij zich in het verderf.
Pas op dat je niet stapt in hun laatste medicijn,
hier groeien gebroken spuiten
vol morfinerestant en rattenvenijn.
Doods ongevoelig dat wij op hen stuitten.’…