Alle inzendingen over hoe houdt een mens z

ik draag nevel op vleugels zo vlieg ik door je heen kleur het heden in tot aan de horizon met het blauw dat jij creëert op de breuklijn van mijn ogen wis jij het verleden en met sterrengefluister spiegel je mijn wimpers naar het open zuiden waar het spelen met wolken en kralen in de wind mijn gesloten lippen verbazen om het kind dat…

hier aan de rand ligt de tijd, dit is haar wereld nog veel vaker dan dat ze de woorden kan verdoven 'ontwaak mijn sterrenvlinder, ontwaak!' luistert ze naar zijn eindigheid, naar zijn kleine witte stem en wanneer ze zwijgt, haar hoofd te rusten legt van boom tot boom, in wind gebogen in alle stappen terug op het vensterglas,…

Als je echt van iemand houdt. Iemand alles toevertrouwt. Een die echt weet wie je bent. Ook jouw zwakke plekken kent. Die je bijstaat en vergeeft. Een die naast en in je leeft Dan voel je pas wat leven is. En dat liefde geven is.…

Kunnen ogen eerlijk kijken, naar de MENS in al die lijken? Want ze zien wel zege en gewin, maar niet de ware dood,in al z'n onzin...…

Zwijgend wordt er toegekeken, naar de bakken regen, die met spoed komen vallen, uit mijn ogen boven diepe wallen. Alle kracht komt nu naar voren, maar mijn stem is niet te horen, ik kan verdriet van zoveel jaren, niet in 1 dag ervaren. Ik probeer alles mee te geven, van wat ik gister heb opgeschreven, treurend kijk ik dan de menigte in…

bezig thuis kalm uit te drijven trillend op de carousel van indrukken steeds nog komen ze vers in beeld betoverend uit de golfstroom breugels alle schilderijen die vloeien in elkaar over fanfares een droom geen moment vast om ze te beschrijven Jeroen Bosch blazers en droom hoeveel gestalten gezichten ook nimmer een stilte die verveelt…

Je verstand staat er stil van Weer achttien doden Weer in de stad van de liefde Parijs Wat doen ze toch met jou Waar mensen elkaars hart raken Raken nu de kogels de harten Van onschuldige mensen Wanneer houdt het eindelijk een keer op Wanneer zal de liefde eindelijk overwinnen…

het is niet zo dat in de ouderdom het leven is geleefd dat blijft ademen tussen pilaren van een slalom het licht blijft je raken zo er honger blijft naar verlangen en liefde; wat dat ook moge zijn, en ergens naar blijft smaken maar toch word ik vaker gevuld, en door herinneringen ingehaald danwel door een traagheid in aanlengende…

Je houdt dus van hem, je houdt echt van hem, zoveel -- dat je het toegeeft?…

niet meer op z’n benen staan had zoveel gezopen was weer veel te ver gegaan hem rest alleen nog het kruipen hij kon geen stap meer lopen noem het nu schuivend sluipen N schaamt zich: dat ik daar toch familie van ben niemand die nog op hem let want hij blijft nu voor altijd achteraan in het alfabet staan leeft verder als zielige Z…

(een acrostichon) g een tekst, geen woord ... e n ook geen .... z in klinkt ...... e r; ..... l eeg .... l ijkt het, ... i s het niet: g een mens, wel zin…

Ze kunnen me de pot op met z´n allen Ik ben de rare regels meer dan zat Die steken ze maar in hun dikke gat Ik liet mijn leven veel te lang vergallen Vanavond zet ik alles op zijn kop En kijk “De Slimste Mens” met mondkap op…

O kijk, een lijster bij ons in de heg, z'n pootjes stevig rond een tak geklemd. Het open bekje kwettert ongeremd. Heel even houdt-ie stil, dan is-ie weg. Het takje veert, weet wat een eer het was. En ik negeer de poep op mijn terras.…

Hij rookt, en ja hij rookt teveel Zuigt gulzig aan die sigaret Ook al heeft hij een zere keel Of ligt hij ziekjes in z'n bed Hij behoort nu tot d'asocialen Zijn karakter is dus zwak Rookt z'n shag uit balen En voelt zich eigenlijk brak 's Morgens hoestend uit z'n bed Snel de trap af naar beneden De vlam in 't eerste peukje gezet…

Een euromunt ergens in Schagen Die liep zich onlangs af te vragen: Als er wordt verteld De mens houdt van geld Waarom heeft hij mij dan geslagen?…

Ieder mens kan zingen en dat geldt ook voor jou eerst verlegen, dan bedreven zeker weten, niet vergeten dat muziek van je houdt!!…

Vanmorgen nog zag ik je auto staan, daar aan je huis langs de grote baan. Gemis zonk als een nacht in mij. Verlangen gaat de hoop voorbij. Wat stelde het voor? Ach, veel bellen en praten, een lach en met veel schroom een kuise kus. Gemakkelijk te verwerken dus? Gemis zinkt als een nacht in mij. Verlangen gaat de hoop voorbij.…

Als een rivier Die nooit stilstaat En altijd bochten kent Als een rivier Die onregelmatig Zijn regelmatigheden toont Als een rivier Die eindigt In een zee van gedachten Als een rivier Die stoppen wil Maar dat niet kan Als een rivier Is mijn liefde voor jou Oneindig en pijnlijk…

De wind duwt wolken naar hun bestemming, Want als het regent, proef ik de sappen van de horizon, bomen dansen, schudden takken droog en gaan, de wereld luistert hoe vogels spreken en smeken om verlichting Het is zondag, ik ben hier, maar waar vandaan ? Ik ben alleen met de rest, ons vroege hart stuurt wegen afgelegen Vlinders…

'Aangenaam zacht zand;' Zei ik die ochtend, toen richting verloren ging in afstand, met mijn oog op de zon, zijn bleke kleuren, als verblindend aan de horizon, mijn hoop verscheurend, mijn lichaam getroffen, 'Die rotmoffen;' Zei ik die avond, toen leven verloren ging in leegte en korrels zand mijn lichaam raakte, als kogels afgevuurd…

In de leegte is de herinnering; De zon onderbroken door boom en blad, de geur van leven, van zacht groen en helder blauw, de herinnering aan jou; De sterren in je ogen, die daar verdwijnen, jouw handen op de mijne en zoete woorden, die niemand anders, niemand hoorde…

Daar zat het, de dag was oud, het was net alsof het zout, alsof het zoet werd, zo kwetsbaar en introvert, het trof de branding, stond er middenin en ging, het liet zich gaan, brak de branding aan en vertrok…

Toch wel, want zover als ik kijken kan, reiken dan de dijken van de walen, niet veel verder kwam het einde nooit in zicht, tot eindelijk te zien was tot nooit, toen zag ik mezelf pas; ‘ooit, je zult zien,’ zal tijd sterven en bovendien, wij ook, zij aan zij.…

Kijk in de diepte van het water alsof het leven is, want, kon ik maar, kon ik maar; een foto met mijn ogen maken, levend hart en zenuw raken, zeker zijn van beelden, als alles niet meer zeker is, geven wat niet gegeven kan worden, woorden knopen aan de levensles die mistig is voor droge ogen, beter weten en nooit vergeten, klimmen in oorlogspuin…

Grond is vast, grond van oude dagen, vast gevroren last, de wortelen der vragen. Spoorloos verschenen, voetstappen van ons, van de levenloze genen, die vroeg historie spons. Erosie brengt verwarring, wist dat laatste vast, strooit vraagtekens op de branding, dus afscheid lijkt gepast.…

Ik wou dat ik even weg kon, Kon opgaan in de menigte als een kameleon, Dat niemand me zou zien, Onzichtbaar zou kunnen zijn misschien, Ik heb genoeg leuke avonden verpest, En dat weet ik best, Ook ik wou dat het anders zou zijn, Het doet gewoon teveel pijn, Daarom zou ik willen vluchten, M’n hart laten ontluchten, Even niemand om me heen,…

De uitingen van schaatscoach Jillert Anema, Fries in hart en nieren, zijn op z'n zachtst gezegd nogal eens controversieel. Met z'n gepeperde uitlatingen brengt hij de nodige irritatie teweeg, doen het dan ook goed in de media, maar zijn voor de zuidelijke hoofdsponsor Jumbo-Visma ook aanleiding om te denken...…

gaan wandelen in de stad Vindt hij altijd wel een ander na een blok of wat D'r wordt gesnuffeld en okee bevonden En gaan ze samen verder, twee honden Maar koning, met wie ga jij in zo'n geval Je zoekt je dood, je vindt geen mens, ik zie het al Want een koning vindt alleen maar minderen En z'n kinderen en z'n vrouw Zie, de koning…

het licht begint onder haar handen in golven (gesuikerd) continenten in een trappelzak die ze als letters aarzelend naar buiten draagt in woorden van zes-keer-drie-spreken; de ongelijkheid van ‘tegen’ naar haar innerlijke getuige; iemand die zij kent, wie ik ken (kruimellief) -aimez-moi, aimez-moi- als geschenk zo…

Hans van Z. vond vriendschap en begrip bij een bejaarde crimineel; bekend als de oude Nol was deze het denkend deel in Hans van Z.'s crimineel gekende geheel. Hij pleegde enige roofmoorden op middenstanders met heuse doden; Hans van Z. doodde voor klein gewin om den brode.…