Alle inzendingen over hokje

Dat ik een koekoeksklok in huis haal met elk uur dat vogeltje uit zijn hokje ik zal op hem wachten met een glimmend pistool zal ik zijn leed verzachten.…

Mijn zoon van 11, een ADHD kind, Weet dat ik je bijzonder vind. Tja zeggen ze wat moet je er nou mee, Zo'n kind met extreem ADHD. Stil zitten en luisteren kan hij niet, Rekenen en lezen gaat ook niet zoals u ziet. Hij moet maar rennen en bewegen, De goede kanten worden verzwegen. Hij is super lief en sociaal, En kent de mensen allemaal. Een…

Ik houd niet van kanaries op een stokje en ook niet van een hamster in een hokje. En vlinders ren ik ook niet achterna. Ook schiet ik nooit een haas met een geweer. Maar ‘s avonds knuffel ik mijn teddybeer.…

meer stoort dat er soms een mens is die diep in z’n hart voelt dat hij in geen enkel bestaand hokje thuishoort.…

net als een kat maakt de mens vreemde sprongen strak en resoluut of sierlijk maar onbezonnen geplaatst in een hokje doet vaak zo’n zeer ieder zijn eigenwaarde daar komt het op neer…

Je hoort vaak: ‘niet gaan stemmen is maar dom, Want als je nu geen hokje rood wil kleuren, Heb je geen recht meer over iets te zeuren’, Maar volgens mij is het juist andersom: Wie (net als ik) het tòch weer gaat proberen, Die zal de uitslag moeten accepteren.…

Zelfs een scharrelkip die buiten liep, liet zich mokkend in z’n hokje drijven. Wat nog geen protest heeft uitgelokt is de jeugd die weer is opgehokt.…

‘Voila’, zei hij, ‘laat zien dat u het kunt,’ Maar in het hokje brak m’n potloodpunt.…

Als meisje had ik stoerder willen zijn Men perste mij van kind af in een hokje Ik kreeg veel poppen, liep steeds in een rokje Moest op ballet – mijn jeugd was geen festijn Die tuttigheid moet eindelijk eens stoppen Op voetbal leer ik nu dus loeihard schoppen!…

Vandaag is het weer tijd partij te kiezen, In onze stad doen er wel dertien mee, Niet één van deze dertien is oké, Vaak sta ik in het hokje nog te kniezen. Ik las de folders en opiniebladen, Bij wie kan ik alsnog gemeend te rade?…

Als de stilte in het hokje weer de stem is die alleen bang is voor klappen en slaag die hem machteloos maken.…

Vanmorgen ijlt een rijder, wit van schrik, Mijn hokje in: 'Mijnheer, één ogenblik! Ginds op de trekvaart gleed ik nog zo mooi. Toen keek ik onder mij: daar was de Dooi. Ik schrok en haastte mij naar de andere kant, Daar kluunde ik een tijdje door het zand.…

Ik kan niet zijn wie ik ben, want de wereld vindt me raar, Ik pas niet in het hokje, men schaamt zich voor me, vandaar Ik ben een Wiccan en trots dat ik het zeggen mag, 7 dagen in de week 24 uur per dag. Voor hen die niet begrijpen is er geen uitleg, voor hen die wel begrijpen is uitleg niet nodig.…

Dat kleine hokje, kak aan de muren, daar voelt hij zich thuis. Op afstand een kassière die als hij haar lief aankijkt -zonder om haar muts te lachen- een schone rol toiletpapier geeft.…

elke middag zie ik je staan in dat hokje om de hoek op de kruising van de Kersenlaan wachtend met je boek vijf voor half twee kon je daar maar eeuwig blijven staan neemt dat akelige ding je mee op de kruising van de Kersenlaan morgen weer een dag ik blijf kijken tot ik je niet meer zie de gedachte aan jouw lach van het meisje van lijn…

saamhorigheid die nodig is afremmen de mens is nog steeds een vrij primitief beest als man of vrouw ingedeeld op grond van z’n hokjesgeest lekker makkelijk te onderscheiden mocht je echter behoren tot de gemeenschap van LHBT dan heb je daar onder te lijden die mensen zoeken vaak hun hele leven hebben ook maar een wens hun is geen pasklaar hokje…

Vandaag schrijf ik wat uit mijn pen vloeit, maakt me niet uit om in een hokje te worden gestopt. Ik schrijf zo maar zonder briljant te willen zijn, het wiel uit te vinden zonder belang, ambitie zonder schroom. Ik schrijf gewoon zoals ik schrijf, zoals ik ben wat ik denk en wat ik vind.…

moeder koolmees komt aanfladderen het is haar tijd om te badderen even zitten drogen in de zon dat is goed voor haar vederjapon dan vliegt ze recht haar hokje in zij heeft het bij ons naar haar zin samen met haar knappe vent bouwen ze weer aan hun nest weldra is dat kunstig nestje klaar behoedzaam legt zij haar eieren daar eerst een poos…

koestert hij de tralies het hokje waarin hij zit rouwt hij om het verlies van de kunst van het vliegen? gevoelige oren horen waarom gekooide vogels zingen zulke oren horen pijn en vrijheid in het lied van vrije vogel: Maya Angelou!…

Hokje na hok Kat en muis neem nog een slok en keer veilig huiswaarts muis slechts slecht komt van kwaad boos zijn nog meer pijn dezelfde raad Molukkers en Hollandse smaad slavernij wekt razernij duitsers en voetbal laat alles varen gooi er zand overheen we zitten allemaal op blaren maar zijn allen mens alleen…

Jij hoort niet in een hokje kwijnend van verdriet, over alle leed en zorgen, want dat verdien je niet. Wordt het zomer dan weer warmer dan zing je het hoogste lied, bij het opkomen van de zon, maar ook wel als het giet.…

nog te tellen te verscheiden om indruk te maken op jou Ze schitteren en zweven zijn een geheel met de ruimte die hen draagt wat inleving en aandacht dat is alles waar het universum om vraagt Meer dan duizend kleuren daaruit ben ik gebouwd te divers om in een blik te vangen te verscheiden voor wat voelt als vertrouwd In een hokje…

Dat het niet past, dat het niet klopt, echt niet echt niet Gewoon, maar uiteindelijk dan toch: een hokje van 1 bij 1. Stiekem wel. Niet eens stiekem eigenlijk, maar bedoeld. Ook de maker van de sudoku maakt fouten wellicht. Of de maker van het computerprogramma dat sudoku's maakt. Zo wenst mijn denken zijn einde. Streep erdoor.…

De jongen in het hokje. Aan de andere kant van de deur richt hij op harten, hoofden, handen. De man in de zaal. Met de laatste pont voeren ze naar het kleine eiland: de jongen en de man.…

erger dan vee behandeld veracht, gehaat en getreiterd emo's bij emo's gothic's bij gothic's turken bij turken negers bij negers marokkanen bij marokkanen Immers, ze zijn allemaal hetzelfde Niemand loopt nog vrij rond door de dierentuin van mensen, in hokjes Behalve de eigenaar zelf, de hokjesgeest hij plaatst zichzelf niet in een hokje…

De charme van haar rokje ik douw haar nooit niet in een hokje met een stem zo zacht als boter het is het hart het bloed stroomt als een motor het roer draait bakboord zoals het bloed niet altijd stroomt naar het hoofd kijk maar naar beneden en geloof in hogere machten en lage lusten bloed moet vloeien ook al is het niet in balans dans…

Ik weet dat ik niet meer aan de verwachting die jij van mij hebt voldoe maar telkens verder springen dan ik kan of steeds maar weer dezelfde hoogte halen maakt me moe ik struikel over lijnen die te strak gespannen staan en voel de latten die jij legde zijwaarts hellen de vensterloze wanden van het hokje waar ik volgens jou in pas…

Fier vecht jij je uit dat hokje fier vecht jij je uit dat nauw. Ja je bent een dapper klokje, en zie daar... de zon voor jou.…

staat in de steigers Je ogen tarten mijn geloof in het goede van de mens er gaapt een catastrofale kloof in jouw allerlaatste wens ik gooi een stok in de rivier wachtend op jouw dodensprong mijn tranen breken op de pier waar jij mijn pijn verdrong een beetje water en een brokje maken jouw levenscyclus rond ik haal het mandje uit het hokje…

In dergelijk hokje rest jou stukje eigenheid. Je bent vrij te staan op je rechten. Maar je moet je houden aan plichten. Eens je vrede neemt met wat moet, wordt vrijheid weer je edel goed. Werkelijk, het is er bovenop, vrijheid bestaat enkel in je "kop".…