33593 resultaten.
haiku
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 186 Een verlichte bus
rijdt tussen witte heuvels
winter op aarde…
Heuvels van heimwee
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 837 Donder en bliksem doorklieven
de eenzame regenavond
de schrijver denkt na
over het leven en de Indianen
de zomers in de wildernis
verlangen bij ’t zoete meer
galopperend met een fiets
over de heuvels van heimwee
struinde hij door de natuur
als een nozem
een eenvoudige puber
was hij vroeger niet vaak
voor Indiaan uitgemaakt
door zijn Oosters…
De dood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 127 als het leven uit mij vliedt.…
7 oktober 2015
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 163 is het
en ik denk
aan mijn lief
haar lach
haar haren
haar stem
die alles zeggen
die ik mis
elke dag
zie je vogels
opvliegen
ik kijk ze na
in een ander land
rennen schapen van de heuvel
de schapen golven
van de heuvel
als haar meisjeshaar
toen ze jong was, maar nu nog
het is 7 oktober 2015
ver weg als ze is
denk…
Tsjechië
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 210 mijn hoofd is vol
van alles wat ik zag
vooral de mirabellen
zie ik in bomen
langs de weg
dorpjes in aardetinten
tussen lieflijke heuvels
pas als ik stop bij een kerk
zie ik verval,
het moeizaam leven
verborgen geschiedenis
wordt veelal verzwegen
een toon van mineur
zweeft over de Moldau
bij een verlaten klooster
.…
het onzegbare
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 172 het onzegbare
ergens hier, het waart in alledaagse gestaltes
daar schuift het in elkaar, de horizon
en elk herkennen is een vlakte
de poëzie,
het vreemde trekken aan het panorama
tot heuvels verheffen,
zich tot een berg strekken
je vindt er koffers en drama's
stoelen die een eigen leven leiden
en mensen die er liever op hun kop blijven liggen…
DE WEG LIJKT LANG
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 682 De weg lijkt lang
door heuvels en door dalen
Maar nu, ben ik
niet meer zo bang
Ik zal de eindstreep halen…
een vonk
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 296 op de heuvel
stond een boom
daar beefde een man
de man leek op de boom
de boom leek op de man
niet anders lag er een schaduw
aan hun voeten, als een spiegel
om de dood te scheiden
toen de zon zich draaide
roerde er een blad
en droeg ik
de boom
de man
en de schaduw
op mijn rug, de heuvel af
ze werden lichter
door de voorbestemdheid…
Ze hebben
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 609 Het raam gebroken
en mijn naam gestolen
Naamloos en onbekend
trek ik doelloos de heuvels in
waar de uren dagen duren
en de schemering even
hardnekkig is als poolijs
de zomerwarmte slechts
mijn droge huid maar niet
mijn verlaten hart verwarmt
De lege nachten vul ik met
poëzie over gebroken
Delfts blauw
en over de zeven zwanen
die…
Van Dam tot Heuvel
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 1.376 Van Dam tot Heuvel, liefste.
Van Duin tot afsluitdijk en terug.
Jouw trein zal nooit verdwalen
en zo reis je van me weg:
Veel te ver en veel te vlug.…
Stemmig Landschap
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 198 Een vlakte kan mij niet bekoren
zoals dit heuvellandschap doet.
De parallelle, rechte voren,
in zware aarde omgewroet,
bewijzen pas hun lengte goed
wanneer het veld waarin zij sporen
een glooiing kent. Alsof een vloed
het land heeft opgestuwd waar koren
en ieder zo vertrouwd gewas,
speels wuivend naar wie rust komt halen,
genoeglijk…
Venusheuvelhoog
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 1.077 Haar hoofd
In haar arm
Op een kussen
Borsten
Pront vooruit
Adembenemend
Oog'n, mond
Gesloten
Venusheuvel
Hoog haar
Schede bin-
nen geschoven
Orgas-
me en e-
jaculatie
Venus
Heuvelhoog
Gecopuleerd…
Transparante zucht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 703 Hoe zalig stilte prevelt
mijn leeggezogen hoofd
in de welving van jouw hals
wals vertraagd door
streling verdoofd
langs heuvels beneveld
zacht warme lippen
waar grind nimmer knerpt
waar het zalig gedijt
dag de nacht verleidt
In eeuwig toeven
waar het uitspansel splijt.…
Heimweeheuvels
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 177 Kijk!
Daar liggen de heimweeheuvels
in het verloren land achter de horizon
waar wij als kinderen dapper speelden
kraaien op molshopen
blote billen op papier
Zie!
Daar grazen nu de wilde paarden
vliegen muggen achter dwazen
ijverige mieren in de zon
koeien die niet passen
in de straten
Het spijt mij dat ik je toch ben vergeten
er…
Herfstkleuren in verval
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 240 hand in hand
zijn we gaan lopen
samen weer op weg
het heuvelland
een pad omhoog
waar uitzicht was beloofd
een verte vol met glooiingen
de diepte van het dal
warme herfstkleuren in verval
maar wij genoten
boven op die heuveltop
bloeide onze liefde als lente op…
Over de steile heuvels
gedicht
2.0 met 2 stemmen 2.284 Over de steile heuvels vlokken schapen
een colonne koeien probeert een wolk voor te blijven
die zijn reusachtige schaduw op het gras achter zich aan trekt
over een slobberweggetje klim ik, een emmer
in zichzelf klotsend water, de heuvel op
het land afduwend zoals vanuit een vliegtuig
de wereld langs een diagonaal wegdrupt
een slinkend stuk…
Ik klim op naar de top van de heuvel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 108 Ik klim op naar de top van
de heuvel. Daar boven waar
geen verschillen zijn.
Ik dromen mag als een bezitloze
dat er ook een toekomst zonder
pijn kan zijn.
Grenzeloos en hoopvol gelijk eens
Mozes had zijn droom.
Van God eens leiding te mogen
ervaren in mijn kleinheid zo
gewoon.
Ik klim op naar de top
van de heuvel.…
Over de heuvels naar Bethlehem
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 388 De winteraarde lag hard en wit bevroren
onder het schijnsel van een scherpe maan
toen meenden herders engelengezang te horen
en zijn over de heuvels naar Bethlehem gegaan
Zij dachten dat Gods zoon moest zijn geboren
bij het aanschouwen van een flikkerende ster
en de moeder die door God was uitverkoren
vond geen plaats meer in de drukke…
De bomen waren stil
poëzie
3.0 met 38 stemmen 5.224 De bomen waren stil,
de lucht was grijs,
de heuvelen zonder wil
lagen op vreemde wijs.
De mannen werkten wat
rondom in de aard,
als groeven ze een schat,
maar kalm en bedaard.
Over de aarde was
waarschijnlijk alles zo,
de wereld, en 't mensgewas
ze leven nauw.…
De zee van bloemengeel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 149 jij streelt het land
en zet de zee
van bloemengeel
naar eigen hand
kleurt heuvels
en valleien met
je warme gloed en
laat de einders trillen
zont de huid
van rood naar bruin
en brengt pigmenten
weer tot leven
nog wachten vruchten
op wat lange zomerdagen
om in de herfst hun mooiste
oogst te kunnen dragen…
Droomschaduw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 42 Er is een verder weg dan hier
op de heuvels achter de oceaan
waar vriendschap brieven schrijft
gedachten een wereld vormen.
Dromen van diepgang
dagdromend vergankelijk
ze blijven komen
met hun intieme kracht
ze leven slechts in schaduwen
overdag en tijdens de nacht.…
Verrast door klanken
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 498 Bespeelt het hart der heuvels
ontdekt de schoonheid
van de liefde
Ritmisch zal je verrast zijn
door de woorden "Ik heb je lief"…
Oase op de heuvel
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.630 er is geen water,
alleen maar dorst
en aan die anderhalve cactus
is ook geen eer te behalen
en in de verte
blaken
twee kleine heuveltjes
in de zon
En dan ineens springt die
oase mij in het oog,
liggend op een heuvel,
zacht glooiend
met fijne sprietjes gras begroeid
en met prille dauw bedekt
daar leg ik mij neer…
zon op haar heuvel
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.324 een brunette met ‘n euvel
lag haar venusheuvel
stiekem bij de Sint Jansbeek
te bruinen tussen de gladiolen
vóór de haagbeuk-haag
van de Begijnenmolen
in stadspark Sonsbeek
op het heetste uur vandaag
ze hoorde in de verte
donderen
uit richting Velp
ze zei ‘help
als het weer daar
gaat donderen
moet ik mijn heuvel
als de weerlicht…
heuvel aan de rivier
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 1.037 laat mij toch staan
ik ben geen hindernis,
geen obstakel voor de stroom
stoere krijger wrijf
met je stok
laat de mieren
kriebelen van plezier
geef me vreugde
doop je staf
in de rivier
zij omhelst en
ontvangt je
met vloeibare lippen…
Nog glooi je heuvelend
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 81 waar donker net
het eerste rood
gaat raken weet ik
dat jij zo zal ontwaken
nog glooi je
heuvelend naast me
in de warmte die de
nacht ons heeft gebracht
je was zo zacht
in samen zoeken naar
ons ideaal meegaand met
alle voelhorens paraat
omsloten door
een duisternis die
alles wist van privacy
gingen wij voor volmaakt
een rode…
Achter de heuvels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Achter de heuvels
van mijn dromen
staat een huis
vol zomerbloemen
en in de tuin
de beukenbomen
van mijn jeugd.
Gefilterd licht
zachte rust
als een moeder
in een leunstoel
voor het venster
ouder wordend.…
heuvels glooiden nog
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 6.344 ik zag de bergen
langzaam aan verdwijnen
heuvels glooiden nog maar
kaalheid was aan het verschijnen
we klommen vroeger
hand in hand en steen voor steen
geen pas was ons te smal
we gingen samen er doorheen
tot jij je eigen paden koos
mij wenkte om te komen
eerst was ik boos want we
hadden samen onze dromen
ook ik dacht aan omhoog…
ik heuvel venus
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 407 venus
plooi je door mijn kerven
polijs haar schoonheid die
een andere man gaat erven
ik rank je benen
tot een eindloos lang
maar schenk je niet mijn ziel
zij is vergeven in ons andere leven…
waarom ging je weg?
hartenkreet
0.0 met 10 stemmen 1.025 De zon valt naar beneden,
Hij verstopt zich achter de heuvels.
Ze neemt het licht weg,
En de warmte gaat haar achterna.
M'n liefde deed het ook.
Een valk gaat de zon achterna,
Maar net voor de heuvels
wordt ze geraakt door een pijl
Een diepe steek door het hart.
Ik voel hetzelfde.
De warmte trekt weg
Door de zon.…