Alle inzendingen over hokje

er in het allereerste begin moeite mee maar op een gegeven moment besefte ik dat het bij de vrouw hoorde die ik ben geworden o ja ik weet het men ziet liever een slanke den men verwart dikker zijn met ongezond leven niets is minder waar voor die denkwijze heb ik geleerd een glimlach te krijgen soms met ironie je wordt dan in een hokje…

Hoe zou het zijn als je op de één of andere dag invalide raakt Vanuit je rolstoel naar de blikken kijkt van haat Dat niemand je meer ziet en je alleen laat staan Hoe zou het zijn als ik blank was zoals jij Zou ik dan meer kansen hebben in de maatschappij En niet in een hokje worden gestopt door de tegenwoordige tijd Hoe zou het zijn later…

Weer in dat broeierige hokje; je vangt in tegels soms een glimp op van jezelf, ontdekt sporen van roest. Een nutteloze plug. Met ribbelige vingers wrik je hem eruit. Schuim daalt langs haar rug. Je volgt haar hand, de welving van haar buik. Vlug naderend geklos. Dat godzijdank voorbijgaat. Het kletteren van hangsels later.…

Vaal, kleurloos en totaal onder de morfine Verpleging en arts, je hokje even uit. Laf, levend en met tranen, die niet willen stoppen, Ren ik snel huiswaarts, tier, gier net als een peuter van vier. De dood vult mijn neusgaten... Maar in mijn geest blijf je het lichtpunt met knalrode jurk Je dansende lange krullen, die me immer omhullen.…

Ik pas niet in een hokje; ben ik soms schizofreen of, totaal fluïde, mens als iedereen?…

Kaartjes, briefjes, foto’s: De herinnering aan seks in het hokje op centraal. Zij spreken Engels, Duits noch Nederlands. Verzonnen ooit een eigen taal. Kasten afgeladen vol Met plukken haar En souvenirs Van verloren gewaande vrouwen Gezien met lede ogen, Lege ogen. Hadden zij de dans ontsprongen Dan was er nooit echt gedanst.…

De mezen in het hokje aan de muur vliegen driftig af en aan met voedsel voor hun kroost. En beide kanten van de straat, omzoomd door boompjes, met hun bloesems laaiend rood. Het grasveldje barstensvol met madeliefjes, die hun gouden hartjes, richten naar de zon.…

met de lampen in het klaslokaal een bord staat open het donker heelal met tekens tijd is het krassen van krijt we zijn begonnen zonder haast bekend met het verhaal van de grote schoolplaat achter heeft de kachel een oud geduld met zacht gloeiende briketten gevuld we blijven nog een paar uren hier een inktlijn bereikt een nieuw hokje…

Vanuit het hokje klonk ineens haar vrolijk stemgeluid: ~Kijk aan, ‘t vertrouwde potlood is er deze keer ook weer; Goddank geen scherm maar een papieren lijst zoals weleer, ik doe weer mee als Ouwe Trien, daar gaat ie dan, vooruit!~ Een man achter de tafel vroeg: ~Wil ik u assisteren?…

of kippen in zo'n hokje dat niet meer mag sinds kort ?…

Een nieuwe dag is aangebroken de doffer zit op zijn stok totdat hij door zijn baasje wordt meegenomen naar een hok Wanneer hij in het hokje kijkt ziet hij zijn lieve 'duivin' en na een stief kwartiertje krijgt de doffer échte zin Maar nog voordat hij kan toeslaan haalt zijn baas hem daar vandaan opgesloten in een rieten mand waarin hij…

strak en gespierd is de meest populaire Het is er ook altijd vreselijk druk En de dames komen ervoor van heinde en verre Dagelijks staan er bussen vol vrouwen voor de deuren Op zoek naar een man om eens lekker te keuren Je mag hen ook betasten en ze even kussen Zodat je weet of deze man je passie kan blussen Dat gebeurt dan netjes in een hokje…