Alle inzendingen over hoger-self

je slaat je vleugels uit en schilvert zilver je slaat je vleugels uit en schittert goud omhoog, omhoog hoger dan de zon jij vliegt hoger dan ik kon vlinderkelief neem mij mee naar de zon…

en hoger in het huis dat maatschappij heet voldeed aan verwachtingen stelde doelen bereikte ze en stelde ze opnieuw hoger en hoger besteeg je de carrièreladder tot aan de top maar dan nu wat dan nu vraag je mij nu je terug bent hier bij de eenvoud die je miste maar ik heb jou niets te gezeggen mijn kind ik kan alleen maar van je…

Jouw handen te voelen Op m`n lijf Is het cadeautje Wat ik van je krijg Verlangen naar jou Het branden van binnen De lust die jij opwekt Voel het aan mijn huid Ik sta in brand In brand voor jou Ik stijg naar hoogten Die ik niet kende Drijf me hoger en hoger Geef me meer Dan je handen Beweeg me met je lijf En nog wil ik hoger…

Groeide hoger hoger, nu met bladerdak zo rijk Geeft hij zuurstof en beschutting deze eeuwenoude eik.…

Een stapel pallets hoger dan de stad De schepen met tienduizenden containers Het knuppelen van eigen hulpverleners Een president die liever muren had De hoogmoed is de mens teveel geworden Wij wachten op een ramp van hoger orde…

Sodom en Gomorra is hier, in siel, aan lyf, oral rondom jou regoor die wêreld is rooiligareas besig om geld, uit beursies van Sodom te tap vir geldmakers is daar bittermin slaap waar beeldskone poppe in glaskaste eksplisiete kuisheid in hul liggaamspassie verleidelike oë, heup en beenswaaie sit versoeking vir wêreldreisigers is groot tot selfs…

Ik hoor nu eenmaal niet tot de genieën Van onze jaargroep van het HBO En dus zijn mijn prestaties maar zozo: Ik haal alleen maar vieren en zelfs drieën. Gelukkig sta ik dubbel ingeschreven En vier plus drie wordt bij elkaar een zeven.…

Als ik een vrouw ontmoet met een intelligent gezicht, een edel gevoelig profiel en beschaafde manieren, met poëziebundels van Reiner Maria Rilke en Hölderlin en een altviool onder de arm, dan denk ik meteen aan neuken.…

Des middags steekt de Zon, die zoet is als het daagt*, Zo wast* der Minnen brand*, hoe men ze langer draagt. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - dag wordt neemt toe Liefdesvuur…

wij speelden het spel van de ogen die wangetjes in pure onschuld liefjes doen blozen van aanhalen zonder te raken en er dan een ingewikkeld patroon van maken dat naar meer gaat smaken wij verloren de tijd vergaten de wereld om in hoger sferen wat steeds niet lukte opnieuw te proberen samen op zoek naar wat ons ongezien intrigeerde…

Op Schiphol schuift men normen heen en weer van baan naar baan om door te kunnen vliegen. Normale mensen spreken dan van liegen, maar Cerfontaine kent dat woord niet meer. “Het is beslist geen herrie die u hoort. Uw rust wordt door een rekenfout verstoord.”…

snelle groeien om er vorm aan te geven ook bomen zijn er gekomen in naar de hemel reiken dacht ik dat zij ons bestaan hun richting zouden wijzen maar zij groeiden sneller op en hun toppen zijn ons voorbij gegaan wij bleven op aarde staan tuin en werkvloer zijn wij nu ook ontstegen in een panoramisch uitzicht gaan wij eindelijk wat hoger…

uit onderzoek blijkt dat dichters bestaan uit zwevende materie als de tijd verstrijkt en ze er nog staan raak je hun mysterie van deeltjes op aarde met eeuwigheidswaarde…

Door de hoge ronde ruimte galmt veelstemmig gezang van het Romaans mannenkoor Perfect gedragen harmonie verbreekt iedere stilte met ijle en zware klanken Zo zou het kunnen klinken in de relatieve eeuwigheid beluister dit ad fundum als voorproefje op ooit…

, wordt mijn reddingshoed hoger dan de jouwe de vloeiende ongerijmdheden slaan uitgedroogd terug in mijn poreuze poriën ik win altijd deze koers van veranderlijke vochtigheidsdatum…

heb je lach geboren zien worden in een adembenemend moment de kleine krul waarop ik surfde groeide uit tot hoog bruisend schuim dat mij overdonderend meesleurde toen jouw intens plezier aanstekelijk oversloeg ik ben geland maar met voeten op los zand om het nog eens te proberen omdat jij zo lief bleef stralen wilde ik ook de hogere…

Kijken naar de nieuw geboren morgen kijken naar vooruitgang met zo weinig mogelijke zorgen Een onmogelijke opgave gaaf geslepen door de tand des tijds Naakt staat men daar maar lach lach lach nar naar de sterren boven ons allemaal de lucht is leeg de lucht is kaal Schrijf maar u eigen verhaal een jaar zo maar als gisteren nooit…

wil je glimlach meten tracht de donkere blik in je ogen te wegen maar er is geen vergelijk jouw elegantie het neusje in schijnbare arrogantie steekt boven alles uit door je stem klinkt warme muziek juist dat toontje hoger maakt jou uniek het ijken van liefde kent geen aardse eisen jouw norm raakt aan hemelse paradijzen…

De tandartsen die zelf hun prijs bepalen Krijgen nu inmiddels al oranje licht En klanten houden toch hun mond al dicht Door niet naar oranje zoetigheid te talen ‘Maak zelf je prijs’ klinkt heel modern en fair Maar blijkt in deze branche een brug te ver…

Verguisd door zijn collega-advocaten, Is hij hardvochtig uit zijn ambt gezet. Hij overtrad in de praktijk de wet, En bovendien heeft Eva hem verlaten. Maar ook in deze kommervolle staat, Weet Moszkowicz dat onkruid niet vergaat.…

Terwijl al die hogere machten de wereld laten verkrachten claimen religieuzen bij opbod de uniekheid van hun eigen god hadden ze het voor het zeggen dan zouden ze verplicht opleggen dat hun god de enige ware is alle anderen hebben het dus mis als uitwas van de theoretici zijn er de godsdienstfanaten ze gebruiken hun god als alibi om alles…

ik steel mijn bloemen hoger op de wind kleur uitbundig lijnend de lange kelken verfijnend geur passie langs het bed waarop de nectar is gelegd want zon zal snel je vleugels openen in eerste vlucht op warme wind ik wil dat je me vindt jij bent het enig welkom vlinderkind…

n grijze tinten door de haren strijkt met littekens geschonden waarin ook gelijkheid is geijkt strooiden een deelbare levensmozaïek waarin ons onvermogen vruchtbaar raakte tot aan een denkbeeldige grens, als die bestaat die geen einde kent waarin we zullen berusten zaailingen in de sporen van vriendschap geoogst als voedsel met een hoger…

Dichters en prozaïsten, vaak ongewild, bivakkeren zeer intens in an- dre sferen Daar tijd geen vol- doende grip op hen heeft komen zij deze immer en altijd eeuwig te kort Zij zweven boven landen die zij reeds hebben bezocht. Continenten van streven* nog te gaan met mensen die lachen net als wij, huilen ook zij De Dichter kijkt even…

ik bloeide in het groen naast jou mijn kleine korenbloem stengelde iets hoger maar ontnam je nooit het licht in samen wiegen op een warme wind hadden wij voldoende zicht wij plukten zon uit sombere dagen waarin de uren leken te vertragen kom groei met mij in blauw en groen jij weet in bloei wat er samen is te…

ik hoorde levende muziek in je ademhalen zag de huid rond je mond in een kleine lach lief bewegen en genoot je melodie een octaafje hoger de rust voelde sacraal aan in de lage middagzon waar stofjes woonden in levendig bewegen dat gevoed werd door warmte die zichtbaar in weerkaatsing steeg…

Stijgt hoger en hoger. De wind is al gaan liggen. Het is middag geworden. Mykonos sluimert. Mensen dagdromen. Ons schip slaapt. Veilig aan het anker. Ruimte lijkt hier ruimer. Tijd tijdlozer.…

Zou er een pijn zijn van een hogere orde dan vindbaar zijn en niet gevonden worden?…

Vroeger toen ik jong was Was de dood ver verwijderd Nu en na Meer dan een halve eeuw Verschijnen beelden Van de vele gevallen geliefden -Zij die mij vormden Troostten inspireerden Onvoorwaardelijk liefhadden Om mij Het kind -Nu ouder Word ik bang Twijfel aan mijn goedheid Aan een Hogere macht Ik wens niet te geloven In een Hogere…

Dood is niet een hoger leven. Sterven is geen hoger streven.…