Alle inzendingen over hoge land

Voor ieder van ons een weg naar wat onmogelijk lijkt een verre top, daarachter het Beloofde Land, dat lokt met vruchtbaarheid, omdat er water stroomt van noord naar zuid, van hoog naar laag Hoe men de vaste vorm verliest verdampt, nieuwe vastigheid vindt…

van de straat querulant en obstinaat roepen luid door het land het onfatsoen wordt transparant het is de Haagse pest die lui van het pettennest…

Nog even en het hele land duikt onder. De zee is dan te hoog. Het is geen wonder.…

op ’t platte land kunt ge ze aanschouwen een zwart – wit pakske mee nen lange staart sierlijke stapkes op de hoge voren efkes ben ik ze kwijt gaan ze schuil achter den trekker, vrolijk gelijk grote libellen de zon warmt het land koren wuift langs wegen ze kuisen de hemel bloot beeldig, ’t is een zegen…

Wat ik wil naar dit land elk jaar!…

Het hekje langs de rand blijkt ietwat minder en ik verlaat behoorlijk wat gezwinder dan ik van plan was deze hoge piek. Nee, uit in eigen land is veel gezonder denk ik, terwijl ik naar beneden donder.…

Het diepe blauw van de oceaan toont een spiegeldroom golven vemengen zich met gevoel zilt schuim spuugt koppen tegen hoge rotsen een meeuw krijst de verlate schreeuw naar geborgen land en ik begeef me in de noorderwind van duizend verlangende dagen…

De vorst regeert in ons land de Vorst zegt: de leugen regeert wie kiest nu de juist kant hoog van boven zoals zij beweert nee, zegt men in laag verband luid roept men nu dat is het mooie niks is zeker het kan vriezen, het kan dooien...…

De blije zon, de hoge lucht en wolkendromen, de schaapjes in de wei, een kinderlach en al het nieuwe dat mijn hart weer zag, waar is het toch zo plotseling vandaan gekomen? De lente is in 't land en jonge vogels zingen; hoe kan ik anders dan weer blij zijn om die dingen?…

Het rijke land brengt geluk en overvloed. Hoog in de hemel huizen sterren en God. Er is geen eeuwigheid tussen oerknal en laatste oordeel. In de pan verdwijnen we, dat is ons lot.…

kijk, daar ligt een lijk doodeng, zo midden op de straat een medemens maar dan dood een lijk lijkt op hoge nood in sommige landen heeft men een andere kijk mbt tot religie en staat zaait men dood en verderf ter verheerlijking van het eigen gelijk onbeweeglijk…

jij reikte mij de hand het andere land kwam tropisch over je moessonde wat droog ik lachte licht bewolkt maar samen hielden we de wind aflandig jouw witte stranden hoeven geen betoog mijn golven zijn niet al te hoog zo blijven wij verstandig…

Het land in halfslaap onder hoge lucht gedaald, nog niet bewoond, open gelaten tussen boomwallen, in gedachten dwalende grijze schermen sluiten aan op een droom, nooit helemaal ontnuchterd door de gebroken vogelvluchten.…

Jouw verjaardag: veertig jaren, tussen hemel en aarde. Onze band is eens gestrand. We werden vreemden voor elkaar. Jij was meer dan ik; zo zag ik het, toen. Nu zijn we, ergens, gelijken. Wat gebeurde, gebeurt zonder zich werkelijk te voltrekken. Ik wist zonder het al te weten. Wie was jij die zich verschool in de mist? Wie was ik, blijvend…

al die mannelijke gevallen die zo nodig willen wippen moeten leren zakjes knippen en fluiten uit hun ballen hebben ze straks nog wat om handen als ze van hun plaats gewipt hoog van bomen zwevend in de lucht op harde stang uitkomen met bal en zakbreuk heel stil landen…

Aan een nieuwe tocht Want groter worden zal het Mijn land…

waarom het filter verscherpt van ven met zachte oevers of een rivier in waas? net over de bocht in de dijk die kerktoren de groene prikkeldraadwei koeien, eeuwig gedomesticeerde koeien maar ook Przwalski paarden en Heck-runderen bij steppeachtig aangevreten struiken hooiberg zag ik graag en de dorsers schuiven, het rieten dak gedekt…

een meeuw geeft geluid aan de lucht een kerkklok zweeft op de wind een boom neuriet zachtjes mee alsof Brel het straks bezingt waar de wereld ophoudt bij de rand van het dorp familie nooit verder is dan een enkele steenworp waar de natuur je beste vriend is of soms je grootste vijand maar altijd zeer dichtbij is ja, dat is mijn land…

Zijn fijnst sigaartje smaakt hem niet, Zijn knappend vuurtje blaakt hem niet, Zijn zoetlief meisje raakt hem niet, Zijn vrienden, o genaakt hem niet! Zijn baardje zelf vermaakt hem niet, De stumperd heeft zo’n groot verdriet.... En wat? – Nu juist, dat weet hij niet!…

De lucht is vochtig helder. Twee hemelsblauwe kijkers priemen er doorheen. Een waterig zonnetje trekt als een stiekeme glimlach de aandacht. Een grote V wijst richting. Ik hoor een zacht geluid en wanneer ik verwonderd opkijk besef ik pas dat het van binnenuit komt. Als een bijna fluisterend stampvoeten komt iets dichterbij. Ik adem…

Waar de zon de regen kruist, Daar ligt het kleurrijke land, Een land waar gelijkheid huist, Met niemand aan de rand. Een land waar geen wapens bestaan, wel liefde en geluk, waar het mogelijk is om elkaar te verstaan, zonder een haatvolle blik.…

ik kende de betovering door je ogen jij raakte diep in mij het andere land waar wij ooit verliefd hebben gelopen uren hand in hand voelde de magie die om je hing als een gouden ring waar alles anders was door de bijzondere uitstraling die jij het gaf jij hebt mij nog het meest verrast door het mysterie dat jijzelf was…

in het land van sliertige witte bewolking zonder noemenswaardig slangenpopulum [ ] moeten wij te vaak teruggrijpen naar het oude net niet aangenomen nog niet uitgewerkte soms op ge geven moment zelf ronduit verworpene het belang van banaliteit als prikkel voor kubikalisering tot gedicht het appelblauwe zeegroene dat [ ] achter ruiten luiken…

hen en het land.…

dit land, ons land.…

golven rollen uit vochtig tongend de branding zilt kussend het strand…

Waar het land de lucht kust rust ik op een weide matras van gele bloemen en worden mijn dromen verspreidt door de wind, als witte pluis bollen…

op het land op het recht op de bloemen staat ie sikkeneurig de treurigheid der wereld werkt de dood zei paulus al woensdag na kanazondag citaat uit mettenlezing bij prent van Bleker: http://bit.ly/whc04r meer info: http://bit.ly/wjQAPy…

Dit is het land waar grote mensen wonen... Wees maar niet bang. Je hoeft er nog niet in.…

is er nog een vlucht die je niet eerder maakte de thuisvlucht wellicht…